Μια κυβέρνηση σαν... οπερέτα

Σχεδόν δύο χρόνια μετά την εγκα­τάστασή της στην Ελλάδα, η τρόικα - εκμεταλλευόμενη την αδυναμία, αδράνεια, ανικανότητα και υποχωρητικότητα της κυβέρνησης -εξελίσσεται στο πραγματικό σύστημα εξουσίας, γύρω από το οποίο υποχρε­ώνονται να κινηθούν τα πάντα. Ακόμη και αυτή η εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου!
Μάλιστα, καθώς η παρούσα κυβέρ­νηση φαίνεται να έχει εξαντλήσει κάθε ίχνος ζωτικότητας και αντοχής, κάποια εκλεκτά μάλιστα μέλη της (Διαμαντοπούλου, Λοβέρδος, Ραγκούσης, με το κοινό κείμενό τους την περασμένη Κυριακή) έσπευσαν να υποβάλουν τα δια­πιστευτήριά τους στη νέα εξουσία και να διαθέσουν τις υπηρεσίες τους στη διάθεση της Εποπτείας, φιλοδοξώντας να εξασφαλίσουν ρόλο και παρουσία στο νέο σκηνικό με την ανοχή μάλιστα συγκροτημάτων Tύπου.
Βλέποντας ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΠΑΣΟΚ έχουν μπει σε πε­ρίοδο βαθιάς και υπαρξιακής κρίσης, φιλοδοξούν να αποτελέσουν τη μαγιά ενός νέου σχηματισμού, με τις ευλογί­ες μερίδας των διαπλεκόμενων ΜΜΕ και, φυσικά, του Διεθνούς Οικονομι­κού (και οσονούπω πολιτικού) Ελέγ­χου, στον οποίο υποβάλλουν την... υποψηφιότητά τους.
Το κεντροδεξιό ιδεολογικό στίγμα που αποπνέει το «μανιφέστο» τους, στο οποίο ούτε καν αναφέρεται η λέξη «ΠΑΣΟΚ», δημιουργεί την εύλογη απο­ρία πώς η τριάδα - μαζί με τις συμμαχί­ες..
και επιρροές της στο σημερινό ΠΑ­ΣΟΚ - θα καταφέρει να επιτύχει εκεί όπου απέτυχαν κλασικοί νεοφιλελεύ­θεροι, όπως ο Μάνος και η Ντόρα. Ίσως η εγγύηση της τρόικας να μοιάζει στα μάτια τους ικανή να τους στηρίξει.
Η επόμενη μέρα
Η δεύτερη εύλογη απορία είναι: Πώς, στηρίζοντας πλήρως ακριβώς αυ­τή την πολιτική που φέρνει τη μεγα­λύτερη κρίση στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ αποσαθρώνοντάς το, φιλοδοξούν να αποτελέσουν μια αξιόπιστη λύση της «επόμενης μέρας». Ο Θεός και η ψυχή τους...
Αυτή η εσωτερική - εσωκομματική τρόικα (Β' Εθνικής) θα μείνει στην ιστoρία ως η απροκάλυπτη δημόσια πρώτη προσφορά «γης και ύδατος» εκ μέρους του πολιτικού κόσμου στους οικονομι­κούς κατακτητές. Δεν θα πρέπει ωστόσο να μας κάνει εντύπωση, καθώς αυ­τή η τριάδα έχει γράψει και κατά μόνας πρόσφατη (για να αναφερθούμε μόνο σ' αυτή) ιστορία:
♦  Μαχαίρι στις συντάξεις των 600 ευρώ (Λοβέρδος).
♦  Υποβάθμιση της εκπαίδευσης και κατάργηση του ασύλου (Διαμαντοπού­λου).
♦  Διάλυση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ραγκούσης).
Η κριτική που έχει ασκηθεί για απου­σία κάθε διαπραγμάτευσης από τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς στις πολιτικές που επεξεργάζονται - αποφασίζουν οι επόπτες και επιβάλλει η κυβέρνηση αποτελεί πια κοινό τόπο και διαπίστωση της ελλη­νικής κοινωνίας (σχεδόν) στο σύνολό της.
Πλέον ομολογείται και διά του Τύ­που, όπως την περασμένη Κυριακή έπραξε ανωνύμως κυβερνητικό στέλε­χος στο «Βήμα», με τον απίστευτο τίτλο «Ήμασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά», μετά την υπογρα­φή του μνημονίου. Περί αυτού ακριβώς ακούγονται ισχυρές φωνές και στο ΠΣΟΚ, οι οποίες μιλούν ανοιχτά πια για υποτελή στάση και συμπεριφορά πρω­θυπουργού και πολλών υπουργών απέ­ναντι στους δανειστές μας.
Κάπως έτσι έχει παρελάσει από τους δέκτες των τηλεοπτικών δελτίων το σύ­νολο των υπουργών της κυβέρνησης, που με το προσωπικό του στιλ ο καθέ­νας (π.χ. Λοβέρδος κλαίγοντας, Δια­μαντοπούλου, Καστανίδης, Κουκουλό-πουλος απειλώντας, Πάγκαλος χλευά­ζοντας, Κουτρουμάνης «ανησυχώντας» κ.ο.κ.) προσπαθούν να πείσουν την κοι­νωνία πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά αυτός της υποταγής στις απαιτήσεις των πιστωτών.
Οι υπουργοί της κυβέρνησης και ο πρωθυπουργός εμφανίζονται σαν άβουλα εκτελεστικά όργανα των επο­πτών, τα οποία, όσο κι αν λυπούνται, είναι υποχρεωμένα να υλοποιήσουν τις εντολές.
Ξεχνούν, ωστόσο, κάτι πολύ βασικό: ότι είναι εκλεγμένοι από τον ελληνικό λαό, ο οποίος δεν έχει συμφωνήσει την εκχώρηση αυτής της εντολής στην τρό­ικα. Αυτό ακριβώς κάνουν πως ξεχνούν και οι βουλευτές (ειδικά) του κυβερνώντος κόμματος.
Την κατάσταση αυτή περιγράφει εύ­γλωττα το ρεπορτάζ του «Βήματος», όπου το κορυφαίο στέλεχος της κυβέρ­νησης εξομολογείται πως μετά το μνημόνιο «έχουμε εκπορνευτεί πλήρως. Έχουμε κάνει τα ίδια πράγματα, χωρίς ίχνος ντροπής».
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν οι παραπάνω αναφορές εκφράζουν το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομά­δας του κυβερνώντος κόμματος.
Γνωρίζουμε, ωστόσο, όπως γνωρίζει όλη η κοινωνία, πως οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν όλα τα νομοθετήματα που διέλυσαν τη χώρα.
Το τίμημα της μετατροπής των υπουργών σε φερέφωνα και των βου­λευτών σε κομπάρσους τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ το καταβάλλουν καθημερινά, καθώς κανείς από αυτούς δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στον δρόμο και να πάει ούτε στο καφενείο του χωριού του χωρίς να αντιμετωπίσει τη χλεύη του κόσμου.
Έχοντας πλήρη επίγνωση της από­στασης που τους χωρίζει από την κοι­νωνία, οι τρεις πρωτοκλασάτοι υπουρ­γοί (Λοβέρδος - Διαμαντοπούλου - Ραγκούσης) χτίζουν τις συμμαχίες και το ηγετικό τους προφίλ και σπεύδουν να εμφανιστούν ως οι καταλληλότεροι να υλοποιήσουν το πρόγραμμα της επο­πτείας διαχωρίζοντας την κοινωνία στις συντεχνίες και στους ανησυχούντες.
Δεν είναι οι μόνοι, πάντως, που δί­νουν εξετάσεις. Οι αναγνώστες του «Π» είναι ήδη ενημερωμένοι για τους «κουκουλοφόρους» και τις μαριονέ­τες της τρόικας που ελπίζουν σε ένα καλύτερο γι' αυτούς πολιτικό - οικονο­μικό μέλλον, υπό γερμανική - ή άλλη... - καθοδήγηση.

Τους «καταχεριάζει» ο Παναγιωτακόπουλος

Ενδιαφέρον έχει η παρέμβαση του Γ. Παναγιωτακόπουλου της Aριστερής Πρωτοβουλίας σε σχέση με το «μανιφέστο» των τριών. Όπως ση­μειώνει:
♦ Στις εξετάσεις για την επιλογή των εκπροσώπωντης τρόικας στην Ελλάδα, οι τρεις υπουρ­γοί με τη χθεσινή τους παρέμβαση παίρνουν άριστα! Η προσχηματική αγωνία των τριών δεν μπορεί να κρύψει την προσπάθειά τους να ηγηθούν της νεοφιλελεύθερης μετάλλαξηςτου ΠΑ­ΣΟΚ, με επικίνδυνα και αντιδημοκρατικά ιδεο­λογήματα. Γιατί πίσω από την επίθεση κατά των «συντεχνιών» κρύβεται η επίθεση κατά του συν­δικαλισμού και των διεκδικήσεων των εργαζο­μένων στα πανεπιστήμια και τα σχολεία, στα νοσοκομεία και στις δημόσιες συγκοινωνίες. Εκεί δηλαδή που η πολιτική ανεπάρκεια των τριών είναι κάτι περισσότερο από εμφανής.
♦ Προκαλεί εντύπωση η δημόσια κριτική κατά των συναδέλφων τους υπουργών αλλά και κα­τά του πολιτικού συστήματος. Ξεχνούν προφα­νώς... και οι τρεις ότι είναι προϊόντα αυτού του συστήματος και ιδιαίτερα «ευνοημένοι» από τις σχέσεις τους με τα πρωθυπουργικά περιβάλλο­ντα. Είτε με τον διορισμό τους σε κυβερνητικές θέσεις από μικρή ηλικία, είτε με την ανάληψη θέσεων ευθύνης από το πουθενά, είτε με την άνετη εκλογή τους με τα ψηφοδέλτια Επικρα­τείας.
♦ Θα μπορούσε την επιστολή τους να συνυ­πογράψει και μία ακόμη πρώην υπουργός.
Η κ. Μπακογιάννη είναι ηλίου φαεινότερο ότι συμ­φωνεί με τα γραφόμενα, όπως και ο κ. Μητσοτά­κης. Μάλλον ξέχασαν να τους ειδοποιήσουν!Στις εξετάσεις της τρόικας πήρανε άριστα, στη στάση τους απέναντι στον λαό μένουν μετεξεταστέοι.
topontiki