Ζαλίστηκα με τα όσα άκουσα από τα χείλη τους στα "εγκαίνια" και στην συνέντευξη τύπου...
Και καθόσον άνθρωπος που γουστάρω να μην μένω μόνον στα επιφαινόμενα, έψαξα πίσω από το παραβάν των λέξεων.
Όμως όσο ξύνεις τα πράγματα, τόσο αυτά μυρίζουν.
Και στην περίπτωσή μου ένοιωσα ναυτία όταν φτάνοντας στο δια ταύτα, με πλημμύρισε ένα «άρωμα» από ευκάλυπτο της Αδελαϊδας, από ντονέρ (ή μπας και ήταν μπέργκερ) της Αστόρια, Νιού Γιόρκ και από καραβίλα (λες και ήταν το "Ροδάνθη")…
Ρε σεις μας προτείνουν εξωτερικό!
Ένα λαμπρό μέλλον είτε στην Αυστραλία, είτε στις Ηνωμένες Πολιτείες…
(στην Ευρώπη ούτε λόγος γιατί μας θεωρούν πλέον χειρότερους και από Αφγανούς)
Κι επειδή μπορεί να ήμουνα στον παρελθόν υποστηρικτής του διασωστικού εγχειρήματος του ΓΑΠ, αλλά δεν με θεωρώ και μαλάκα…κι επειδή δεν πείστηκα ουδέ κατ' ελάχιστον.. κι επειδή προκοπή δεν ξανοίγει στην Αθήνα... άρχισα να ψάχνω στο internet για λιμάνια απ’ όπου καράβια σαλπάρουν για υπερπόντια ταξίδια προς την Αμερική και την Ωκεανία.
Γιατί στην Ελλάδα δεν υπάρχει πια "Πατρίς",
Και στην Πατρίδα δεν υπάρχει ελπίδα…
1klik-aristera.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου