Ζωή «σκουπίδι»: Η φτώχεια επελαύνει και στη Γερμανία

Την ίδια ώρα που οι γερμανικοί δείκτες για την οικονομία και την ανάπτυξη ευημερούν, ένα διόλου ευκαταφρόνητο κομμάτι της κοινωνίας του Βερολίνου φαίνεται πως… δυσ-ημερεί! Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, όλο και περισσότεροι άνθρωποι στο Βερολίνο καταφεύγουν στη συλλογή άδειων πλαστικών ή γυάλινων φιαλών από τα σκουπίδια, τις οποίες ύστερα επιστρέφουν σε σουπερμάρκετ και τοπικά καταστήματα για λίγα μόλις σεντς, ώστε να καταφέρουν να συμπληρώσουν το γλίσχρο εισόδημά τους.
Αυτό που προκαλεί βέβαια αίσθηση είναι το γεγονός πως δεν πρόκειται για άστεγους ή εξαθλιωμένους ρακοσυλλέκτες ή ακόμα και τοξικομανείς όπως συνηθιζόταν μέχρι τώρα. Πρόκειται για  συνταξιούχους ή ανέργους στο Βερολίνο οι οποίοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν ούτε τα προς το ζην και καταφεύγουν ολοένα και περισσότερα σε αυτή τη πρακτική προκειμένου να τα βγάλουν πέρα.
Οι ειδικοί προειδοποιούν πως ο αριθμός των συνταξιούχων που καταφεύγει στη συλλογή μπουκαλιών
έχει διπλασιαστεί τα τελευταία δύο χρόνια, απότοκος της αποτυχίας του κοινωνικού συστήματος να υποστηρίξει τους ηλικιωμένους στη γερμανική πρωτεύουσα.

Σύμφωνα με τον Günther, ο οποίος δεν θέλει να αναφερθεί το επίθετό του, η πρόωρη σύνταξη των 700 ευρώ την οποία αναγκάστηκε να πάρει εξαιτίας ενός προβλήματος υγείας, δεν επαρκεί για να διατηρήσει ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Έτσι, συλλέγοντας μπουκάλια στην περιοχή του Τεμπελχοφ μπορεί να κερδίσει μέχρι 5 ευρώ την ημέρα επιπλέον, χρήματα που ξοδεύει για φαγητό και ποτό.
Όπως ορίζεται από τη γερμανική νομοθεσία, η συμπληρωματική πηγή εισοδήματος επιτρέπεται μόνο εφόσον μέσω αυτής προωθείται η ανακύκλωση και η μείωση των απορριμμάτων. Το 2003 η κυβέρνηση της χώρας, για την προώθηση της ανακύκλωσης, κατέστησε υποχρεωτική την χρησιμοποίηση συσκευασιών μίας χρήσης σε ποτά όπως οι μπύρες, το νερό και τα  ανθρακούχα αναψυκτικά ενώ εξαιρούνται τα μη ανθρακούχα, το κρασί και το γάλα.
Για κάθε φιάλη καταβάλλονται περίπου 8 σεντς, όταν πρόκειται για επαναχρησιμοποιούμενο μπουκάλι, ενώ για τα πλαστικά περίπου 25 σεντς, ποσό που επιστρέφεται σε καταστήματα ή σουπερμάρκετ.
Το φαινόμενο της συλλογής φιαλών σημειώνει ραγδαία αύξηση μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, όταν γιγαντώθηκαν τα κοινωνικά προβλήματα στην γερμανική πρωτεύουσα, με την ανεργία να υπερβαίνει σταθερά το 13%.
Η αύξηση των συμβάσεων μερικής απασχόλησης και η μείωση των συντάξεων είναι επίσης παράγοντες που δυσκολεύουν τη διαβίωση των ηλικιωμένων, από τους οποίους οι 57.500 σε σύνολο 648.000, μόνο το 2009 χρειάστηκαν υποστήριξη από το κράτος με επιδοτήσεις που έφτασαν τα 318 εκατομμύρια ευρώ.
Όπως παρατηρείται βέβαια οι λόγοι που ωθούν τους ηλικιωμένους σε αυτή τη δραστηριότητα δεν είναι αποκλειστικά οικονομικοί καθώς μέσα από αυτή βρίσκουν μία διέξοδο και σε άλλα προβλήματα της καθημερινότητάς τους όπως μπορεί να είναι η μοναξιά που είναι σχεδόν πάντα συνακόλουθη της φτώχειας την οποία βιώνουν.
Όλη αυτή η δραστηριότητα, που είναι δύσκολο να αγνοηθεί ακόμα και από τους απλούς πολίτες, φαίνεται πως ‘’ενέπνευσε’’ ένα νεαρό Βερολινέζο  να βοηθήσει τους συλλέκτες φιαλών στη πόλη του.
Ο φοιτητής Jonas Kakoschke είναι ο ιδρυτής ενός online συστήματος που έχει σκοπό να ενώσει τα  ανεπιθύμητα μπουκάλια με τους συλλέκτες. Ξεκίνησε αρχικά ως αστείο μεταξύ του Kakoschke και των φίλων του σχετικά με το τί να κάνουν με τον μεγάλο αριθμό φιαλών μπύρας που συσσωρεύονταν στο διαμέρισμά τους μετά από κάθε πάρτι.
 Αυτό μετατράπηκε στην ιστοσελίδα Pfandgeben.de η οποία πρωτολειτούργησε τον Ιούλιο του 2011. Μέσω αυτής ο χρήστης μπορεί να συνδεθεί και να βρει τα στοιχεία επικοινωνίας ενός συλλέκτη φιαλών στην περιοχή του. Στη συνέχεια ο συλλέκτης μαζεύει τα μπουκάλια από το πλησιέστερο σημείο συλλογής ώστε να εισπράξει το αντίτιμο από την επιστροφή τους.
Τα  τοπικά Μέσα Ενημέρωσης αναφέρουν πως το εγχείρημα του φοιτητή, που έχει πλέον επεκταθεί και σε άλλες πόλεις όπως η Κολωνία, το Άουγκσμπουργκ και το Έσσεν, γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και είναι ήδη αρκετά δημοφιλές, ενώ ο ίδιος δηλώνει πως σε αντίθεση με ό,τι περίμενε οι περισσότεροι συλλέκτες είναι απλά άνεργοι ή ηλικιωμένου που χρειάζονται ενίσχυση στο εισόδημά τους.
Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος, σύμφωνα με τον οποίο, το σύστημα αυτό ευνοεί τη συγκέντρωση των φιαλών στα χέρια λίγων «μεγαλο-συλλεκτών» αποδυναμώνοντας έτσι τους πραγματικά άπορους που αγωνίζονται για ένα έξτρα εισόδημα.
Το μόνο σίγουρο είναι πως, αν και βοηθητικό, ούτε αυτό, ούτε κανένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί να αποτελέσει μια ριζική λύση για το πρόβλημα των άπορων στους δρόμους του Βερολίνου.
http://tvxs.gr