ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΗΣΥΧΟΥ
Ο Αγωνιζόμενος Σοσιαλιστής και μαρξιστής πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε μας κληρονόμησε με το παράδειγμα του στη συνέπεια, τον ηρωισμό και την προσήλωση του να οικοδομήσει μια Χιλή της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού, της ελπίδας και του αγώνα για την ενότητα των λαών της Λατινικής Αμερικής, ενάντια στη νέο-αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό.
Η κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας υπήρξε ένα αποτελεσματικό παράδειγμα προγραμματικής ενότητας του συνόλου της αριστεράς στη Χιλή, όπου κέρδισε τις εκλογές το 1970. Αυτό το παράδειγμα δεν έγινε ανεκτό από τις ΗΠΑ για τον λόγο αυτό ακολούθησε ένα αμερικανό-εμπνευσμένο πραξικόπημα και μιας αιματοβαμμένης δικτατορίας που οδήγησε στη δολοφονία 30.000 αγωνιστών της δημοκρατίας και της αριστεράς. Τόσες δεκαετίες μετά ακόμα μεγάλο μέρος των δολοφόνων και βασανιστών παραμένουν ελεύθεροι.
Η σημερινή ανάγκη για την ενότητα αλλά και για ένα πρόγραμμα διεξόδου από την τροϊκανή επέλαση στη χώρα μας είναι αναγκαίο όσο ποτέ.
Σήμερα με τον καλύτερο τρόπο, η νεολαία της Χιλής, τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι, το προοδευτικό κίνημα τιμά, τον Σαλβαδόρ Αλιέντε, αναπτύσσοντας ένα ρωμαλέο και ενωτικό κίνημα ενάντια στον «πισονετισμό» και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μ. Πινιέρα. Το «νεοφιλελεύθερο εργαστήρι» στη Χιλή, δεν έχει φτάσει στο τέλος του. Πέρασε από την πιο άγρια φασιστικοποίηση, ενώ σήμερα ένας εκμοντερνισμένος ακραίος αυταρχισμός είναι σε εξέλιξη. Το σύνταγμα του Πινοσέτ είναι ακόμα σε ισχύει.
«Companero» Presidente τον φώναζε ο λαός. Τα τελευταία του λόγια στο ραδιόφωνο, στην πολιορκημένη Λα Μονέδα, λίγο πριν τη δολοφονία του, ακόμα αντηχούν στη μνήμη των σημερινών κινημάτων και αγωνιστών «στην λεωφόρο του μέλλοντος θα είμαστε πάλι εδώ……». Σήμερα στη χώρα μας είναι ρεαλιστικό, επιβεβλημένο και δυνατό να αναπτυχθεί, όσο και να φαίνεται «ρομαντικό», μια προγραμματική ενότητα της αριστεράς που δεν θα ενσωματωθεί σε μια ενδεχόμενη εξουσία, αλλά που θα ανατρέψει τη σημερινή νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα. Αυτό το μήνυμα είναι ακόμα ζωντανό από το παράδειγμα του “Companero Presidente”.
avgi.
Ο Αγωνιζόμενος Σοσιαλιστής και μαρξιστής πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε μας κληρονόμησε με το παράδειγμα του στη συνέπεια, τον ηρωισμό και την προσήλωση του να οικοδομήσει μια Χιλή της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού, της ελπίδας και του αγώνα για την ενότητα των λαών της Λατινικής Αμερικής, ενάντια στη νέο-αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό.
Η κυβέρνηση της Λαϊκής Ενότητας υπήρξε ένα αποτελεσματικό παράδειγμα προγραμματικής ενότητας του συνόλου της αριστεράς στη Χιλή, όπου κέρδισε τις εκλογές το 1970. Αυτό το παράδειγμα δεν έγινε ανεκτό από τις ΗΠΑ για τον λόγο αυτό ακολούθησε ένα αμερικανό-εμπνευσμένο πραξικόπημα και μιας αιματοβαμμένης δικτατορίας που οδήγησε στη δολοφονία 30.000 αγωνιστών της δημοκρατίας και της αριστεράς. Τόσες δεκαετίες μετά ακόμα μεγάλο μέρος των δολοφόνων και βασανιστών παραμένουν ελεύθεροι.
Η σημερινή ανάγκη για την ενότητα αλλά και για ένα πρόγραμμα διεξόδου από την τροϊκανή επέλαση στη χώρα μας είναι αναγκαίο όσο ποτέ.
Σήμερα με τον καλύτερο τρόπο, η νεολαία της Χιλής, τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι, το προοδευτικό κίνημα τιμά, τον Σαλβαδόρ Αλιέντε, αναπτύσσοντας ένα ρωμαλέο και ενωτικό κίνημα ενάντια στον «πισονετισμό» και τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της κυβέρνησης Μ. Πινιέρα. Το «νεοφιλελεύθερο εργαστήρι» στη Χιλή, δεν έχει φτάσει στο τέλος του. Πέρασε από την πιο άγρια φασιστικοποίηση, ενώ σήμερα ένας εκμοντερνισμένος ακραίος αυταρχισμός είναι σε εξέλιξη. Το σύνταγμα του Πινοσέτ είναι ακόμα σε ισχύει.
«Companero» Presidente τον φώναζε ο λαός. Τα τελευταία του λόγια στο ραδιόφωνο, στην πολιορκημένη Λα Μονέδα, λίγο πριν τη δολοφονία του, ακόμα αντηχούν στη μνήμη των σημερινών κινημάτων και αγωνιστών «στην λεωφόρο του μέλλοντος θα είμαστε πάλι εδώ……». Σήμερα στη χώρα μας είναι ρεαλιστικό, επιβεβλημένο και δυνατό να αναπτυχθεί, όσο και να φαίνεται «ρομαντικό», μια προγραμματική ενότητα της αριστεράς που δεν θα ενσωματωθεί σε μια ενδεχόμενη εξουσία, αλλά που θα ανατρέψει τη σημερινή νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα. Αυτό το μήνυμα είναι ακόμα ζωντανό από το παράδειγμα του “Companero Presidente”.
avgi.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου