Γράφει ο Φώτης ΜελέτηςΣτην πιο άσχημη οικονομική και πολιτική περίοδο για την χώρα από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου πολέμου κάποιοι παλιοί “αγωνιστές” και ανήσυχοι διανοούμενοι των τεχνών και των γραμμάτων (συγγραφείς, καλλιτέχνες, ηθοποιοί, τραγουδιστές, ποιητές κ.α) διάλεξαν να σιωπήσουν και να μην δείξουν ίχνος αντίδρασης σε όσα δυσάρεστα συμβαίνουν στη πατρίδα μας λόγω του Μνημονίου και του ΔΝΤ.
Με ναρκωμένες συνειδήσεις οι σημερινοί “σοβαροφανείς- σεμνοί” τραγουδιστές και συνθέτες (εξαιρείται φυσικά ο Μ.Θεοδωράκης και μερικοί ελάχιστοι συνάδελφοι του) της υποτιθέμενης “ποιοτικής ελληνικής σκηνής” παρέα με συγγραφείς, ηθοποιούς και σκηνοθέτες της υψηλής διανόησης, συνεχίζουν ανενόχλητοι την καριέρα τους χωρίς να ταράζονται και χωρίς να ανησυχούν από τις απαράδεκτες επιθέσεις που δέχεται η χώρα από τους τραπεζοχρηματιστικούς οίκους που υποκινούνται ολοφάνερα πλέον από τους ευρωπαίους και αμερικανούς συνέταιρους μας.
Αδιάφοροι και αποχαυνωμένοι αλλά και με περίσσεια πονηριά οι καλλιτέχνες του Μεγάρου Μουσικής, του Ρέξ , της Επιδαύρου, του Παλλάς, των γκαλερί, της Ιεράς Οδού και άλλων πολιτιστικών κέντρων της Τέχνης κατορθώνουν με την απραξία και την αφωνία τους, να δίνουν το τέλειο άλλοθι στο υπάρχον σάπιο πολιτικό σύστημα που βούλιαξε την Ελλάδα, στην κομματοκρατία, στο χρέος και την αναξιοκρατία.
Εδώ και δύο χρόνια σχεδόν χάνονται μισθοί, συντάξεις, τα φοροχαράτσια είναι αλλεπάλληλα, απολύεται κόσμος χωρίς αποζημίωση, απειλούν τους εργαζόμενους με το απάνθρωπο μέτρο της εφεδρείας, η ανεργία θερίζει, δεν τηρούνται ωράρια εργασίας και γενικά έχουν κατεδαφισθεί όλα το εργασιακά δικαιώματα του απλού πολίτη και οι «σκεπτόμενοι» καλλιτέχνες μας ούτε καν ασχολούνται.
Βέβαια οι περισσότεροι δεν έχουν και λόγο να μιλάνε αφού πάμπολλοι από δαύτους έχουν επιχορηγηθεί από το αρμόδιο Υπουργείο με κρατικό χρήμα για να δημιουργούν “ψαγμένες” παραστάσεις, να κυκλοφορούν τραγούδια προβληματισμού και να τα προωθούν τις δουλειές τους, μέσω των “κολλητών” τους - και παλιούς συναγωνιστές - σε ραδιόφωνα, περιοδικά και τηλεοράσεις.
Η ναρκωμένη τους συνείδηση δεν τους επιτρέπει να βγουν δημόσια και να παρασύρουν τον κόσμο σε ένα γενικό ξεσηκωμό εναντίον όχι μόνο της εθνοσωτήριας κυβέρνησης αλλά σχεδόν ολόκληρου του αποτυχημένου πολιτικού συστήματος της εξουσίας που μας οδήγησε στην ανεργία και την δυστυχία.
Αλλά φίλοι μου να μιλήσουν και να ξεσηκωθούν ποιοι;
Εκείνοι που ούρλιαζαν χρόνια και χρόνια για σοβαρότητα, ήθος και αυθεντικότητα και ξεπούλησαν την πραμάτεια τους μέσω των τηλεπεριοδικών και των κυριακάτικων εφημερίδων της διαπλοκής;
Εκείνοι που μιλάνε για νεολαία, εργασία, αριστερά, επανάσταση και έχουν γίνει δούλοι των οff-shore εταιριών, του lifestyle της Μυκόνου και των εργολάβων της ενημέρωσης;
Εκείνοι που έχουν τις πιο ακριβές τιμές στα μαγαζιά που εμφανίζονται και τσεκουρώνουν οικονομικά σε περίοδο κρίση τους θαυμαστές τους σε επιδοτούμενες καλοκαιρινές συναυλίες που δίνουν σε διάφορους δήμους ξεπερνώντας πολλές φορές σε αλαζονεία και τους λεγόμενους “σκυλάδες”;
Εκείνοι που έχουν γίνει κολαούζοι και τσιράκια της κάθε είδους εξουσίας για να απολαμβάνουν τα καλά και συμφέροντα;
Να μιλήσει ποια… η περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου που κατέστρεψε, χρέωσε και υποθήκευσε το μέλλον εκατομμυρίων ελλήνων και ειδικά των νέων ανθρώπων που βλέπουν ότι είτε σπουδάζουν είτε όχι θα παίρνουν 592 ευρώ; Αυτοί είναι λοιπόν οι λεγόμενοι διανοούμενοι, οι έντεχνοι, οι πανεπιστημιακοί, οι ποιοτικοί, οι άνθρωποι των τεχνών και όλο αυτό το σινάφι που επιμένει να σιωπά και να βοηθά τους εκάστοτε “δημοκρατικούς δικτάτορες” για να επιτελέσουν το συμβόλαιο εξαπάτησης και εξαθλίωσης εναντίον του απλού κοσμάκη.
Φυσικά κάποιοι από αυτούς είχαν και αντιδικτατορική δράση που γρήγορα την ξέχασαν και την εξαργύρωσαν με κυβερνητικούς θώκους ή με κρατικές δουλειές που τους έφεραν πολύ καλά χρήματα….
Όλοι αυτοί έχουν φιλαράκια με πολιτικούς και κομματάρχες και άμα λάχει και τους πάει το σύστημα γίνονται και Υπουργοί.
Δυστυχώς όλοι αυτοί στην πορεία συμβιβαστήκαν με το χειρότερο τρόπο με εκείνους που κάποτε κατήγγειλαν και τώρα συνεχίζουν να ζητιανεύουν από αυτούς δημόσιο χρήμα και χορηγίες για να κάνουν έρευνες, πολιτιστικές βραδιές μέχρι και ανιστόρητα ντοκιμαντέρ.
Την πιο κρίσιμη ώρα για την Ελλάδα αντί να βγουν μπροστά να σταματήσουν τους «σωτήρες μας» και να οδηγήσουν τους πολίτες σε μία σειρά μεγάλων και ειρηνικών διαμαρτυριών ενάντια σε όσα μας καταδυναστεύουν όπως για παράδειγμα έκανε σπουδαία καλλιτέχνιδα της Ιρλανδίας Sinéad O'Connor προτίμησαν να κρυφτούν πίσω από το βόλεμα που τους δίνει το δημοφιλές όνομα.
Αντί να διαφωτίσουν και να καθοδηγήσουν τον ελληνικό λαό σε κινήματα που θα έχουν στοχευόμενες και ακομμάτιστες δράσεις και πιθανόν να φέρουν μία υγιής αλλαγή στον τόπο εκείνοι προτιμούν τον καναπέ, την παραπλάνηση και το σχολιασμό!!!Δεν διδάσκονται ούτε από το παρελθόν τους αλλά ούτε και από τις αυθόρμητες αντιδράσεις των φοιτητών στο εξωτερικό (αλλά και στο εσωτερικό) εναντίον πολιτικών προσώπων που πρόδωσαν οράματα και ανθρώπους. Από τα κινήματα του “Δεν Πληρώνω , Δεν Πληρώνω”, από τους κατοίκους της Κερατέας, από τους χιλιάδες απεργούς που συκοφαντούνται καθημερινά από τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια με τις χρυσές αμοιβές.
Θα είναι ένοχοι και καταδικασμένοι στις συνειδήσεις μας όλοι οι δήθεν σοβαροφανείς ηθοποιοί, τραγουδιστές, σκηνοθέτες και έντεχνοι ερμηνευτές που στη πιο δύσκολη στιγμή που βιώνουν εκατομμύρια συμπατριώτες μας προτίμησαν τις μπίζνες και την αυτοπροβολή τους ή και την «πλαστή εξαφάνιση τους» παρά την δράση και την αντίσταση απέναντι σε αυτούς που μας οδηγούν στην φτώχεια και στην ανέχεια.
Επιμένουν να υπηρετούν πιστά το σύστημα που τους ανέδειξε χωρίς να τολμούν να ορθώσουν ένα λόγο συμπαράστασης στους συμπολίτες μας που είναι άνεργοι, απολυμένοι και χαμηλόμισθοι.
Επιμένουν να αγνοούν το λαϊκό αίσθημα γιατί τώρα είναι βολεμένοι.
Δικαίωμα τους να είναι με τον εχθρό και όχι με τον λαό που υποφέρει αλλά και δικαίωμα μας να τους γιουχάρουμε, να τους αποδοκιμάζουμε, να τους κράζουμε όχι μόνο για να εκτονωθούμε αλλά για να νιώσουν στο πετσί τους (αν και αμφιβάλλω) την ντροπή και τον ευτελισμό που νιώθουμε εμείς όταν δεν έχουμε τα απαραίτητα για να ζήσουμε την οικογένεια μας.
Σε όλους αυτούς τους ατσαλάκωτους και αμετανόητους θολοκουλτουριάρηδες ποτέ δεν ήλπισα ότι θα πάνε την πατρίδα ένα βήμα μπροστά και ποτέ δεν τους πίστεψα. Όμως εκείνο που δεν θέλω να συμβεί στη γενιά μου είναι η ρήση του σπουδαίου Μάρτιν Λούθερ Κινγκ που είπε τα εξής:
“Εκείνο για το οποίο η δική μας γενιά θα μετανιώσει μία μέρα δεν θα είναι τόσο η σκληρότητα και οι αδικίες των κακών ανθρώπων, όσο η απαράδεκτη σιωπή των καλών”.
Ας σπάσουμε επιτέλους εμείς την σιωπή μας και ας αφήσουμε τους “σκεπτόμενους” σε ολική νάρκωση.
deinews.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου