Τέσσερα χρόνια από ένα διαφορετικό πρωινό...

Του Γιώργου Πιέρρου

Η φοιτητική ζωή συνήθως αφήνει πίσω της όμορφες εικόνες, χρώματα, μελωδίες, στιγμές, χαμόγελα, μικρές ιστορίες, μελωδίες και πολλές μα πολλές αναμνήσεις. Στην δική μου περίπτωση έμελλε εκτός από όλα αυτά να αφήσει και ανεξίτηλη την εικόνα μιας πύρινης καταστροφής. Πέρασαν τέσσερα χρόνια από εκείνο το διαφορετικό πρωινό, με τον κατάμαυρο ουρανό και τον κρυμμένο πίσω από τους καπνούς ήλιο, με έναν αέρα που μετέφερε ευλαβικά τη σορό των αποτεφρωμένων δασικών εκτάσεων σε όλο το νομό της Ηλείας, κάνοντας την αναπνοή δύσκολη και την ψυχολογία πρωτόγνωρη ειδικά για κάποιον που μέχρι τότε παρακολουθούσε τα πύρινα μέτωπα από τον τηλεοπτικό του δέκτη.

Πρώτη μέρα στον Καϊάφα και έπειτα στη Ζαχάρω σκηνές τρομερές, κόσμος σε απόγνωση, χωρίς δυνατότητα επικοινωνίας με τον φόβο του αποκλεισμού από τις φλόγες που πλησίαζαν απειλητικά το οδικό δίκτυο, ενώ η πύρινη λαίλαπα πλησίαζε την πρωτεύουσα, τον Πύργο χωρίς να εξαιρεί ακόμα και το σημείο αναφοράς του νομού την Αρχαία Ολυμπία και τον αρχαιολογικό της χώρο.
Η κυβέρνηση απόλυτα συμμέτοχη δεν δίσταζε να μεταθέτει τις ευθύνες της σε μια φαντασιακή <<ασύμμετρη απειλή>> ενώ ο τουλάχιστον επικίνδυνα γραφικός Βύρων Πολύδωρας ανακάλυπτε τον <<στρατηγό άνεμο>> και την ανεξέλεγκτη επέλαση του πασχίζοντας να βαπτίσει μοιραία την καταστροφή.

Σήμερα κλείνουν τέσσερα χρόνια από την τραγωδία που άφησε μόνιμα τα σημάδια της στην ήδη πολύπαθη γη της Ηλείας. Τραγικός απολογισμός των φονικών πυρκαγιών 26 χαμένες ανθρώπινες ζωές μεταξύ τους και 7 παιδιά, 30.000 ζώα, πάνω από 1.000.000 στρέμματα δασικών και καλλιεργήσιμων εκτάσεων γης, 4.153.000 χιλιάδες ελαιόδεντρα, 762 κατοικίες και πολλά ιστορικά μνημεία. Απολογισμός ανασυγκρότησης του νομού; Ένα τεράστιο ΜΗΔΕΝ, το πολυδιαφημισμένο σχέδιο ανασυγκρότησης έμεινε στα χαρτιά και στις βαρύγδουπες τηλεοπτικές δηλώσεις από την τότε κυβέρνηση της Ν.Δ. αλλά και από την σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που με περισσή απάθεια παραμένει άπραγη ενισχύοντας παράλληλα την πιθανότητα ανάλογων τραγωδιών με την οικολογική και περιβαλλοντολογική αναισθησία που έχει επιδείξει και μάλιστα πρόσφατα τόσο με τις περιοχές Natura αλλά και την αυθαίρετη δόμηση. Το σχέδιο νόμου δεν έχει περάσει ακόμα τις πύλες της βουλής, ενώ τα 150 εκ ευρώ από το ταμείο Μολυβιάτη που κατατέθηκαν από δωρητές για να συμβάλλουν στην ενίσχυση της ανοικοδόμησης του πολύπαθου νομού, όχι απλά δεν έχουν αξιοποιηθεί αλλά προορίζονται και για άλλα μονοπάτια… Οι αγρότες ζουν στα όρια της εξαθλίωσης ενώ το ένα λουκέτο ακολουθεί το άλλο με συνέπεια τον μαρασμό της Ηλείας. Η κυβέρνηση του Πασοκ δεν διστάζει να ανακοινώνει πως θα θυσιάσει στον βωμό του καταστροφικού μνημονίου την ανθρωπιστική βοήθεια από το λεγόμενο ταμείο Μολυβιάτη, στο πλαίσιο μιας πολιτικής δίχως ψυχή που θέτει υπό των κερδών τον άνθρωπο και το περιβάλλον.

Η πολύπαθη γη της Ηλείας μπορεί και πρέπει να ορθώσει ανάστημα, διεκδικώντας όλα όσα της ανήκουν, ακολουθώντας μια εκ διαμέτρου αντίθετη πολιτική κατεύθυνση που θα βάζει τον άνθρωπο και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη, οδηγούμενη από κοινωνική και οικολογική ευαισθησία. Απαραίτητα βήματα η αξιοποίηση των πόρων του ταμείου Μολυβιάτη και η απαγκίστρωση τους από τα γραφειοκρατικά γρανάζια, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης που θα κάνει πράξη και όχι διαφήμιση την φράση <<δάσος όπου ήταν δάσος>> και βέβαια μια άλλη αντίληψη για όσα δεν μετριούνται με χρήμα αλλά με χαρούμενα φωνές, χαμόγελα, ευτυχισμένους και αρμονικά συνδεδεμένους με το περιβάλλον πολίτες.

"ecoleft"