Και πίστεψαν ότι «λεφτά υπάρχουν.
• Οτι δεν θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.
• Οτι δεν θα ξεπουληθεί η πατρίδα στους ιδιώτες και στους ξένους.
• Οτι θα πέσουν λεφτά στην αγορά για να πάρουν πάλι μπροστά οι μηχανές της οικονομίας.
• Οτι θα τιμωρηθούν οι επίορκοι...
Αίφνης, έμαθαν ότι αυτά δεν ισχύουν.
• Οτι κινδυνεύει να χρεωκοπήσει η πατρίδα.
• Οτι απαιτούνται θυσίες.
Τεράστιες γλώσσες φωτιάς τούς έζωναν από παντού, μέρα - νύχτα. Λυσσομανούσαν τα ράδια και οι οθόνες, εξέπεμπαν SOS οι καπεταναίοι. Κι εκείνοι, στριμωγμένοι στη γωνιά του φόβου, αμήχανοι και τρομοκρατημένοι άκουγαν ότι τα λεφτά τα έφαγαν μαζί με τους άπληστους και ανίκανους της εξουσίας.
• Οτι δεν πρέπει να μιλούν πολύ, γιατί είναι απατεώνες, τεμπέληδες και διεφθαρμένοι.
• Και ότι χρωστούν χάρη στους εταίρους για τη βοήθεια...
Και σχεδόν δεν έβγαζαν μιλιά.
• Πίστεψαν ότι το Μνημόνιο είναι μεν δυσάρεστο, αλλά αναγκαίο.
• Οτι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα.
• Οτι η χώρα θα βγει στις αγορές το 2011.
• Οτι όπου να 'ναι θα φανεί στο βάθος η Γη της Επαγγελίας.
Κι έτσι ξαναπήγαν στις κάλπες, μετά από έναν χρόνο, και ξανάδωσαν τράτο στους εξυγιαντές... Ωσπου είδαν την ψήφο τους στις Αυτοδιοικητικές εκλογές να εκλαμβάνεται ως άνευ όρων υποστήριξη στο Μνημόνιο.
Είδαν νέα μέτρα να πέφτουν ριπηδόν.
• Είδαν τους δείκτες χλωμούς και προβληματικούς.
• Είδαν ολόκληρη την υφήλιο να μιλάει ανοιχτά για ξοφλημένη χώρα.
Και, σα να μην πέρασε μια μέρα, έβλεπαν τους ίδιους ανθρώπους που απέτυχαν οικτρά να πλασάρουν την ίδια συνταγή για να... σωθεί η χώρα από τη χρεωκοπία…! Πάλι... Με ωμούς εκβιασμούς και θλιβερές επινοήσεις... Είδαν αυτούς που κατέστρεψαν την χωρά να υπόσχονται πως ότι κάνουν είναι για την σωτηρία της.
Και τότε πήραν ανάποδες. Αγρίεψε το βλέμμα τους.
• Οτι δεν θα μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.
• Οτι δεν θα ξεπουληθεί η πατρίδα στους ιδιώτες και στους ξένους.
• Οτι θα πέσουν λεφτά στην αγορά για να πάρουν πάλι μπροστά οι μηχανές της οικονομίας.
• Οτι θα τιμωρηθούν οι επίορκοι...
Αίφνης, έμαθαν ότι αυτά δεν ισχύουν.
• Οτι κινδυνεύει να χρεωκοπήσει η πατρίδα.
• Οτι απαιτούνται θυσίες.
Τεράστιες γλώσσες φωτιάς τούς έζωναν από παντού, μέρα - νύχτα. Λυσσομανούσαν τα ράδια και οι οθόνες, εξέπεμπαν SOS οι καπεταναίοι. Κι εκείνοι, στριμωγμένοι στη γωνιά του φόβου, αμήχανοι και τρομοκρατημένοι άκουγαν ότι τα λεφτά τα έφαγαν μαζί με τους άπληστους και ανίκανους της εξουσίας.
• Οτι δεν πρέπει να μιλούν πολύ, γιατί είναι απατεώνες, τεμπέληδες και διεφθαρμένοι.
• Και ότι χρωστούν χάρη στους εταίρους για τη βοήθεια...
Και σχεδόν δεν έβγαζαν μιλιά.
• Πίστεψαν ότι το Μνημόνιο είναι μεν δυσάρεστο, αλλά αναγκαίο.
• Οτι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα.
• Οτι η χώρα θα βγει στις αγορές το 2011.
• Οτι όπου να 'ναι θα φανεί στο βάθος η Γη της Επαγγελίας.
Κι έτσι ξαναπήγαν στις κάλπες, μετά από έναν χρόνο, και ξανάδωσαν τράτο στους εξυγιαντές... Ωσπου είδαν την ψήφο τους στις Αυτοδιοικητικές εκλογές να εκλαμβάνεται ως άνευ όρων υποστήριξη στο Μνημόνιο.
Είδαν νέα μέτρα να πέφτουν ριπηδόν.
• Είδαν τους δείκτες χλωμούς και προβληματικούς.
• Είδαν ολόκληρη την υφήλιο να μιλάει ανοιχτά για ξοφλημένη χώρα.
Και, σα να μην πέρασε μια μέρα, έβλεπαν τους ίδιους ανθρώπους που απέτυχαν οικτρά να πλασάρουν την ίδια συνταγή για να... σωθεί η χώρα από τη χρεωκοπία…! Πάλι... Με ωμούς εκβιασμούς και θλιβερές επινοήσεις... Είδαν αυτούς που κατέστρεψαν την χωρά να υπόσχονται πως ότι κάνουν είναι για την σωτηρία της.
Και τότε πήραν ανάποδες. Αγρίεψε το βλέμμα τους.
Εβαλαν στολή εκστρατείας και βγήκαν στον δρόμο, στέλνοντας στον διάολο τα πολιτικά ξόανα και τις μιντιακές παραδουλεύτρες του συστήματος...
Aggelos Vlastos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου