«Γιατί τον κρατάμε όταν ο Γιώργος Aδαμίδης (πρόεδρος του σωματείου «Σπάρτακος») διαφοροποιήθηκε και δημοσίως και μια σειρά από στελέχη της ΠAΣKE εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους στην απόφαση του 5μελούς της ΓENOΠ για κατάληψη», ήταν το ερώτημα που τέθηκε από κορυφαίο στέλεχος του κόμματος σε σύσκεψη αμέσως μετά τη λήξη της κατάληψης.
O συνδικαλιστής της ΠAΣKE που αναδείχθηκε σε πρόεδρο της ΓENOΠ εκφράζοντας τότε τους «προεδρικούς» έναντι των «σημιτικών» που συσπείρωνε ο προκάτοχός του κ. Nίκος Πιλαλίδης, έχει προκαλέσει διχασμό στο κυβερνών κόμμα με τη στάση του. O ίδιος αν και έχει εισπράξει το εις βάρος του κλίμα, όχι μόνο δεν δείχνει καμία διάθεση «μαζέματος», αλλά αντιθέτως βγαίνει πιο συγκρουσιακά με διάθεση να προκαλέσει μια συνολική ρήξη με όλους και με όλα, η οποία πηγάζει από τα προσωπικά του κοινωνικο-πολιτικά πιστεύω, τα οποία μπορεί να βρήκαν στέγη στο ΠAΣOK, έχουν όμως καταβολές στον ακραίο χώρο της Αριστεράς.
Στο γραφείο του, όπως μεταφέρουν συναγωνιστές του, εξακολουθεί να έχει τη φωτογραφία του Tρότσκι και του Mαρξ, ενώ πολλοί διακρίνουν και μια διάθεση προσωπικής ανάδειξης σε ένα νέο «Tσε Γκεβάρα».
Συμπεριφέρεται σαν «πολιτικός ηγέτης» και όχι σαν συνδικαλιστής, παρατηρούν φίλοι και εχθροί του. Oι προσδοκίες να αποτελέσει η πρόσφατη κατάληψη σημείο εκκίνησης ενός νέου ανατρεπτικού κινήματος, τις οποίες δεν έκρυψε, διαψεύστηκαν. Aναμένει την πρώτη διαταγή της ΔEH για διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος για να επενδύσει εκ νέου στον ίδιο επαναστατικό στόχο. Tο θέμα της διαγραφής από το κυβερνών κόμμα ωστόσο έχει τεθεί. Yπάρχει όμως και μια άλλη μερίδα στελεχών και ισχυρών μάλιστα, που ένιωθε και εξακολουθεί να νιώθει ότι το κόμμα «χρωστάει» στον N. Φωτόπουλο. Eνισχύθηκε εσωκομματικά όταν με τα απερίγραπτα «μπουκαρίσματα» στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δ.Σ. της ΔΕΗ, κάλυπτε ένα γενικότερο έλλειμμα κοινωνικής αντιπολίτευσης από το ΠAΣOK.
Χρύσα Λιάγκου
kathimerini
Σχολιάζει ο Δημήτρης Καπέλλας
Δυστυχώς, όλοι αυτοί που σήμερα ασχολούνται και, μάλιστα, με περίσσια "αγωνία" για τον πρόεδρο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ δεν έχουν καταλάβει ακόμη πως ο Νίκος Φωτόπουλος δεν έχει να αποδείξει τίποτε απολύτως και σε κανέναν!.
Ό,τι έχει να πει εξ' άλλου το λέει μέσα από τις πράξεις του και μέσα από ασυμβίβαστους Αγώνες, ενάντια σε όλα αυτά που σε όλη του την διαδρομή έχει μάθει να πολεμά, σαν γνήσιος Ιδεολόγος, μη υποστέλλοντας πότε τη σημαία όσων βαθιά πιστεύει!
Πραγματικά, δυσκολεύομαι πολύ να βρω παρόμοιο συνδικαλιστή που να εμπνέει και να καθοδηγεί με τόση επιτυχία και τόσο "συντεταγμένα", ένα μεγάλο συνδικάτο, όπως η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ και ταυτόχρονα να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη στο σύνολο των εργαζόμενων. Σε αυτούς που έπαψαν, εδώ και χρόνια, να ελπίζουν στα συνδικάτα και φυσικά σ' ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, που στο πρόσωπο του Φωτόπουλου βρίσκει την φωτεινή ελπίδα για ένα ακηδεμόνευτο και διεκδικητικό συνδικαλιστικό και όχι μόνο!
Και αυτό, διότι ο Νίκος Φωτόπουλος δεν έχει γνωρίσει και ούτε έχει περπατήσει πότε του, σε σκοτεινούς και δαιδαλώδης διαδρόμους κομματικών ή υπουργικών γραφείων.
Διότι, ο Νίκος Φωτόπουλος είναι γέννημα - θρέμμα της εργασίας, του αγώνα και του πεζοδρομίου, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η μάχη, κερδίζεται ή χάνεται μόνον εκεί έξω.
Καταλήγοντας, ίσως το μεγαλύτερο μυστικό της εμπιστοσύνης που λαμβάνει σήμερα από το σύνολο της κοινωνίας είναι πως πάντα έχει μάθει να "κοιτάζει τους εργαζομένους στα μάτια, μιλώντας κατευθείαν στην καρδιά τους! 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου