“ Οι απεγνωσμένες προσπάθειες που συντελούνται για την
ανασύσταση μιας υποτιθέμενης «Κεντροαριστεράς», θα πέσουν στο κενό γιατί
ο ελληνικός όχι μόνο πια δεν τους πιστεύει αλλά τους έχει σιχαθεί. ”
Του Κώστα Καπνίση
Την 3η του Σεπτέμβρη, μια
ημέρα ιστορική και με ιδιαίτερους συμβολισμούς, επέλεξε ο πρώην
βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λοβέρδος, προκειμένου να
ανακοινώσει την ίδρυση του κόμματός του που φέρει τον τίτλο «Συμφωνία
για την Νέα Ελλάδα», σπεύδοντας ταυτόχρονα τις προηγούμενες ημέρες να
δηλώσει ότι “η 3η Σεπτεμβρίου δεν ανήκει μόνο στο ΠΑΣΟΚ”.
Τον τελευταίο καιρό, όχι τυχαία, αλλά απόλυτα μεθοδευμένα, πολιτικά στελέχη, τα οποία έχουν φυλλοροήσει από το «ΠΑΣΟΚ», λόγω της μη εκλογής τους στην τελευταία εκλογική μάχη, προσπαθούν να στήσουν, με τη βοήθεια της μιντιοκρατίας, έναν μύθο περί ανασύστασης της «Κεντροαριστεράς». Το κακό για αυτούς είναι πως αποτελούν ένα σκορποχώρι στελεχών χωρίς πολιτική ταυτότητα και ιδεολογία, που "παίζουν το χαρτί" της πολιτικής τους διάσωσης και μόνο.
Ένας τρόπος, κατά την εκτίμηση κάποιων, είναι η δημιουργία κόμματος, όπου ο καθένας θα παριστάνει τον αρχηγό. Ο στόχος όμως, όσο φιλόδοξο και να είναι κάποιο πολιτικό πρόσωπο δεν είναι αυτός. Λίγοι άλλωστε θέλουν να αναλάβουν ευθύνες σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα. Προσβλέπουν σε μια «ενοποίηση» των κομματιδίων αποκομμάτων ή και μεμονωμένων πολιτικών προσώπων σε ένα κόμμα «φιλοευρωπαϊκό». Τώρα αν αυτό θα είναι «κεντροαριστερό», «κεντροδεξιό» ή οτιδήποτε άλλο μικρή σημασία θα έχει, αρκεί οι ίδιοι να είναι μέσα στο «πλοίο», διατηρώντας ο κάθε ένας το "τσιφλίκι" του.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ένα πολιτικό στέλεχος που έχει αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και αναμφισβήτητα απέτυχε παταγωδώς. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων ήταν ο εξευτελισμός και η δημόσια διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, οι οποίες από θύματα, μετετράπησαν σε θύτες, κατά τον πρώην υπουργό Υγείας. Άλλη μια αλήστου μνήμης ατάκα του Ανδρέα Λοβέρδου ήταν το περίφημο «Ένα εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν εννέα εκατομμύρια Έλληνες». Τελικά αποδείχθηκε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν 1 εκατομμύριο αλλά οι μισοί, ενώ από την χρονική στιγμή που ειπώθηκε αυτή η φράση αποδείχθηκε κάτι άλλο.
Σε διάστημα τεσσάρων ετών έχουν αλλάξει τόσες κυβερνήσεις από τα ίδια φθαρμένα υλικά, τα οποία ισοπεδώνουν και καταστρέφουν τον ελληνικό λαό και την εθνική οικονομία. Ο Ανδρέας Λοβέρδος μετά από αυτή την «καταγγελία» έσπευσε να διορίσει και τη σύζυγό του στο ελληνικό δημόσιο, που κατά τα άλλα ταλαιπωρεί τους Έλληνες. Η πρόσληψη της συζύγου (ήταν αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή) του Ανδρέα Λοβέρδου είχε δημοσιευτεί στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, αριθμός 1782, με ημερομηνία 12 Νοεμβρίου 2010, σε ειδική λίστα με άλλα οκτώ ονόματα. Η κυρία Παπαϊωάννου βέβαια προσελήφθη νομότυπα εκμεταλλευόμενη ευνοϊκό παράθυρο για εργασιακή τακτοποίηση.
Αν αυτή είναι η «Συμφωνία για την Νέα Ελλάδα», θα ήταν καλύτερα να μην προχωρήσει στην ίδρυσή της ο Ανδρέας Λοβέρδος. Η «παλιά Ελλάδα» μπορεί να τον ευχαριστήσει για τις... υπηρεσίες που προσέφερε στη χώρα και να τον στείλει στο σπίτι του. «Δεν υπάρχει πια σάλιο», όπως θα έλεγε και ο ίδιος, στο παλιό και φθαρμένο πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα.
Οι απεγνωσμένες προσπάθειες που συντελούνται για την ανασύσταση μιας υποτιθέμενης «Κεντροαριστεράς», θα πέσουν στο κενό γιατί ο ελληνικός όχι μόνο πια δεν τους πιστεύει αλλά τους έχει σιχαθεί. Πέρα όμως από όλα τα υπόλοιπα, το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η γενιά πολιτικών στελεχών δεν έχει καν πολιτικό προσανατολισμό και ιδεολογία. «Ιδεολογία» τους είναι η πολιτική τους επιβίωση σε ένα σύστημα, το οποίο πέφτει με πάταγο. Για αυτό και θα αποτύχουν. Δε συνειδητοποιούν ή ακριβέστερα δεν τους περνά από το μυαλό ότι προηγείται η επιβίωση του ελληνικού λαού, τον οποίο έχουν εξοντώσει. «Δώσαμε κύριε Λοβέρδε, δώσαμε. Αρκετά πια». Αυτό θα τους απαντήσει ο λαός στα όποια σχέδιά τους. Επιτέλους ας το καταλάβουν.
Τον τελευταίο καιρό, όχι τυχαία, αλλά απόλυτα μεθοδευμένα, πολιτικά στελέχη, τα οποία έχουν φυλλοροήσει από το «ΠΑΣΟΚ», λόγω της μη εκλογής τους στην τελευταία εκλογική μάχη, προσπαθούν να στήσουν, με τη βοήθεια της μιντιοκρατίας, έναν μύθο περί ανασύστασης της «Κεντροαριστεράς». Το κακό για αυτούς είναι πως αποτελούν ένα σκορποχώρι στελεχών χωρίς πολιτική ταυτότητα και ιδεολογία, που "παίζουν το χαρτί" της πολιτικής τους διάσωσης και μόνο.
Ο όρος «Νέα Ελλάδα» είναι
«πολυπαιγμένος» το τελευταίο χρονικό διάστημα. Χρησιμοποιείται και από
τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά. Πιθανότατα, το υπάρχον πολιτικό
σύστημα, χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο, προκειμένου να ξεπλύνει και να
βγάλει από πάνω του πολιτικές αμαρτίες του παρελθόντος.
Αλήθεια είναι ότι πολλά πολιτικά
στελέχη του παλαιοκομματισμού δε χωρούν στα πλάνα αυτών, οι οποίοι
απεργάζονται τα σενάρια των πολιτικών εξελίξεων και σχεδιάζουν συμμαχίες
στο ευρύτερο φάσμα ενός καταρρέοντος πολιτικού συστήματος του χθες. Για
αυτόν ακριβώς τον λόγο προσπαθούν να προλάβουν τις ραγδαίες πολιτικές
εξελίξεις, οι οποίες σύντομα θα συντελεστούν, και να διεκδικήσουν το
δικό τους μερίδιο από τα μορφώματα που θα δημιουργηθούν με τη συνδρομή
των δομημένων συμφερόντων. Ένας τρόπος, κατά την εκτίμηση κάποιων, είναι η δημιουργία κόμματος, όπου ο καθένας θα παριστάνει τον αρχηγό. Ο στόχος όμως, όσο φιλόδοξο και να είναι κάποιο πολιτικό πρόσωπο δεν είναι αυτός. Λίγοι άλλωστε θέλουν να αναλάβουν ευθύνες σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα. Προσβλέπουν σε μια «ενοποίηση» των κομματιδίων αποκομμάτων ή και μεμονωμένων πολιτικών προσώπων σε ένα κόμμα «φιλοευρωπαϊκό». Τώρα αν αυτό θα είναι «κεντροαριστερό», «κεντροδεξιό» ή οτιδήποτε άλλο μικρή σημασία θα έχει, αρκεί οι ίδιοι να είναι μέσα στο «πλοίο», διατηρώντας ο κάθε ένας το "τσιφλίκι" του.
Ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι ένα πολιτικό στέλεχος που έχει αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και αναμφισβήτητα απέτυχε παταγωδώς. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα όλων ήταν ο εξευτελισμός και η δημόσια διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, οι οποίες από θύματα, μετετράπησαν σε θύτες, κατά τον πρώην υπουργό Υγείας. Άλλη μια αλήστου μνήμης ατάκα του Ανδρέα Λοβέρδου ήταν το περίφημο «Ένα εκατομμύριο δημόσιοι υπάλληλοι ταλαιπωρούν εννέα εκατομμύρια Έλληνες». Τελικά αποδείχθηκε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν 1 εκατομμύριο αλλά οι μισοί, ενώ από την χρονική στιγμή που ειπώθηκε αυτή η φράση αποδείχθηκε κάτι άλλο.
Σε διάστημα τεσσάρων ετών έχουν αλλάξει τόσες κυβερνήσεις από τα ίδια φθαρμένα υλικά, τα οποία ισοπεδώνουν και καταστρέφουν τον ελληνικό λαό και την εθνική οικονομία. Ο Ανδρέας Λοβέρδος μετά από αυτή την «καταγγελία» έσπευσε να διορίσει και τη σύζυγό του στο ελληνικό δημόσιο, που κατά τα άλλα ταλαιπωρεί τους Έλληνες. Η πρόσληψη της συζύγου (ήταν αεροσυνοδός στην Ολυμπιακή) του Ανδρέα Λοβέρδου είχε δημοσιευτεί στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, αριθμός 1782, με ημερομηνία 12 Νοεμβρίου 2010, σε ειδική λίστα με άλλα οκτώ ονόματα. Η κυρία Παπαϊωάννου βέβαια προσελήφθη νομότυπα εκμεταλλευόμενη ευνοϊκό παράθυρο για εργασιακή τακτοποίηση.
Αν αυτή είναι η «Συμφωνία για την Νέα Ελλάδα», θα ήταν καλύτερα να μην προχωρήσει στην ίδρυσή της ο Ανδρέας Λοβέρδος. Η «παλιά Ελλάδα» μπορεί να τον ευχαριστήσει για τις... υπηρεσίες που προσέφερε στη χώρα και να τον στείλει στο σπίτι του. «Δεν υπάρχει πια σάλιο», όπως θα έλεγε και ο ίδιος, στο παλιό και φθαρμένο πολιτικό σύστημα που κατέστρεψε τη χώρα.
Οι απεγνωσμένες προσπάθειες που συντελούνται για την ανασύσταση μιας υποτιθέμενης «Κεντροαριστεράς», θα πέσουν στο κενό γιατί ο ελληνικός όχι μόνο πια δεν τους πιστεύει αλλά τους έχει σιχαθεί. Πέρα όμως από όλα τα υπόλοιπα, το πιο σημαντικό είναι ότι αυτή η γενιά πολιτικών στελεχών δεν έχει καν πολιτικό προσανατολισμό και ιδεολογία. «Ιδεολογία» τους είναι η πολιτική τους επιβίωση σε ένα σύστημα, το οποίο πέφτει με πάταγο. Για αυτό και θα αποτύχουν. Δε συνειδητοποιούν ή ακριβέστερα δεν τους περνά από το μυαλό ότι προηγείται η επιβίωση του ελληνικού λαού, τον οποίο έχουν εξοντώσει. «Δώσαμε κύριε Λοβέρδε, δώσαμε. Αρκετά πια». Αυτό θα τους απαντήσει ο λαός στα όποια σχέδιά τους. Επιτέλους ας το καταλάβουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου