Δίπλα ακριβώς απ’ τη φωλιά των χελιδονιών που περιμένω - κατασκηνώνουν κάθε βράδυ μικρές νυχτερίδες…
Δεν μπορώ να ξέρω την αντίδραση των χελιδονιών…
Οι μικρές νυχτερίδες δεν φεύγουν με τίποτα πάντως…
Κάθε που νυχτώνει τις βλέπω που πλαγιάζει η μια πάνω στην άλλη…
Εντάξει, έχω αδυναμία στα χελιδόνια, αλλά πρέπει κάπου να κοιμηθούν και αυτές…
Δύσκολο! Τα χελιδόνια έχουν πάντα ένα έντονο Φόβο για τα μικρά τους…
Και όσο σκέφτομαι ότι θα έρθουν από τόσο μακριά…
Όχι δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτούν κάτι τέτοιο τα χελιδόνια…
Τα βλέπω να έρχονται ένα μεσημέρι, να χαλάνε τη φωλιά τους κλαίγοντας, να με κοιτάζουν με παράπονο απ’ το τζάμι, και να φεύγουν…
Δεν θέλει και πολλά να χαλάσει μια Άνοιξη…
Άπο την ποιητική συλλογή του Πάμπου Φιλίππου «Η νύχτα σηκώνει το χέρι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου