Δυστυχώς δεν θα γίνει σήμερα η καθιερωμένη γιορτή της δημοκρατίας στο προεδρικό μέγαρο. Έτσι θα χάσουμε την ευκαιρία να δούμε φλούφληδες και παλικάρια να γίνονται μαλλιά κουβάρια στους δροσερούς προεδρικούς κήπους, υπό το σαρδόνιο χαμόγελο μιας Δημοκρατίας που παρά τις περί του αντιθέτου προσπάθειες των φλογερών εραστών της παρέμενε τουλάχιστον τόσα χρόνια ζωντανή –για την αγνότητά της δε βάζουμε το χέρι στη φωτιά.
Ωστόσο την ευκαιρία να προβληματιστούμε, να λυπηθούμε, ή να θυμώσουμε, ευτυχώς δεν θα τη χάσουμε. Μας τη δίνει η τρόικα, που καταφτάνει σήμερα, αυτή τη σημαδιακή μέρα στην Αθήνα. Δε βρέθηκε φαίνεται κανείς να τους πει να κοπιάσουν κάποια άλλη μέρα για να μαςαπαλλάξουν από τους πικρούς συνειρμούς. Ή και να βρέθηκε ίσως πήρε την απάντηση που ταιριάζει στο ύφος και στην έπαρση των υπαλλήλων των δανειστών: fuck you με τη δημοκρατία σας, εσείς χρειάζεστε δημοκρατία εκτάκτων εξουσιών.
Έχει κάτι το θλιβερό η ημερολογιακή σύμπτωση, δεν έχει; Ποια και πόση δημοκρατία έχει απομείνει στην Ελλάδα σήμερα όταν αυτοί διατάζουν υπουργούς, σέρνουν από τη μύτη πρωθυπουργούς, συντάσσουν μνημόνια συμφοράς που βρίσκονται βουλευτές να τα ψηφίσουν χωρίς να τα διαβάσουν; Τι είδους δημοκρατία ζούμε όταν χρυσοπληρωμένοι μπράβοι των δανειστώναποφασίζουν και διατάζουν πόσο θα κοπεί ο μισθός των ιθαγενών, πόσο η σύνταξη, πόσοι θα έχουν δουλειά και πόσοι όχι, πόσοι θα οδηγηθούν στο θάνατο και πόσοι όχι;
Και το ερώτημα, πιο επιτακτικό λόγω της μέρας, είναι: Έχουμε δημοκρατία ή τροϊκοκρατία; Πώς συναλλάσσονται πολιτικοί οποιουδήποτε κόμματος –ανάμεσά τους και αριστεροί, σα δε ντρέπονται- με τους αλλεπάλληλους βιασμούς της δημοκρατίας και της λαϊκής βούλησης; Είναι στραβοί, δε βλέπουν σε τι όλεθρο οδηγείται η χώρα από αυτή τη χούντα των αγορών; Που δε χρειάζεται τανκς, έχει τις δόσεις.Ούτε βασανιστήρια, έχει τις περικοπές. Ούτε εξορίες, έχει την ανεργία. Ούτε φονικά, μας στέλνει στο θάνατο με δικά μας έξοδα.
Και καλά, αυτή η γραβατωμένη αλητεία της τρόικας, δεν ξέρει ιστορία. Οι δικοί μας που κοροϊδεύουν τον κόσμο με απαγκιστρώσεις δε βλέπουν που οδηγούνται τα πράγματα; Πρέπει να ζήσουμε δηλαδή νέες τραγωδίες για να καταλάβουν ότι κανένας λαός δεν μπορεί να αντέξει τόση αντιδημοκρατική ασφυξία, τόσο εξευτελισμό και τόση ανέχεια, χωρίς να εκραγεί;
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου