Τι εστί νόμος;

Η κ.Διαμαντοπούλου, με ιταμό στιλ, απαίτησε από βουλευτή του ΚΚΕ να ανακαλέσει, όταν αυτός ζήτησε να μην εφαρμοστεί ο νόμος για τα ΑΕΙ! Κάθε βουλευτής όμως έχει αναφαίρετο δικαίωμα λόγου και δεν ανακαλεί παρά μόνον όταν τεθεί προσωπικό θέμα. Οταν μάλιστα υπουργός ζητεί από βουλευτή να ανακαλέσει μια πολιτική του θέση, τότε έχουμε ωμή εκδήλωση αντικοινοβουλευτισμού.
Ο υπουργός πρέπει να σέβεται απόλυτα το βουλευτικό αξίωμα, στο οποίο οφείλει την υπουργική του θέση και το οποίο στις δημοκρατίες προηγείται παντός άλλου αξιώματος. Η κ. Διαμαντοπούλου μάς έδειξε μιαν αποκρουστική αντικοινοβουλευτική εικόνα, που παρόμοιά της μπορούμε να δούμε μόνον σε καθεστώτα συνταγματικής μοναρχίας.
Επιστρέψαμε έτσι στις προνεωτερικές εποχές, τότε που οι νόμοι του κράτους ήταν ασυζητητί εφαρμόσιμοι. Στα μοναρχικά μεσαιωνικά καθεστώτα. Ομως από τον 13ο αιώνα, στις χώρες του δυτικού κόσμου, για να εφαρμοστεί ένας νόμος θα πρέπει να είναι δίκαιος και επιπλέον να εκφράζει το καθεστώς του κοινωνικού συμβολαίου μεταξύ κράτους και λαού, να συμφωνούν οι πολίτες και πρωτίστως αυτοί τους οποίους ο νόμος αφορά -εν προκειμένω οι πρυτάνεις, οι καθηγητές, οι φοιτητές και εν τέλει ο λαός.
Οι νόμοι του Κοινοβουλίου δεν είναι σουλτανικά φιρμάνια. Εχουν ως προϋπόθεση την κοινωνική νομιμοποίηση. Την απόλυτη εξουσία στις δημοκρατίες -μετά τη Γαλλική και την Αμερικανική Επανάσταση- δεν την έχουν οι κυβερνήσεις, τα κόμματα και τα κοινοβούλια, αλλά ο λαός. Η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία υπάρχουν μόνον εφόσον έχουν τη λαϊκή έγκριση.
Εάν ένα κοινοβούλιο ψηφίσει νόμο με τον οποίο ο λαός δεν συμφωνεί, τότε αυτός ο νόμος δεν πρέπει να εφαρμοστεί. Αυτό λέει ρητά ακόμη και η διακήρυξη της αμερικανικής ανεξαρτησίας από τον 18ο αώνα, αλλά και η σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, η οποία, με επικεφαλής τον κορυφαίο σήμερα Αμερικανό φιλόσοφο Τζον Ρολς, θέτει το ζήτημα της αναγκαιότητας του δίκαιου χαρακτήρα ενός νόμου, πέραν των τυπικών προϋποθέσεων έκδοσής του από το κοινοβούλιο.
Δεν φτάνει να είναι νόμος. Πρέπει να είναι και δίκαιος. Είναι νόμος επειδή είναι δίκαιος και δεν είναι δίκαιος επειδή απλώς είναι νόμος.
Το αν όμως είναι δίκαιος ένας νόμος δεν το κρίνει η κυβέρνηση ούτε καν το κοινοβούλιο, αλλά οι πολίτες στους οποίους απευθύνεται. Ολα αυτά προφανώς δεν τα έχει υπ' όψιν της η κ. Διαμαντοπούλου, όταν εκτοξεύει απειλές άλλων εποχών εναντίον των κομμουνιστών βουλευτών.

Του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΔΙΑΜΑΝΤΗ 

Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

enet