Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2012

Σε ποια δεκαετία μάς γυρίζει η κυβέρνηση;

Του Δημήτρη Μπεκιάρη
«Χωρίς το πακέτο διάσωσης θα είχαμε γυρίσει στην εποχή του 1950. Το βιοτικό επίπεδο του ελληνικού λαού έχει όντως πέσει, αλλά δεν έχουμε γίνει Αργεντινή, δεν έχουμε υποστεί τέτοια καθίζηση».
Τάδε έφη την Παρασκευή στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας, και είναι να απορεί κανείς «σε ποιον κόσμο ζουν» τα μέλη της κυβέρνησης και αυτοί οι οποίοι έχουν αναλάβει την αποστολή της δήθεν διάσωσης της χώρας, δηλαδή οι εντεταλμένες νεοφιλελεύθερες και ευρωλάγνες γκρούπες που καταδυναστεύουν χωρίς αιδώ τον ελληνικό λαό…
Είναι να αναρωτιέται κανείς, όχι σε ποια δεκαετία θα γυρνούσε η Ελλάδα αν δεν λάμβανε το πακέτο διάσωσης, αλλά σε ποια δεκαετία έχει γυρίσει ήδη με την εφαρμογή των λαοκτόνων μέτρων, τα οποία, χωρίς κανέναν ενδοιασμό και κατόπιν εντολών της τρόικας, επιβάλλουν οι εγχώριοι φετιχιστές του ευρώ τα τελευταία χρόνια;
Αραγε, έχουν αντιληφθεί ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας και οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ., που συμμετέχουν στην τρικομματική κυβέρνηση, κ. Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης Κουβέλης, σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο ελληνικός λαός; Τι εννοούν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, και ειδικά ο «τσάρος» της ελληνικής οικονομίας, όταν υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν έχει υποστεί την καθίζηση της Αργεντινής; Η Αργεντινή αποπλήρωσε πριν από μερικές ημέρες την τελευταία δόση των δανείων της, και αυτό το κατάφερε όταν
επέστρεψε στο εθνικό της νόμισμα, μετά την καταστροφή που υπέστη εξαιτίας της διασύνδεσης του πέσος με το αμερικανικό δολάριο.

Τι θα πράξουν οι υποτακτικοί του Βερολίνου αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει και αν εξαιτίας της πολιτικής που εφαρμόζεται η χώρα μας αναγκαστεί να δει την πόρτα της εξόδου από την Ευρωζώνη; Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να σταματήσουν το ρήμαγμα του τόπου και ο κοινωνικός κατήφορος; Ο υπουργός Οικονομικών εμφανίζει ως επιτυχία το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν επέστρεψε στη δεκαετία του 1950. Αυτή είναι η μία ερμηνεία της κυβερνητικής πολιτικής, από την πλευρά εκείνων που στραγγαλίζουν τον ελληνικό λαό.

Στη σύγκρουση που είχε με τον Γιάννη Στουρνάρα στη Βουλή, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο οποίος το προηγούμενο χρονικό διάστημα κατασυκοφαντήθηκε από το κατεστημένο για τα όσα αυτονόητα είπε περί της πτώχευσης, «που αποτελεί το όπλο των αδυνάτων», έθεσε ένα εύλογο ερώτημα: «Είναι επιτυχία οι εξετάσεις υποταγής, υπακοής και γονυκλισίας που δώσατε στην κ. Μέρκελ και στον κ. Ολάντ;».

Η κυβέρνηση θεωρεί επίσης επιτυχίες το ξεπούλημα του υγιούς κομματιού της Αγροτικής Τράπεζας και τον σκανδαλώδη εξωδικαστικό συμβιβασμό με τη Siemens. Η κυβέρνηση θα πανηγυρίσει σίγουρα όταν θα ξεπουλήσει την πλέον εύρωστη ελληνική τράπεζα, δηλαδή το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Η κυβέρνηση θεωρεί επίτευγμα το γεγονός ότι «πετσοκόβει» μισθούς και συντάξεις, ότι υπαναχώρησε από τις προεκλογικές εξαγγελίες, ότι με ξεδιάντροπο τρόπο και απόλυτη κυνικότητα λεηλατεί την ελληνική κοινωνία και ξεπουλά τη δημόσια περιουσία της χώρας μας.

Αλλά τι σημασία έχει η κοινωνική γενοκτονία που συντελείται για την πιο ανάλγητη κυβέρνηση που έχει γνωρίσει ποτέ αυτός ο τόπος; Εξάλλου, μια χώρα εξαθλιωμένων παραμένει στο ευρώ και δεν έχει γυρίσει στη δεκαετία του 1950… Αυτό κι αν είναι επιτυχία...

Πέραν όλων αυτών, αποδεικνύεται σιγά σιγά ότι άλλες ιστορικές περίοδοι αποτελούν το ιδεατό πισωγύρισμα αυτής της εντολοδόχου κυβέρνησης, η οποία πιθανότατα οραματίζεται την επιστροφή της Ελλάδας στη δεκαετία του 1940, όταν η χώρα μας είχε βρεθεί υπό γερμανική κατοχή και στη συνέχεια βρέθηκε στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου. Μπορεί ακόμη να θέλει να μας γυρίσει στον 19ο αιώνα ή και πιο πίσω. Ποιος ξέρει;

Σε κάθε περίπτωση, το πρόγραμμα της σχεδιασμένης κοινωνικής γενοκτονίας που υλοποιείται από τους υποτακτικούς του Βερολίνου όχι απλώς «δεν βγαίνει», αλλά οδηγεί σε εθνική καταστροφή, οι επιπτώσεις της οποίας θα είναι τεράστιες για τις επόμενες γενιές. Η χώρα είναι ήδη χρεοκοπημένη. Εκείνο το οποίο καθυστερεί είναι η στάση πληρωμών.

Η Ελλάδα γίνεται πιο φτωχή, ενώ οι δανειστές μας και η Γερμανία θησαυρίζουν. Ακόμη και ο πλέον αδαής μπορεί να αντιληφθεί ότι, μόλις οι δανειστές λεηλατήσουν τον τόπο μας, όταν η χώρα μας θα έχει μετατραπεί σε εργασιακό κάτεργο, σε «Ειδική Οικονομική Ζώνη» της Ευρώπης, θα μας δείξουν την πόρτα της εξόδου από την Ευρωζώνη. Η κυβέρνηση, αν δεν έχει σχηματιστεί από επικίνδυνα αφελείς, οι οποίοι θεωρούν ότι επιτυχία είναι να μην επιστρέψει η Ελλάδα στη δεκαετία του 1950, είναι βέβαιο ότι συγκροτείται από τους σε διατεταγμένη υπηρεσία εκτελεστές του σχεδίου εξανδραποδισμού του ελληνικού λαού και ξεπουλήματος της χώρας.

Το πλέον ανησυχητικό και η πλέον κακή είδηση είναι ότι η κυβέρνηση δείχνει να μη λογαριάζει, όχι φυσικά το πολιτικό κόστος, το οποίο είναι δεδομένο, αλλά την κοινωνική έκρηξη, η οποία βρίσκεται προς των πυλών και η οποία θα σαρώσει τα πάντα. Από το 2010, οι αντοχές της ελληνικής κοινωνίας έχουν δοκιμαστεί πολλές φορές. Δυόμισι χρόνια τώρα, οι φετιχιστές του ευρώ, οι «προφέσορες» της ελληνικής οικονομίας, τα γκρουπούσκουλα των μνημονιακών πολιτικών, τεχνοκρατών, επιχειρηματιών, αναλυτών και δημοσιογράφων οδηγούν σταδιακά την ελληνική κοινωνία, μαζικά, στην γκιλοτίνα. Ο ελληνικός λαός υποφέρει, αλλά είναι βέβαιο ότι προσεχώς θα φωνάξει «φτάνει πια!», με τρόπο ο οποίος θα υπερβαίνει τα μέτρα της πολιτικής ορθότητας των καλομαθημένων φετιχιστών του ευρώ. Ο ελληνικός λαός δεν αντέχει άλλο την εξαθλίωση, τη φτώχεια, την υπανάπτυξη, την ανεργία και τις συνεχείς εθνικές ταπεινώσεις. Πάντως ο Γιάννης Στουρνάρας, πριν από λίγο καιρό, υπήρξε σαφής σε σχέση με τους φόβους οι οποίοι τον έχουν κυριεύσει: «Εγώ δεν θέλω να είμαι αυτός που θα κρεμάσουν στο Σύνταγμα».Συνέβαιναν τέτοια πράγματα στη δεκαετία του 1950;

Δεν υπάρχουν σχόλια: