Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Κόμματα και Πολιτικη

Στις εκλογές της 6ης Μαΐου οι πολίτες προσδιόρισαν με καταλυτικό και τελεσίδικο τρόπο τη σχέση τους με τα παραδοσιακά κόμματα . Οι οργανισμοί τέρατα, έχοντας τη δομή ιδιωτικής επιχείρησης και αποκλειστικό στόχο την εξυπηρέτηση της πελατειακής τους συγκρότησης και της εκλογικής τους ανάγκης ΠΈΘΑΝΑΝ. Ο καημένος ο Βαγγέλης δεν έκανε πολιτική εξαγγελία χτες,απλά ανακοίνωσε τη ληξιαρχική πράξη θανάτου του πάλαι ποτέ κινήματος.
Για την ΝΔ, που δεν είναι ούτε νέα ούτε δημοκρατία, αυτή η δομή αντανακλά όλη τη πολιτική της σκέψη για το ποιοι και πως πρέπει να ασκούν την πολιτική. Για όλους εμάς που λειτουργήσαμε μέσα στο ΠΑΣΟΚ του κινηματικού χαρακτήρα, σχεδόν της ημιπαρανομίας, της μετά ΠΑΚ εποχής, ήταν μια ακόμα επιβεβαίωση της συντηρητικής του μετάλλαξης.
Κι αυτό γιατί ο κύριος Σημίτης αλλά και ο διάδοχος του ο Γιωργάκης δεν ήθελαν ένα κόμμα ζωντανό οργανισμό ,σε αμφίδρομη σχέση με την κοινωνία και τα αιτήματα της. Δεν ήθελαν οργανώσεις με πολιτικές διαδικασίες και διάλογο όπου φυσικά θα έπαιζαν ρόλο στη διαμόρφωση των αποφάσεων και στην υλοποίηση των πολιτικών. Δεν ήθελαν ακόμα την παραγωγή στελεχών μέσα από τα μαζικά κινήματα και τους λαϊκούς αγώνες. Προτιμούσαν τους φυτεμένος, κατασκευασμένους λακέδες που και πολιτικές δεν αμφισβητούσαν αλλά και το πειθήνια όργανα των εντολών ήταν. Τους έδωσαν μάλιστα και έναν όμορφο τίτλο, τους βάφτισαν ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΕΣ προσπαθώντας να πείσουν την κοινωνία ότι μας είναι οι απολύτως απαραίτητοι για την πρόοδο και την ανάπτυξη.
Δεν ήθελαν γνήσια αυτόνομα και ακηδεμόνευτα συνδικαλιστικά κινήματα και ηγεσίες, κατασκεύσαν στρατιές πουλημένων κακοπληρωμένων συνδικαλιστών και χειραγώγησαν το τελευταίο οχυρό παραγωγής πολιτικής.
Βραχυπρόθεσμα αυτή η στρατηγική κατέστειλε τους παραδοσιακούς πυλώνες παραγωγής και διεξαγωγής της πολιτικής. Ο κόσμος απομακρύνθηκε από όλα αυτά και έψαξε άλλους χώρους έκφρασης πιο άμεσους και αποτελεσματικούς. Κινήματα ειδικού χαρακτήρα,΄οικολογικά, ειρήνης, αλληλεγγυής,άρχισαν να δυναμώνουν τις φωνές τους, ομάδες προβληματισμού και διαλόγου δημιουργήθηκαν και στο διαδίκτυο αρχίσαμε εκτός από το να διασκεδάζουμε και να συζητάμε. Τα κόμματα σήμερα συνειδητοποίησαν πόσο μόνα βρέθηκαν. Και εμείς κάθε μέρα συνειδητοποιούμε πόσοι πολλοί άνθρωποι μπορούμε να συζητάμε και να αποφασίζουμε χωρίς αυτούς.
Και τώρα ο Βαγγέλης τρέχει να προλάβει την κοινωνία. Μόνο που δεν θα την συναντήσει ποτέ. Γιατί δεν μπορούμε μ αυτούς.
Δημήτρης Νικολάου.
dedousi.blogspot 

Δεν υπάρχουν σχόλια: