Του ΓΙΑΝΝΗ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ*
«ΠΑΛΙΝ Η ΗΡΩΔΙΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ! ΠΑΛΙΝ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΖΗΤΕΙ ΕΠΙ ΠΙΝΑΚΙ!»
Πολύ επίκαιρη ξανά η φράση αυτή της παραδοσιακής μας γραμματείας. Όχι μόνο γιατί η Εκκλησία τιμά στις 29 Αυγούστου την θυσία του Ιωάννη του Πρόδρομου που απεκάλυπτε τις αμαρτίες της εξουσίας στην εποχή του.
Τις τελευταίες μέρες έχει εξαπολυθεί νέα εκστρατεία εκατομμυριούχων δημοσιογράφων και εκπροσώπων των χρεοκοπημένων πολιτικών του μνημονίου εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ γενικά και του σ. Λαφαζάνη ειδικότερα, για την επισήμανση του αδιεξόδου της πολιτικής που ακολουθείται.
Οι οργανωτές της εξαθλίωσης του ελληνικού λαού και του πλουτισμού μιας κλεπτοκρατικής ελίτ μέσω της λεηλασίας του πτώματος της ελληνικής οικονομίας (τελευταίο παράδειγμα η Αγροτική), τολμούν να εγκαλούν την αριστερά, τα στελέχη και την ηγεσία της ακόμη για την χρεωκοπία και την φτώχια στην οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν την χώρα με τις μνημονιακές πολιτικές τους.
Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται. Είναι προφανές ότι δεν κυβερνούν, δεν αποφασίζουν, ούτε καν διαπραγματεύονται. Στους κύκλους τους η συζήτηση δεν αφορά την ουσία των μέτρων. Αυτά είναι δεδομένα, έρχονται απ έξω σε συνεννόηση βέβαια με κύκλους συμφερόντων μέσα στη χώρα. Αυτό που συζητούν είναι πως και πότε θα περάσουν τα μέτρα, πως θα τα εφαρμόσουν καλύτερα. Ο λαός είναι ο εχθρός ή τουλάχιστον το αντικείμενο στους σχεδιασμούς τους.
Επιχειρούν να συνεχίσουν την επιχείρηση λάσπης και φόβου με την οποία διασώθηκαν εκλογικά στις 17 Ιουνίου. Αναμενόμενο. Αλλά και αποκαλυπτικό. Είναι αμετανόητοι και αλαζόνες.
Η αλαζονεία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ απέναντι στην αριστερά είναι προφανής και σε πρακτικά θέματα, όπως π.χ. η κατανομή των χώρων στο κοινοβούλιο. Διατηρούν μέσα στο κτίριο της βουλής όλους σχεδόν τους χώρους (και πάντως πολύ περισσότερους από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ) που χρησιμοποιούσαν όταν είχαν 160 βουλευτές τώρα που έχουν υποπολλαπλάσιό τους.
Οι οπαδοί της θεωρίας «μαζί τα φάγαμε», που έφτιαξαν ως ηγεσία μια χώρα ανοχύρωτη έναντι του ενδεχόμενου της κρίσης και τώρα αναζητούν βολικά άλλοθι σε ατάκες, ετοιμάζουν την καινούργια θεωρία συνυπευθυνότητας. Ενώ με τις μνημονιακές πολιτικές μας οδηγούν στην μετάβαση με η χωρίς δραχμή σε καθεστώς υποτέλειας και αντιλαϊκής αποδιάρθρωσης, προετοιμάζουν το άλλοθι για να διεκδικήσουν ξανά την διαχείριση και της επόμενης φάσης. Σε λίγο θα λένε «δεν φταίμε μόνο εμείς που με τα μνημόνια ρημάξαμε τη χώρα, αλλά και ο λαός που δεν συναίνεσε και η αριστερά που δεν τα στήριξε» ! Τόσο είναι το θράσος τους!
Τα καθήκοντά μας ήδη μεγαλώνουν. Δεν αρκεί μόνο να μείνουμε ακλόνητοι στην καταγγελία των μνημονιακών πολιτικών και να στηρίξουμε τους συντρόφους μας που δέχονται και προσωπικά τααντιδραστικά πυρά επειδή προβάλλουν κοινές παραδοχές και τις αξίες μας.
Πρέπει να επεξεργαστούμε εναλλακτικά σχέδια για όλες τις περιπτώσεις. Πριν απ’ όλα για μια πολιτική που θα προσπαθήσει να κρατήσει τη χώρα μέσα στο ευρώ, αλλά όχι πάση θυσία όπως μας προτείνει η κυβέρνηση των τροϊκανών ξένων και ντόπιων. Μια και τα περιθώρια στενεύουν, όχι βέβαια με δική μας ευθύνη, πρέπει να επεξεργαστούμε και τις εναλλακτικές διεξόδους πολιτικής, που θα λαμβάνουν υπόψη όλα τα ενδεχόμενα και τους κινδύνους, αλλά και τις ευκαιρίες και δυνατότητες που μας παρέχονται, αν και όταν το πλαίσιο αλλάξει θεσμικά και νομισματικά.
Αυτό που πρέπει να κρατήσει η ελληνική κοινωνία από τις επισημάνσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ είναι ότι η τυχόν έξοδος από το ευρώ δεν είναι το τέλος του κόσμου, όπως επιχειρούν να τον πείσουν οι δήθεν «φοβισμένοι» τρομοκράτες της ολιγαρχίας. Τουλάχιστον δεν είναι οπωσδήποτε το τέλος του λαού. Μπορεί, με μια διαφορετική βέβαια κυβέρνηση και με άλλη πολιτική, να γίνει αφετηρία μιας ριζικής ανασυγκρότησης της χώρας που θα δώσει και δημοκρατική και κοινωνικά ριζοσπαστική λύση σε χρόνια προβλήματά της.
Γιατί όταν ακούστηκαν οι Ηρωδιάδες, αποκεφαλίστηκε ο Ιωάννης, αλλά επακολούθησε από τον Ηρώδη η σφαγή των νηπίων. Ήδη δημοσιοποιούνται τα σχέδια για τη νέα επιδρομή των 13,5 (:) δισ. Είναι καθήκον μας με τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες που έρχονται να αγνοήσουμε τις «Ηρωδιάδες» της δημοσιογραφίας και να αποκρούσουμε τους «Ηρώδηδες» της πολιτικής.
*Ο Γιάννης Χατζηαντωνίου είναι μέλος της ΣΕ του Νέου Αγωνιστή και της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
«ΠΑΛΙΝ Η ΗΡΩΔΙΑΣ ΜΑΙΝΕΤΑΙ! ΠΑΛΙΝ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΖΗΤΕΙ ΕΠΙ ΠΙΝΑΚΙ!»
Πολύ επίκαιρη ξανά η φράση αυτή της παραδοσιακής μας γραμματείας. Όχι μόνο γιατί η Εκκλησία τιμά στις 29 Αυγούστου την θυσία του Ιωάννη του Πρόδρομου που απεκάλυπτε τις αμαρτίες της εξουσίας στην εποχή του.
Τις τελευταίες μέρες έχει εξαπολυθεί νέα εκστρατεία εκατομμυριούχων δημοσιογράφων και εκπροσώπων των χρεοκοπημένων πολιτικών του μνημονίου εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ γενικά και του σ. Λαφαζάνη ειδικότερα, για την επισήμανση του αδιεξόδου της πολιτικής που ακολουθείται.
Οι οργανωτές της εξαθλίωσης του ελληνικού λαού και του πλουτισμού μιας κλεπτοκρατικής ελίτ μέσω της λεηλασίας του πτώματος της ελληνικής οικονομίας (τελευταίο παράδειγμα η Αγροτική), τολμούν να εγκαλούν την αριστερά, τα στελέχη και την ηγεσία της ακόμη για την χρεωκοπία και την φτώχια στην οποία με μαθηματική ακρίβεια οδηγούν την χώρα με τις μνημονιακές πολιτικές τους.
Η αλήθεια όμως δεν κρύβεται. Είναι προφανές ότι δεν κυβερνούν, δεν αποφασίζουν, ούτε καν διαπραγματεύονται. Στους κύκλους τους η συζήτηση δεν αφορά την ουσία των μέτρων. Αυτά είναι δεδομένα, έρχονται απ έξω σε συνεννόηση βέβαια με κύκλους συμφερόντων μέσα στη χώρα. Αυτό που συζητούν είναι πως και πότε θα περάσουν τα μέτρα, πως θα τα εφαρμόσουν καλύτερα. Ο λαός είναι ο εχθρός ή τουλάχιστον το αντικείμενο στους σχεδιασμούς τους.
Επιχειρούν να συνεχίσουν την επιχείρηση λάσπης και φόβου με την οποία διασώθηκαν εκλογικά στις 17 Ιουνίου. Αναμενόμενο. Αλλά και αποκαλυπτικό. Είναι αμετανόητοι και αλαζόνες.
Η αλαζονεία της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ απέναντι στην αριστερά είναι προφανής και σε πρακτικά θέματα, όπως π.χ. η κατανομή των χώρων στο κοινοβούλιο. Διατηρούν μέσα στο κτίριο της βουλής όλους σχεδόν τους χώρους (και πάντως πολύ περισσότερους από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ) που χρησιμοποιούσαν όταν είχαν 160 βουλευτές τώρα που έχουν υποπολλαπλάσιό τους.
Οι οπαδοί της θεωρίας «μαζί τα φάγαμε», που έφτιαξαν ως ηγεσία μια χώρα ανοχύρωτη έναντι του ενδεχόμενου της κρίσης και τώρα αναζητούν βολικά άλλοθι σε ατάκες, ετοιμάζουν την καινούργια θεωρία συνυπευθυνότητας. Ενώ με τις μνημονιακές πολιτικές μας οδηγούν στην μετάβαση με η χωρίς δραχμή σε καθεστώς υποτέλειας και αντιλαϊκής αποδιάρθρωσης, προετοιμάζουν το άλλοθι για να διεκδικήσουν ξανά την διαχείριση και της επόμενης φάσης. Σε λίγο θα λένε «δεν φταίμε μόνο εμείς που με τα μνημόνια ρημάξαμε τη χώρα, αλλά και ο λαός που δεν συναίνεσε και η αριστερά που δεν τα στήριξε» ! Τόσο είναι το θράσος τους!
Τα καθήκοντά μας ήδη μεγαλώνουν. Δεν αρκεί μόνο να μείνουμε ακλόνητοι στην καταγγελία των μνημονιακών πολιτικών και να στηρίξουμε τους συντρόφους μας που δέχονται και προσωπικά τααντιδραστικά πυρά επειδή προβάλλουν κοινές παραδοχές και τις αξίες μας.
Πρέπει να επεξεργαστούμε εναλλακτικά σχέδια για όλες τις περιπτώσεις. Πριν απ’ όλα για μια πολιτική που θα προσπαθήσει να κρατήσει τη χώρα μέσα στο ευρώ, αλλά όχι πάση θυσία όπως μας προτείνει η κυβέρνηση των τροϊκανών ξένων και ντόπιων. Μια και τα περιθώρια στενεύουν, όχι βέβαια με δική μας ευθύνη, πρέπει να επεξεργαστούμε και τις εναλλακτικές διεξόδους πολιτικής, που θα λαμβάνουν υπόψη όλα τα ενδεχόμενα και τους κινδύνους, αλλά και τις ευκαιρίες και δυνατότητες που μας παρέχονται, αν και όταν το πλαίσιο αλλάξει θεσμικά και νομισματικά.
Αυτό που πρέπει να κρατήσει η ελληνική κοινωνία από τις επισημάνσεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ- ΕΚΜ είναι ότι η τυχόν έξοδος από το ευρώ δεν είναι το τέλος του κόσμου, όπως επιχειρούν να τον πείσουν οι δήθεν «φοβισμένοι» τρομοκράτες της ολιγαρχίας. Τουλάχιστον δεν είναι οπωσδήποτε το τέλος του λαού. Μπορεί, με μια διαφορετική βέβαια κυβέρνηση και με άλλη πολιτική, να γίνει αφετηρία μιας ριζικής ανασυγκρότησης της χώρας που θα δώσει και δημοκρατική και κοινωνικά ριζοσπαστική λύση σε χρόνια προβλήματά της.
Γιατί όταν ακούστηκαν οι Ηρωδιάδες, αποκεφαλίστηκε ο Ιωάννης, αλλά επακολούθησε από τον Ηρώδη η σφαγή των νηπίων. Ήδη δημοσιοποιούνται τα σχέδια για τη νέα επιδρομή των 13,5 (:) δισ. Είναι καθήκον μας με τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες που έρχονται να αγνοήσουμε τις «Ηρωδιάδες» της δημοσιογραφίας και να αποκρούσουμε τους «Ηρώδηδες» της πολιτικής.
*Ο Γιάννης Χατζηαντωνίου είναι μέλος της ΣΕ του Νέου Αγωνιστή και της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου