Η κουβέντα ξεκίνησε από την διαπίστωση που έκανα, μετά από την δήλωση (εδώ) του μέλους του ΠΑΣΟΚ Τρικάλων για την γροθιά που έδωσε σε Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, γράφοντας: "Η χειροδικία (πείτε το τραμπουκισμό όσοι θέλετε) το επόμενο στάδιο της απόγνωσης" .
Ο follower, με κατηγόρησε ότι "δικαιολογώ την βία". Δεν υπάρχει πιο φανατικός άνθρωπος από αυτόν που βιάζεται από μια πρόταση να συμπεράνει αυτό που τον συμφέρει. Καμιά φορά το κάνω κι εγώ, δυστυχώς.
Αφού προσπάθησα να του εξηγήσω ότι το σχόλιό μου έχει να κάνει με το ότι έγραψα για μια πραγματικότητα και ότι σαφώς και καταδικάζω την βία, αλλά δεν είναι το θέμα μας αυτό, αλλά ΤΙ φέρνει την απόγνωση και ΠΩΣ μπορούμε να την αποτρέψουμε, έγραψε: "Η αγανάκτηση δεν προκαλεί την βία σε μια Δημοκρατία, αλλά η έλλειψη ηθικής(!), παιδείας(!), πολιτισμού(!) και ανδρείας(!)"
Καταρχήν, ας συμφωνήσουμε όλοι τουλάχιστον στο ότι, άλλο πράγμα η..
ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ κι άλλο η ΑΠΟΓΝΩΣΗ.
Έστω κι έτσι, νομίζω ότι είμαι κι εγώ απολίτιστος, ανήθικος, απαίδευτος και άνανδρος, γιατί φοβάμαι ότι αρχίζω και περνάω την "κόκκινη γραμμή" της αγανάκτησης.
Γιατί, όταν με σταματά μια πολιτισμένη και ευγενική μάνα, αλλά με φανερά τα σημάδια της εξαθλίωσης και της απόγνωσης, και μου ζητάει όχι χρήματα (για να μην την περάσω για επαγγελματία ζητιάνα) αλλά να μπω στο σούπερ μάρκετ να της αγοράσω γάλα για το μωρό της, επειδή αυτή είναι έγκυος και ο άντρας της έχασε την δουλειά του, θολώνω! Μα την Παναγία, θολώνω! Οργίζομαι!
Γιατί κάποιοι "πολιτισμένοι" μου λένε να:
1) να την ηρεμήσω μιλώντας της για "πολιτισμένες" αντιδράσεις...
2) να της πω, πως όλοι πρέπει να κάνουμε θυσίες και θα περάσουν οι δύσκολες μέρες...
3) άλλοι ότι είναι συνυπεύθυνη και αυτή για την κρίση γιατί "μαζί τα φάγαμε" και πρέπει να πληρώσει το μερίδιό της...
4) άλλοι ότι ήταν βολεμένη τόσα χρόνια και δεν μιλούσε...
5) άλλοι ότι είναι χαζή όπως και όλος ο λαός για τις επιλογές που έκανε μέχρι σήμερα...
6) άλλοι να μην άκουγε τις διαβεβαιώσεις των πολιτικών και να ήταν οικονομικά πιο... συγκρατημένη ώστε να έχει κάτι στην άκρη για τις δύσκολες ώρες...
7) άλλοι να έκανε καλύτερο προγραμματισμό και να μην έκανε πολλά παιδιά...
Άλλοι πάλι, να της τα πω όλα μαζεμένα.
Λυπάμαι, αλλά δεν θα σας κάνω την χάρη να της πω αυτά που θέλετε ΕΣΕΙΣ, για να συντηρήσετε πολιτικές και νοοτροπίες που μας έφεραν ως εδώ. Τόσα χρόνια τα ίδια ακούμε: "Ο λαός κρίνει στις εκλογές, αυτός ευθύνεται για όλα. Οπότε, τώρα τουμπεκί.". Τόσα χρόνια ακολουθούμε το ίδιο οικονομικοπολιτικό μοντέλο και ουσιαστικά μας λέτε να συνεχίσουμε με το ίδιο.
Δεν θα της πω απολύτως τίποτα. Αλλά, ελπίζοντας πως την επόμενη μέρα θα βρεθεί κι άλλος να την βοηθήσει, θα μπω στο σούπερ μάρκετ και θα της αγοράσω ό,τι αντέχει ακόμη η τσέπη μου. Για να ξεθολώσει έστω για λίγο το μυαλό της, που μπορεί να την οδηγήσει στο να κάνει κακό σε κάποιον, ή ακόμη χειρότερα, στον ίδιο της τον εαυτό.
Θα το κάνω και γιατί φοβάμαι μην βρεθώ στην ίδια θέση κι εγώ.
Αν και δεν ξέρω αν θα υπάρχει τότε κάποιος για να βοηθήσει κι εμένα...
Και μόλις το κάνω αυτό, θα βγω στο twitter, στο facebook, στους φίλους και συγγενείς μου και θα κράξω όλους αυτούς που μας έφεραν ως εδώ.
Γιατί, παλικαράδες της φακής, "πολιτισμός" δεν είναι να βλέπεις τους συνανθρώπους σου εξαθλιωμένους και πεινασμένους και να τους λες "συμπάσχω. Αλλά, έτσι είναι η ζωή, τι να κάνουμε; Φάτε τώρα... πατριωτισμό, για να σωθεί η Ελλάδα", και όταν περάσουν τη γραμμή της απόγνωσης, να τους κατηγορείς και από πάνω. Να τον χέσω τέτοιον "πολιτισμό".
Προτιμώ να φωνάζω (μέχρι γραφικότητας) ότι πνιγόμαστε! το καράβι μπάζει νερά και τις σωστικές λέμβους τις αρπάζουν οι πλούσιοι και ισχυροί (και πολιτικά) και θα την γλυτώσουν. Θα την γλυτώσουν γιατί μας λένε ότι δεν φταίνε αυτοί και ότι θα 'πρεπε να νοιώθουμε υποχρεωμένοι που τόσα χρόνια μας πετούσαν ένα κομμάτι ψωμί.
Και πρέπει να τους σταματήσουμε αυτούς τους "πολιτισμένους" όσο είναι καιρός και με όσα "όπλα" μας επιτρέπει να έχουμε η καταστρατηγημένη Δημοκρατία μας.
Δεν σας ζήτησε κανείς να πάρετε τα όπλα. Τουλάχιστον ασκείστε πιεστική κριτική. Μην υπογράφετε λευκές επιταγές σε όλες τις αποφάσεις τους.
Δεν βλέπετε ότι γυναίκες σαν αυτή που περιέγραψα αυξάνονται με "δημοσιονομικούς" ρυθμούς;
Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε την θέση του άλλου;
Ή νομίζετε ότι δεν θα βρεθείτε ποτέ σε αυτή;
Ορισμένους, δεν σας καταλαβαίνω πια. Μπορεί να είμαι και εντελώς χαζός.
krogias.blogspot.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου