Μπήκαμε στον Σεπτέμβριο και άρχισαν τα δύσκολα για την κυβέρνηση «Την Συγκυβέρνηση των δύο Μνημονίων και του ενός εκβιασμού». Ακόμα και όσοι πίστεψαν ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση θα είχε μία διαφορετική λογική και πρακτική από τις προηγούμενες κυβερνήσεις των Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμου διαψεύδονται. Είναι όλες τους μνημονιακές κυβερνήσεις που μία και μοναδική πολιτική υπηρετούν.
Να εξυπηρετήσουν έναντι του οποιοιδήποτε τιμήματος τα συμφέροντα των δανειστών, τους σκοπούς και στόχους της Τρόικα. Και όταν λέμε έναντι οποιουδήποτε τιμήματος όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό. Τα συμφέροντα, οι ελπίδες και τα όνειρα του Ελληνικού Λαού στο κρεματόριο και την γκιλοτίνα ενός επαχθούς χρέους που δημιουργήθηκε από ένα κυρίαρχο πολιτικά, τις προηγούμενες δεκαετίες, εγχώριο πολιτικό-οικονομικό σύστημα.
Ενός επαχθούς χρέους που δημιουργήθηκε, όπως είπαμε, από το κυρίαρχο από την ίδρυση του ελληνικού κράτους εγχώριο πολιτικό-οικονομικό σύστημα προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα δικά του ιδιοτελή συμφέροντα.
Εξηγούμαστε χρησιμοποιώντας σαν παράδειγμα ένα πρόσφατο ιστορικό πλέον γεγονός:
Ποιοι κέρδισαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
Ποιοι συγκέντρωσαν τότε την συναίνεση των περισσοτέρων και κυρίως την διακομματική συναίνεση των κομμάτων που σήμερα πρωταγωνιστούν «Στην Συγκυβέρνηση των δύο Μνημονίων και του ενός εκβιασμού»;
Η Πατρίδα και ο Ελληνικός Λαός ή οι διάφοροι διεθνείς (πχ Siemens) και εγχώριοι (ΑΚΤΩΡ, ΤΕΡΝΑ κλπ) εργολάβοι;
Σίγουρα οι δεύτεροι. Οι πρώτοι είναι οι μεγάλοι χαμένοι.
Θέλετε μία τρανή απόδειξη; Από την 1η Σεπτεμβρίου οι ασφαλισμένοι διαθέτουν ένα πολύ μεγάλο μέρος της πενιχρής τους σύνταξης για να...
αγοράσουν τα τόσο απαραίτητα για την κλονισμένη λόγω γήρατος υγεία τους. Που θα βρουν τα χρήματα για να περάσουν τον μήνα τους και έως ότου λυθεί και αν λυθεί το πρόβλημα; Αδιάφορο για «την Συγκυβέρνηση των δύο Μνημονίων και του ενός εκβιασμού».
Πως θα εξελιχθούν όμως τα πράγματα το επόμενο χρονικό διάστημα στην χώρα μας; Τότε που η οικονομική κρίση που πλήττει την παγκόσμια οικονομία και κυρίως την γηραιά ήπειρο και την ΕΕ θα οξυνθεί. Ήδη στους διαδρόμους των Βρυξελλών συζητούνται τα εναλλακτικά σενάρια, από τα οποία θα πρέπει να επιλεγεί το καλύτερο, στην περίπτωση κατά την οποία η Ισπανία και η Ιταλία δεν αντιμετωπίσουν επιτυχώς το πρόβλημα δανεισμού και εξαναγκαστούν να υπαχθούν σε μνημονιακές διαδικασίες.
Απ’ ότι φαίνεται η Ισπανία και η Ιταλία θα υπαχθούν σε ένα κοινό και προσέξτε χαλαρότερο του Ελληνικού μνημόνιο, την εφαρμογή του οποίου θα αναλάβουν από κοινού ΕΚΟΦΙΝ, ΕΚΤ και ΕΕ. Θα είναι δηλαδή ένα καθαρά ευρωπαϊκό σχήμα στο οποίο το ΔΝΤ θα έχει περιφερειακό ή καθόλου ρόλο.
Το πρόβλημα τότε για την χώρα μας θα οξυνθεί αφού μέσα σε σοβούσα και ολοένα εντεινόμενη κρίση που συμπαρασύρει στο διάβα της και την Ισπανία και πιθανότατα την Ιταλία, η ύφεση στην Ευρώπη θα θεριεύει. Ο Ευρωπαϊκός αλλά και ο παγκόσμιος καπιταλισμός μοιραία θα ταλανίζεται και οι αδύναμοι κρίκοι όπως η Ελλάδα θα δοκιμάζονται ολοένα και βαθμιαία θα θρυμματίζονται.
Ο παγκόσμιος καπιταλισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτήν την κρίση με συμβατικά μέσα και τρόπους. Οι Κεντρικές Τράπεζες που στην πρώτη φάση της κρίσης πέτυχαν να κρατήσουν, έστω και με αρκετές απώλειες το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα όρθιο, τώρα είναι φανερό ότι δεν μπορούν να κάνουν σπουδαία πράγματα. Απόδειξη οι Ευρωπαϊκές Χώρες όπου η μία μετά την άλλη υποκύπτουν στην κρίση.
Και είμαστε ακόμη στην πρώτη πράξη του δράματος…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου