Το άρθρο 37 διαλύει ουσιαστικά τις εργασιακές σχέσεις, συμπιέζοντας τους εργαζόμενους σε ένα περίπου δουλοκτητικό καθεστώς, για χάρη, όπως λένε η τρόικα και η κυβέρνηση, της ευελιξίας στην αγορά εργασίας και την… αύξηση της απασχόλησης. Επί μήνες η Λούκα απέρριπτε τις απαιτήσεις της τρόικας, θεωρώντας ότι θα επέλθουν σαρωτικές επιπτώσεις στα εργασιακά δικαιώματα. Και γι’ αυτό ξεκαθάρισε ότι δεν μπορεί να ψηφίσει τη σχετική διάταξη, τώρα, που άλλοι υπουργοί την έκαναν αποδεκτή.
Hταν υποχρεωμένη να ψηφίσει υπέρ; Όχι, αλλά η πίεση που της ασκήθηκε ήταν αφόρητη. Και σε αντίθεση με άλλους, που κατά καιρούς διαφωνούν, αλλά στο τέλος υποκύπτουν, η Λούκα άντεξε. Σε μία περίοδο, που τα… παντελόνια στη Βουλή σπανίζουν, η Λούκα απέδειξε ότι είναι από τους και τις ελάχιστες στο ΠΑΣΟΚ, που τα φοράνε.
Η Λούκα ήξερε ότι θα διαγραφεί. Δεν πτοήθηκε όμως. Όπως και ότι οι σχέσεις της με τον Γιώργο δεν θα είναι ποτέ πια οι ίδιες. Ότι θα γίνει το «μαύρο πρόβατο» για την τρόικα, την ώρα, που ξεκινά μία μακρά περίοδος κατά την οποία οι δανειστές θα κάνουν κουμάντο στη χώρα.
Eχει ευθύνες η Λούκα για το σημερινό αδιέξοδο; Προφανώς – όπως όλα τα κατά καιρούς κυβερνητικά στελέχη. Η αρνητική ψήφος στο άρθρο 37 δεν την απαλλάσσει από τις ευθύνες. Απέδειξε όμως ότι μπορεί να βάζει κάποιες κόκκινες γραμμές. Κι αυτό, αν και δεν είναι αρκετά σήμερα, συνιστά τουλάχιστον μία σπίθα αντίστασης, μπροστά σε ένα σκοτεινό μέλλον.
Σε λίγο ή περισσότερο καιρό, μετά την τωρινή κυβερνητική του περιπέτεια, το ΠΑΣΟΚ θα αναζητά, την χαμένη του – όποια - ψυχή. Και τότε θα καταφεύγει με αγωνία σε κάποια στελέχη, που τήρησαν κάπως τα προσχήματα έναντι της τρόικας, που αντέδρασαν έστω κι ελάχιστα στη μνημονιακή πολιτική. Δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα είναι επαρκές για να προχωρήσει το Κίνημα στο μέλλον, θα είναι όμως αναγκαίο. Και σίγουρα μεταξύ αυτών των στελεχών θα είναι η Λούκα Κατσέλη, έστω κι αν πολλοί θα τη χρησιμοποιήσουν ως το άλλοθί τους…
Γιάννης Μακρυγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου