Σπίτια, αυτοκίνητα, ακίνητα και κάθε είδους περιουσιακά στοιχεία Ελλήνων πολιτών περνούν στα χέρια διεθνών εταιρειών, με τους οφειλέτες να βρίσκονται σε απόγνωση, μια και οι συγκεκριμένες εταιρείες τους αντιμετωπίζουν με καθαρά λογιστικά κριτήρια και όχι με… ανθρώπινα. Η Ελλάδα, με τις ευλογίες της πολιτικής ηγεσίας αλλά και των τραπεζών, βρίσκεται υπό οικονομική κατοχή και μετά το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ήρθε και η σειρά των «ασημικών» των Ελλήνων πολιτών. Με τη μόνη διαφορά ότι οι τελευταίοι ουδέποτε απευθύνθηκαν σε κάποια αλλοδαπή εταιρεία αλλά στα εγχώρια τραπεζικά ιδρύματα, τα οποία και παραχώρησαν τα δικαιώματα είσπραξης των δανείων στις ξένες εταιρείες.
Οι τελευταίες αναφέρονται ως εταιρείες σύστασης ειδικού σκοπού, στις οποίες παρασχέθηκε η δυνατότητα να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα με νόμο της κυβέρνησης Σημίτη το 2003. Πρόκειται για τον περίφημο νόμο 3156/2003, ο οποίος άνοιξε την κερκόπορτα της υφαρπαγής των περιουσιών των Ελλήνων πολιτών. Οι εταιρείες αυτές ουσιαστικά αγοράζουν εν είδει εμπορεύματος τις δανειακές συμβάσεις των τραπεζών, έναντι κάποιου ποσού, και στη συνέχεια αναλαμβάνουν να εισπράξουν για λογαριασμό τους το υπόλοιπο ποσό της οφειλής, χρησιμοποιώντας όλα τα προβλεπόμενα από το νόμο μέσα. Διαταγές πληρωμής, πλειστηριασμοί, κατασχέσεις, επιστρατεύονται κατά κόρον στη μάχη της είσπραξης, σαν οι ίδιες να έχουν εκδώσει το δάνειο και όχι η τράπεζα.
Συνήθως οι εταιρείες αγοράζουν την αξία των δανείων σε αντίτιμο που δεν ξεπερνά, στην καλύτερη των περιπτώσεων, το 20% της συνολικής αξίας. Για παράδειγμα, ένα στεγαστικό δάνειο 100.000 ευρώ, το οποίο κάποιος ιδιώτης έχει συνάψει με μια εγχώρια τράπεζα, η εταιρεία το «αγοράζει» όχι παραπάνω από 20.000 ευρώ. Και με τον τρόπο αυτό της εκχωρείται η απαίτηση ή τιτλοποίηση της απαιτήσεως. Κι αυτό προκειμένου οι ελληνικές τράπεζες να αναχρηματοδοτηθούν σε μια περίοδο που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα επισφαλειών αλλά και ρευστότητας.
Οι περιπτώσεις οφειλετών, που από τη μια στιγμή στην άλλη βρέθηκαν να χρωστούν σε εταιρείες του εξωτερικού είναι χιλιάδες. Στο φως της δημοσιότητας υπάρχουν έγγραφα-ντοκουμέντα που δείχνουν περιπτώσεις πολιτών που ήρθαν αντιμέτωποι με τις εταιρείες αυτές, δίχως ποτέ να έχουν συνάψει σχετική συμφωνία. Τη δυνατότητα εκχώρησης των απαιτήσεων τα τραπεζικά ιδρύματα την είχαν συμπεριλάβει στα ψιλά γράμματα των συμβάσεων, με αποτέλεσμα ουδείς να γνωρίζει ότι ουσιαστικά υπέγραφε τη δυνατότητα διεκδίκησης της περιουσίας του από διεθνείς ομίλους.
Λουξεμβούργο, Λονδίνο, Αμβούργο
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση ιδιώτη στον οποίο εκδόθηκε διαταγή αναγκαστικής κατάσχεσης ακινήτου από την εταιρεία «AXIA FINANCE PLC» με έδρα το Λονδίνο της Αγγλίας, για ποσό που δεν ξεπερνά τα 50.000 ευρώ. Η εταιρεία, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το εξώδικο που απέστειλε στον οφειλέτη, αναφέρεται ως «ειδική διάδοχος» συγκεκριμένης τράπεζας που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα εδώ και χρόνια και συγκαταλέγεται στο top 5 των εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων.
Παρόμοια είναι και η περίπτωση οφειλέτη από το νομό Αττικής, στον οποίο η εταιρεία «THEMELEION MORTGAGE FINANCE PLC» προχώρησε σε δημόσιο αναγκαστικό πλειστηριασμό του ακινήτου. Την ίδια ψυχρολουσία ένιωσε και οφειλέτης από τον Πειραιά, η
οποία πριν από κάποια χρόνια είχε προμηθευτεί πιστωτική κάρτα από εγχώριο πιστωτικό ίδρυμα. Με τη μόνη διαφορά ότι, αντί να λάβει ειδοποίηση για το ποσό της οφειλής από την τράπεζα, την έλαβε από την εταιρεία με την επωνυμία «Zeus Recovery Fund S.A.», η οποία αναγράφει ως έδρα της το Λουξεμβούργο, και συγκεκριμένα την οδό «7, Val Sainte-Croix, L-1371». Στο περιεχόμενο της επιστολής αναφέρεται ρητά η σχέση της με την εν λόγω τράπεζα. «Σας γνωρίζουμε ότι η εταιρεία Zeus Recovery Fund S.A. προτίθεται χωρίς καμία άλλη χρονοτριβή να διεκδικήσει δικαστικά το σύνολο της ως άνω οφειλής και άμεσα να αναγγείλει την αρχική ληξιπρόθεσμη οφειλή σας στην ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πιστοληπτική σας εικόνα), σε περίπτωση που δεν έχει προβεί στο παρελθόν σε ανάλογη ενέργεια η τράπεζα» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Ανάλογη επιστολή για ληξιπρόθεσμη οφειλή πιστωτικής κάρτας έλαβε δανειολήπτης από την εταιρεία «EOS SECURITISATION GMBH». Η τελευταία αναφέρεται ως νομικό πρόσωπο με έδρα τη Γερμανία, και συγκεκριμένα το Αμβούργο, στη διεύθυνση Steindamn 71, 20099. Για την αποτελεσματικότερη είσπραξη των οφειλών η ίδια έχει ορίσει εκπρόσωπο στην Ελλάδα άλλη εταιρεία, με έδρα τον Άγιο Δημήτριο. Στην επιστολή αναφέρεται ρητά ότι η τράπεζα που μεταβίβασε τη δανειακή σύμβαση στη γερμανική εταιρεία διαβίβασε προσωπικά δεδομένα και πληροφορίες, η οποία στη συνέχεια τα μεταβίβασε προς την Ελλάδι αντιπρόσωπο της εταιρείας.
Πιο απλά, ο δανειολήπτης υπέγραψε μία δανειακή σύμβαση για πιστωτική κάρτα με μια ελληνική τράπεζα και ξαφνικά βρέθηκε να έχει να κάνει με ένα γερμανικό νομικό πρόσωπο το οποίο εκπροσωπεί μια εταιρεία με έδρα τον Άγιο Δημήτριο Αττικής.
Στο όνομα του ελληνικού λαού!
Το άσχημο όμως στην όλη ιστορία δεν σταματά εδώ, αλλά έχει να κάνει με τη δικαιοδοσία των εταιρειών αυτών. Πλήθος διαταγών πληρωμής που εκδίδονται υπέρ των εταιρειών αυτών εκτελείται στο όνομα του ελληνικού λαού. Η ελληνική Πολιτεία, στον πανικό της να στηριχθεί το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, έχει παραχωρήσει το δικαίωμα αφαίμαξης των Ελλήνων πολιτών, για μερικές χιλιάδες ευρώ, με τα οποία αγοράζονται οι τίτλοι των δανείων. Το όνομα, η αξιοπρέπεια και η προστασία ενός ολόκληρου λαού κοστολογούνται λίγα ευρώ ζεστού χρήματος. Και όποιος πληρώσει το αντίτιμο μπορεί να αποκτήσει ακόμη και τους κόπους ετών μεροκαταματιάρηδων και χαμηλοσυνταξιούχων Ελλήνων πολιτών.
Τα όσα αναφέρονται σε διαταγή πληρωμής προκαλούν οργή και απογοήτευση. «Παραγγέλλεται κάθε δικαστικός επιμελητής να εκτελέσει τη διαταγή αυτή, εφόσον του ζητηθεί. Εισαγγελείς, διοικητές, αξιωματικοί της Ελληνικής Αστυνομίας και κάθε αρμόδιο όργανο παραγγέλλονται να ενισχύσουν το δικαστικό επιμελητή με κάθε νόμιμο τρόπο, εφόσον ζητηθεί η βοήθειά τους»!
«Εάν αυτό δεν είναι οικονομική κατοχή, τότε τι ακριβώς μπορεί να θεωρηθεί;» οργισμένοι δανειολήπτες. Όταν εταιρείες με έδρα το εξωτερικό έχουν το δικαίωμα να κινούνται κατά περιουσιών στο όνομα του ελληνικού λαού, τότε πρόκειται για καθαρή εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Σε εταιρείες ειδικού σκοπού 30% των δανείων
Και το δυσάρεστο είναι το τελευταίο χρονικό διάστημα αυξάνονται ολοένα και περισσότερο οι τίτλοι των δανειακών συμβάσεων που περνούν σε αυτές τις εταιρείες. Τα λόγια του προέδρου της Ομοσπονδίας Προστασίας Δανειοληπτών κ. Ευάγγελου Κρητικού το επιβεβαιώνουν. «Το τελευταίο εξάμηνο παρατηρείται χειροτέρευση της καταστάσεως, όχι μήνα με το μήνα, όχι βδομάδα με τη βδομάδα αλλά μέρα με τη μέρα. Αισθανόμαστε, αλλά και διαπιστώνουμε από τα στοιχεία, ότι στη χώρα πλέον δεν επικρατεί η ευνομία αλλά η ανομία. Τελευταίο δείγμα ασύδοτης πρακτικής, αλλά και παράνομων και καταχρηστικών μεθοδεύσεων που χρησιμοποιεί πλέον το τραπεζικό καρτέλ, η ολοένα και μεγαλύτερη διείσδυση εταιρειών ειδικού σκοπού στις δανειακές συμβάσεις των δανειοληπτών», σημειώνει.
Οι αγορές δανειακών συμβάσεων από εταιρείες ειδικού σκοπού έχουν λάβει τη μορφή χιονοστιβάδες. Το 30% του συνολικού αριθμού που εκδίδονται πλέον αφορούν τις εταιρείες ειδικού σκοπού. Εάν, δε, συνυπολογίσει κανείς ότι το 2010 στο Πρωτοδικείο Αθηνών υπήρξε αύξηση 100% στις διαταγές πληρωμής για ποσά άνω των 12.000 ευρώ και 120% αύξηση στο Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, τότε αντιλαμβάνεται ότι οι διεθνείς αυτές εταιρείες όχι μόνο κάνουν «χρυσές δουλειές», αλλά αργά και μεθοδικά αγοράζουν κομμάτια της ελληνικής επικράτειας. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις οφειλετών προσφέρουν σε δέλεαρ, όπως για παράδειγμα εκπτώσεις που μπορεί να φτάσουν έως και το 65%, κυρίως σε ό,τι αφορά πιστωτικές κάρτες.
Δάνεια 25 εκατ. ευρώ αγοράστηκαν προς… 4 εκατ.
Κι όσο για το πελατολόγιό τους, αυτό φαίνεται ότι έχει αυξηθεί κατακόρυφα εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Τα εγχώρια τραπεζικά ιδρύματα περιμένουν στην ουρά προκειμένου να κατορθώσουν να «πουλήσουν» μέρος των οφειλών τους στις εταιρείες αυτές. Οι συνθήκες ασφυξίας που κυριαρχούν στην αγορά σε συνδυασμό με την πρωτοφανή έλλειψη ρευστότητας έχουν προκαλέσει πανικό στα τραπεζικά ιδρύματα, που προσπαθούν με κάθε τρόπο όχι μόνο να ξεφορτωθούν μέρος των δανειακών συμβάσεων, αλλά και να τροφοδοτήσουν το ενεργητικό τους με μερικά εκατομμύρια ευρώ ζεστού χρήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόσφατα μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές τράπεζες διαπραγματεύτηκε την πώληση δανειακών συμβάσεων συνολικού ύψους 20 εκατ. ευρώ με μία από τις εν λόγω εταιρείες, τα οποία και θα παραχωρούσε στο 1/5 της αξίας τους, δηλαδή μόλις 4 εκατ. ευρώ, με τη συμφωνία να αποτρέπεται κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή! Κι όσο για την εταιρεία; Οι ίδιες πηγές κάνουν λόγο για μια εταιρεία ειδικού σκοπού, πίσω από την οποία βρίσκεται μία από τις μεγαλύτερες αμερικανικές τράπεζες με πολυσχιδή δραστηριότητα σε διεθνές επίπεδο.
Το θέμα είναι ότι οι οφειλέτες μπαίνουν σε ψυχοφθόρο και απρόσωπη διαδικασία. Ο δανειολήπτης δεν έχει να κάνει με τον υπάλληλο ή το διευθυντή κάποιου τραπεζικού υποκαταστήματος που αντιμετωπίζει το δανειολήπτη με πιο ανθρώπινα κριτήρια, αλλά με έναν απρόσωπο μηχανισμό οχυρωμένο πίσω από τυπικές κανονιστικές διατάξεις. Και, δυστυχώς, οι συνέπειες στον κοινωνικό ιστό είναι δραματικές.
«Οι εταιρείες ειδικού σκοπού βλέπουν το δανειολήπτη όχι ως άνθρωπο, ως οντότητα που έχει ανάγκες, αλλά σαν λογιστική μονάδα, την οποία και πρέπει να αφαιμάξουν με βάση τα ποσοστά κέρδους που έχουν υπολογίσει – αυτό το γεγονός από μόνο του δημιουργεί τεράστια κοινωνική πίεση, διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό, με αποτέλεσμα, δυστυχώς, σήμερα αν κανείς νιώθει φόβο και απογοήτευση, αυτό να μετασχηματιστεί σε οργή, μια βουβή οργή, που θα ξεσπάσει», υπογραμμίζει ο κ. Κρητικός.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι εταιρείες «ειδικού σκοπού» αγοράζουν την αξία των δανείων σε αντίτιμο που δεν ξεπερνά το 20% της συνολικής αξίας.
epikoinonia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου