Ο πάτος δεν έχει... πάτο. Τουλάχιστον για τα εργασιακά. Μετά τις
επιχειρησιακές και τις ατομικές συμβάσεις, τη μετατροπή των απανταχού
μισθωτών σε «μπλοκάκηδες», την πάσης φύσεως μερική απασχόληση, τα «mini
jobs» (με μισθολογικό πλαφόν τα 400 ευρώ) εκ Γερμανίας, τώρα θα μάθουμε –
από τους Βρετανούς ως επί το πλείστον – και τις συμβάσεις με «μηδέν
ώρες».
Τι είναι πάλι αυτό το… «φρούτο»; Πρόκειται για άλλη μια φοβερή «εξέλιξη» της λεγόμενης ελαστικοποίησης του ωραρίου, κατά την οποία ο εργοδότης δεν υποχρεούται να ενημερώνει τον εργαζόμενο ούτε για πόσες μέρες ούτε για πόσες ώρες θα εργαστεί... και φυσικά δεν γίνεται πουθενά λόγος ούτε για ασφαλιστικές εισφορές, ούτε για ρεπό, ούτε για οτιδήποτε άλλο!
Α, ναι, μοναδικός απαράβατος – και άτυπος – «κανόνας» των συμβάσεων αυτών είναι ο εξής – όπως μαρτυρούν οι χιλιάδες εργαζόμενοι που υποχρεώνονται να τις υπογράψουν στη Βρετανία: όταν χτυπήσει το τηλέφωνο για το μεροκάματο, μην τυχόν και επικαλεστείς το οποιοδήποτε κώλυμα, διότι... την έχεις βάψει. Δεν πρόκειται να σε ξανακαλέσουν, τουλάχιστον για τον επόμενο μήνα.
Όχι ότι θέλουμε να είμαστε... κακοί, αλλά οι εν λόγω προϋποθέσεις για «εργασία» καλό θα είναι να συγκριθούν με το μοντέλο που εφαρμόζεται ήδη στην Ελλάδα – και πολύ πιο συγκεκριμένα στο υπό κινεζικό έλεγχο λιμάνι του Πειραιά.
Αγριότεροι οι... πλούσιοι
Θέλετε να μάθετε ποιοι εργοδότες προσφεύγουν σε αυτού του είδους τις «μεσαιωνικές» συμβάσεις; Σύμφωνα με πρόσφατες αποκαλύψεις του «Guardian», πρόκειται για τους «φτωχότερους» όλων, όπως, για παράδειγμα, το Παλάτι του Μπάκιγχαμ, την Tate Gallery, τα καταστήματα αθλητικών ειδών Sport Direct και την αλυσίδα κινηματογράφων Cineworlds.
Ο άγνωστος, μέχρι πρότινος, στο ευρύ κοινό, αριθμός αυτού του είδους των συμβάσεων έχει λάβει από την περασμένη εβδομάδα διαστάσεις σκανδάλου στην Βρετανία.
Μετά την αποκάλυψη ότι το σύνολο των 20.000 υπαλλήλων του Sport Direct και των 4.500 υπαλλήλων των Cineworlds έχουν υπογράψει συμβάσεις «μηδέν ωρών», έσκασε η «βόμβα» για το Παλάτι του Μπάκιγχαμ, στο οποίο οι 350 εποχικοί υπάλληλοι, που προσλαμβάνονται για την «τουριστική» περίοδο του καλοκαιριού (στους επισκέψιμους χώρους των ανακτόρων), εργάζονται σαν... σκλάβοι.
Σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι το Παλάτι δεν τους δίνει καμία απολύτως εγγύηση διάρκειας και ωρών εργασίας (με το κατώτατο πάντα ωρομίσθιο), επιπροσθέτως τους υποχρεώνει να υπογράψουν μια σύμβαση στην οποία τους απαγορεύει να εργαστούν για οποιονδήποτε άλλον εργοδότη χωρίς προηγούμενη έγκριση από τον προσωπάρχη του Παλατιού!
Γενίκευση
Σύμφωνα με προηγούμενα στοιχεία της κυβέρνησης, οι εργαζόμενοι που δούλευαν υπό το συγκεκριμένο καθεστώς στη Βρετανία άγγιζαν τους 200.000. Ωστόσο, οι τελευταίες αποκαλύψεις οδηγούν τις συνδικαλιστικές ενώσεις (οι οποίες ζητούν να τεθούν εκτός νόμου οι συγκεκριμένες συμβάσεις) στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός είναι πολύ, μα πολύ μεγαλύτερος...
Το Ποντίκι
Τι είναι πάλι αυτό το… «φρούτο»; Πρόκειται για άλλη μια φοβερή «εξέλιξη» της λεγόμενης ελαστικοποίησης του ωραρίου, κατά την οποία ο εργοδότης δεν υποχρεούται να ενημερώνει τον εργαζόμενο ούτε για πόσες μέρες ούτε για πόσες ώρες θα εργαστεί... και φυσικά δεν γίνεται πουθενά λόγος ούτε για ασφαλιστικές εισφορές, ούτε για ρεπό, ούτε για οτιδήποτε άλλο!
Α, ναι, μοναδικός απαράβατος – και άτυπος – «κανόνας» των συμβάσεων αυτών είναι ο εξής – όπως μαρτυρούν οι χιλιάδες εργαζόμενοι που υποχρεώνονται να τις υπογράψουν στη Βρετανία: όταν χτυπήσει το τηλέφωνο για το μεροκάματο, μην τυχόν και επικαλεστείς το οποιοδήποτε κώλυμα, διότι... την έχεις βάψει. Δεν πρόκειται να σε ξανακαλέσουν, τουλάχιστον για τον επόμενο μήνα.
Όχι ότι θέλουμε να είμαστε... κακοί, αλλά οι εν λόγω προϋποθέσεις για «εργασία» καλό θα είναι να συγκριθούν με το μοντέλο που εφαρμόζεται ήδη στην Ελλάδα – και πολύ πιο συγκεκριμένα στο υπό κινεζικό έλεγχο λιμάνι του Πειραιά.
Αγριότεροι οι... πλούσιοι
Θέλετε να μάθετε ποιοι εργοδότες προσφεύγουν σε αυτού του είδους τις «μεσαιωνικές» συμβάσεις; Σύμφωνα με πρόσφατες αποκαλύψεις του «Guardian», πρόκειται για τους «φτωχότερους» όλων, όπως, για παράδειγμα, το Παλάτι του Μπάκιγχαμ, την Tate Gallery, τα καταστήματα αθλητικών ειδών Sport Direct και την αλυσίδα κινηματογράφων Cineworlds.
Ο άγνωστος, μέχρι πρότινος, στο ευρύ κοινό, αριθμός αυτού του είδους των συμβάσεων έχει λάβει από την περασμένη εβδομάδα διαστάσεις σκανδάλου στην Βρετανία.
Μετά την αποκάλυψη ότι το σύνολο των 20.000 υπαλλήλων του Sport Direct και των 4.500 υπαλλήλων των Cineworlds έχουν υπογράψει συμβάσεις «μηδέν ωρών», έσκασε η «βόμβα» για το Παλάτι του Μπάκιγχαμ, στο οποίο οι 350 εποχικοί υπάλληλοι, που προσλαμβάνονται για την «τουριστική» περίοδο του καλοκαιριού (στους επισκέψιμους χώρους των ανακτόρων), εργάζονται σαν... σκλάβοι.
Σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι το Παλάτι δεν τους δίνει καμία απολύτως εγγύηση διάρκειας και ωρών εργασίας (με το κατώτατο πάντα ωρομίσθιο), επιπροσθέτως τους υποχρεώνει να υπογράψουν μια σύμβαση στην οποία τους απαγορεύει να εργαστούν για οποιονδήποτε άλλον εργοδότη χωρίς προηγούμενη έγκριση από τον προσωπάρχη του Παλατιού!
Γενίκευση
Σύμφωνα με προηγούμενα στοιχεία της κυβέρνησης, οι εργαζόμενοι που δούλευαν υπό το συγκεκριμένο καθεστώς στη Βρετανία άγγιζαν τους 200.000. Ωστόσο, οι τελευταίες αποκαλύψεις οδηγούν τις συνδικαλιστικές ενώσεις (οι οποίες ζητούν να τεθούν εκτός νόμου οι συγκεκριμένες συμβάσεις) στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός είναι πολύ, μα πολύ μεγαλύτερος...
Το Ποντίκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου