Ένας νόμος ,που κατά την άποψή μας έρχεται να θυμίσει και να επαναφέρει άλλες εποχές στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Αν δει κανείς τα πρόσωπα που απαρτίζουν τη σημερινή κυβέρνηση, θα διαπιστώσει πως πολλοί από αυτούς υπήρξαν πρωτοστάτες στο αγώνα για να ισχύσει ο νόμος 1268/82, άλλωστε αυτό μαρτυρούν και οι εκάστοτε θέσεις τους,( γραμματείς της ΠΑΣΠ, γραμματέας της ΕΦΕΕ, συμμετοχή στο Πολυτεχνείο).
Σήμερα το μόνο που μπορούμε να κατανοήσουμε είναι πώς όλα αυτά τα έκαναν για μία θέση, για να γαντζωθούν και να ζήσουν από την πολιτική.
Το δήθεν ανοικτό πανεπιστήμιο που θέλουν να πετύχουν είναι επιταγές του νεοφιλελευθερισμού και του συντηρητισμού που διέπουν αυτή την κυβέρνηση και τίποτα περισσότερο. Μία κυβέρνηση και ένα κόμμα που σε τίποτα δε θυμίζει τις αρχές που το διέπουν, αυτές της 3ης του Σεπτέμβρη. Γι’ αυτό και δε δικαιούνται να μιλάνε με αναφορές στην ιστορία , γιατί αυτοί, την ιστορία την έχουν ξεχάσει, αν όχι διαγράψει.
Ακούσαμε να λένε ότι θέλουν να εξαλείψουν τη διαπλοκή στα πανεπιστήμια και γι’ αυτό στοχοποιούν τους φοιτητές ως μοναδικούς υπεύθυνους.
Αυτοί που ήταν η πρώτη γενιά που έκανε να θεωρείται μαγκιά το εύκολο χρήμα, που διόριζε και έκανε τους μεγαλοκαθηγητάδες, μόνο για να επωφεληθεί πολιτικά, έρχεται σήμερα να μας πει , ότι εμείς φταίμε.
Καταργεί το άσυλο, χωρίς βέβαια να θυμάται τη νύχτα του Πολυτεχνείου, μάλλον τη θυμούνται καλύτερα οι οικογένειες των νεκρών παιδιών πάνω στην πόρτα. Αλήθεια θα ήταν πολύ χρήσιμο να μας πουν, αν τότε χρειαζόταν το άσυλο. Βέβαια η χούντα το παραβίασε, κάτι που ελαφρά τη καρδία μπορεί να κάνει και η σημερινή κυβέρνηση.
Αυτοί που κατέβαιναν στις πορείες κατά της χούντας , σήμερα χρησιμοποιούν τους ίδιους τρόπους καταστολής. Σπέρνοντας καρκίνο, χτυπούν ηλικιωμένους γονείς με παιδία, φοιτητές, εργαζόμενους και αφήνουν τους γνωστούς-άγνωστούς, όπως τους αποκαλούν(γνωστούς λέμε εμείς), ανενόχλητούς να σπάνε και να καταστρέφουν και να περπατάνε δίπλα στους αστυνομικούς.
Αλλά ξεχάσαμε, αυτά είναι ψιλοπράγματα και όποιος τα θυμάται και τα αναφέρει, θα τον αναγκάσουμε να σωπάσει, ξέροντας τον τρόπο ( τόσες φορές έγινε στο παρελθόν).
Επειδή όμως εμείς δε ξεχνάμε. Επειδή το οφείλουμε στον κάθε Έλληνα φοιτητή αλλά και στην ιστορία της παράταξη μας, καθώς και στα άτομα που πέρασαν διαχρονικά και κράτησαν ψηλά τις αξίες της ( δεν αναφερόμαστε σε εσάς), επειδή δε διαπραγματευόμαστε και δε παίζουμε με τις τύχες της παιδείας, γι’ αυτό το λόγο θα προστατεύσουμε με κάθε κόστος το δημόσιο χαρακτήρα της παιδείας.
Δε θα γίνουμε η γενιά που θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου