Η γνωστή ηθοποιός Μάνια Παπαδημητρίου μπαίνει στον ρόλο του σκηνοθέτη για να μεταφέρει στη σκηνή το συγκλονιστικό έργο των Alan Rickman και Katharine Viner «Το όνομά μου είναι Rachel Corrie». Το έργο εξιστορεί μία αληθινή ιστορία, η οποία ολοκληρώθηκε μόλις πριν από λίγα χρόνια, το 2003 – η ιστορία της νεαρής Αμερικανοεβραίας ακτιβίστριας Rachel Corrie, η οποία σκοτώθηκε από μπουλντόζα Ισραηλινών στη Λωρίδα της Γάζας, προσπαθώντας να σώσει το σπίτι ενός Παλαιστίνιου από Ισραηλινή επιχείρηση κατεδάφισης.
Βασισμένο στα ημερολόγια που κρατούσε η Rachel αλλά και τα e-mail που συχνά έστελνε στην οικογένειά της, σε φίλους και γνωστούς, το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Theater του Λονδίνου το 2005 και παίχτηκε έκτοτε σε πολλές χώρες του κόσμου, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία και διακρίσεις, ενώ αξιοσημείωτη παραμένει η ακύρωση – για το φόβο πολιτικών αντιποίνων – προγραμματισμένων παραστάσεων στη Νέα Υόρκη, το Μαϊάμι και το Τορόντο.
Αναγνωρίζοντας στη Rachel Corrie μια σύγχρονη Anna Frank, η Μάνια Παπαδημητρίου προσέγγισε το έργο ως μια πράξη πολιτική, ως ένα είδος ακτιβισμού που στοχεύει, και μερικές φορές το πετυχαίνει, στο να μην ξεχνάμε αυτό που δεν πρέπει να ξεχαστεί και να μην επαναπαυόμαστε μέσα σ’ ένα σύστημα, επειδή απλώς μας έχει δεχθεί.
Rachel Corrie: Δήμητρα Σύρου
Ο χρόνος: Μάρω Αγρίτη
Μετάφραση: Νάνσυ Τρικκαλίτη
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάρω Αγρίτη
Επιμέλεια κίνησης: Πάρης Μαντόπουλος
Σκηνικά: Άρτεμις Θεοδωρίδη
Βίντεο: Αγγέλα Δεσποτίδου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Φωτογραφίες: Θάνος Χόνδρος
Βασισμένο στα ημερολόγια που κρατούσε η Rachel αλλά και τα e-mail που συχνά έστελνε στην οικογένειά της, σε φίλους και γνωστούς, το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στο Royal Court Theater του Λονδίνου το 2005 και παίχτηκε έκτοτε σε πολλές χώρες του κόσμου, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία. Τιμήθηκε με πολλά βραβεία και διακρίσεις, ενώ αξιοσημείωτη παραμένει η ακύρωση – για το φόβο πολιτικών αντιποίνων – προγραμματισμένων παραστάσεων στη Νέα Υόρκη, το Μαϊάμι και το Τορόντο.
Αναγνωρίζοντας στη Rachel Corrie μια σύγχρονη Anna Frank, η Μάνια Παπαδημητρίου προσέγγισε το έργο ως μια πράξη πολιτική, ως ένα είδος ακτιβισμού που στοχεύει, και μερικές φορές το πετυχαίνει, στο να μην ξεχνάμε αυτό που δεν πρέπει να ξεχαστεί και να μην επαναπαυόμαστε μέσα σ’ ένα σύστημα, επειδή απλώς μας έχει δεχθεί.
Rachel Corrie: Δήμητρα Σύρου
Ο χρόνος: Μάρω Αγρίτη
Μετάφραση: Νάνσυ Τρικκαλίτη
Σκηνοθεσία: Μάνια Παπαδημητρίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάρω Αγρίτη
Επιμέλεια κίνησης: Πάρης Μαντόπουλος
Σκηνικά: Άρτεμις Θεοδωρίδη
Βίντεο: Αγγέλα Δεσποτίδου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Φωτογραφίες: Θάνος Χόνδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου