Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου 2012

"Μαζί να τα... φάμε!"

Παιδιά λιποθυμούν από την ασιτία στα σχολεία, οικογένειες λιμοκτονούν, άνθρωποι ζουν κάτω από υπόστεγα και σκαλοπάτια, ψάχνοντας κανά ψιλό για σουβλάκι. Κανείς δεν μιλά για το μέλλον. Ίσα-ίσα "να βγάλουμε τη μέρα προσπαθούμε", ψιθυρίζει με πικρία και όση δύναμη της απέμεινε η Παρασκευή Τριαντοπουλου. Είναι 77 χρόνων. Η θύελλα των νέων μέτρων ισοπέδωσε τα λιγοστά έσοδά της, με αποτέλεσμα να στερείται ακόμα και το φαγητό. Αχτίδα φωτός και ελπίδας οι δομές κοινωνικής αλληλεγγύης. Σε όλο και περισσότερες γειτονιές της Αθήνας, ομάδες κατοίκων παρά τις δυσκολίες, δεν αφήνουν στην άκρη την ανθρωπιά.
Στον Βύρωνα, καταβάλλεται από το τοπικό δικτυο αλληλεγγύης μια μεγάλη προσπάθεια για να μη μείνει κανείς μόνος του απέναντι στα προβλήματα της κρίσης. Κρατά λίστα με όσους έχουν ανάγκη και ανά 15 ημέρες τους προσφέρει μια σακούλα με τα απολύτως απαραίτητα. Ρύζι, ζυμαρικά, όσπρια, γάλα, ζάχαρη, αλεύρι, φρυγανιές και ντοματοπελτές είναι συνήθως τα αγαθά που προσφέρονται. Επιχειρεί ωστόσο να εξυπηρετεί καθημερινά δεκάδες περιπτώσεις. Η κ. Τριαντοπούλου ήταν από τoυς πρώτους που ζήτησαν βοήθεια...

"Ούτε σύνταξη παίρνω ούτε τίποτα. Μόνο ο άντρας μου έχει κάποια έσοδα, αλλά όταν τα μισά πηγαίνουν στο νοίκι, πώς μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα; Δεν είναι μόνο τα έξοδα του σπιτιού. Φροντίζουμε το εγγόνι μας που αντιμετωπίζει ψυχολογική ασθένεια. Τα χρήματα που παίρνουμε δεν αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες όλων μας. Είναι νέο παιδί. Δεν μπορεί απλώς να τρώει. Χρειάζεται να πάει και μια βόλτα. Δεν μπορεί να μένει κλεισμένος συνέχεια στο σπίτι." Μάχη για επιβίωση δίνουν ακόμα πολλές οικογένειες. "Έχω πολλούς γνωστούς που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα. Μια καλή μου φίλη προσπαθεί να ζήσει με 300 ευρώ μόλις. Ο άντρας της είναι άνεργος και το παιδί της δουλεύει σε delivery".

Η αδυναμία εξόφλησης των ενοικίων οδηγεί σε νέους άστεγους
Οι περισσότεροι άνθρωποι που πηγαίνουν στο δίκτυο αλληλεγγύης είναι άνθρωποι ηλικίας 45-50 ετών. Πολλοί μετανάστες αλλά και Έλληνες. Το πρόβλημα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του δίκτυου, το οποίο στεγάζεται στη Λεωφόρο Χρυσοστόμου Σμύρνης 143, είναι ότι σύντομα αναμένεται να αυξηθούν οι άστεγοι. Λόγω της έλλειψης χρημάτων χρωστάνε 6, 7 και 8 νοίκια, με αποτέλεσμα να μην αργεί η στιγμή που θα γίνει το μπαμ. Κάποιες οικογένειες έχουν ήδη χάσει το σπίτι τους. Προσωρινά μένουν σε σπίτια φίλων, αυτό όμως δεν μπορεί να συμβαίνει για πάντα. "Τουλάχιστον η προσπάθεια αυτή που γίνεται από το δίκτυο, μας δίνει μια ανάσα", λέει η κ. Τριαντοπούλου.

"76 μεροκάματα σε δύο χρόνια"
Ο Αχμέτ, μετανάστης από τη Συρία, ήρθε πριν από λίγες μέρες σε επαφή με το δίκτυο των Πετραλώνων - Θησείου. Ζει μόνιμα και νόμιμα με την οικογένειά του στην Ελλάδα. Από τότε που ξεκίνησε όμως η κρίση, αντιμετωπίζει πολλά και σοβαρά προβλήματα. Τα τελευταία δύο χρόνια "'έχω δουλέψει όλες κι όλες 76 μέρες. Τα χρήματα δεν μου φτάνουν ούτε για φαΐ". Η κρίση έπληξε το επάγγελμά του. "Δεν μπορεί πια κάποιος να βρει μεροκάματο στην οικοδομή. Προσπαθώ και για άλλες δουλειές, αλλά όπου κι αν έχω απευθυνθεί, δεν έχω καταφέρει να βρω κάτι". Αν και μέχρι στιγμής καταφέρνει να πληρώσει το νοίκι του, του έχουν κόψει το ηλεκτρικό ρεύμα. Για μια οικογένεια με πέντε παιδιά, όπως η δική του, "είναι πολύ δύσκολο να ζήσεις υπό αυτές τις συνθήκες".
Οι δυσκολίες γίνονται ακόμα μεγαλύτερες από τη στιγμή που δύο από τα πέντε παιδιά του αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας. Το ένα, 9 χρόνων χρειάζεται άμεσα επέμβαση στο πόδι του. "Μας είπαν οι γιατροί ότι θέλουν 4.000 ευρώ. Αυτά τα λεφτά δεν τα έχω, αλλά τους είπα να γίνει η επέμβαση και θα βρω έναν τρόπο να πληρώσω. Δεν το δέχτηκαν". Τους τελευταίους μήνες κυρίως, παρατηρεί ότι "οι Έλληνες έχουν αλλάξει. Δεν ήταν πάντα έτσι. Τώρα η συμπεριφορά τους είναι πολλές φορές σκληρή και άδικη. Φυσικά δεν μιλάω για όλους".

Συνεργασία με σχολεία για να αντιμετωπιστεί ο υποστιτισμός
Οι λιποθυμίες παιδιών σε σχολεία των Πετραλώνων ώθησαν το δίκτυο αλληλεγγύης της περιοχής (Δρυόπων 41) να δραστηριοποιηθεί άμεσα. Κατόπιν επαφής που υπήρξε με τους γυμνασιάρχες, διαμορφώθηκε μια λίστα με τα ονόματα όσων παιδιών και οικογενειών είχαν ανάγκη και ξεκίνησαν άμεσα διαδικασίες για τη συγκέντρωση τροφίμων. Κάθε 15 ημέρες δίνεται μια μεγάλη σακούλα με τρόφιμα, έχοντας όμως σαν γνώμονα όχι μόνο την απαραίτητη ποσότητα αλλά και ποιότητα.

Κοινωνικά μαγειρεία
Στον Νέο Κόσμο (Μαστραχά 11) το πήγαν ένα βήμα παρακάτω, προχωρώντας στην έκδοση συμπληρωματικού νομίσματος. Σε συνεργασία με καταστήματα, ο καθένας μπορεί με τη "γλαύκα" να αποκτήσει αυτό που έχει ανάγκη, νιώθοντας ότι δεν δέχεται απλώς βοήθεια, αλλά ότι είναι μέρος του κύκλου της αλληλεγγύης. Ο λόγος που ξεκίνησαν να μοιράζουν φαγητό είναι ο ίδιος με αυτόν που αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για την προσπάθεια στα Πετράλωνα. Στην αρχή καλύπτονταν 6-10 μερίδες, στη συνέχεια 15-25 και τώρα έχουν φτάσει στις 40. Η ανταπόκριση των εθελοντών είναι μεγάλη. Η διαφορά σε σχέση με πολλά άλλα δίκτυα αλληλεγγύης είναι ότι το φαΐ μαγειρεύεται από το δίκτυο. Άστεγοι, μανάδες, άνθρωποι που περνούν δύσκολα έρχονται, αλλά δεν παίρνουν μόνο. Συνεισφέρουν κιόλας. Κάποιοι μαγειρεύουν, κάποιοι άλλοι βοηθούν αυτούς που μαγειρεύουν κ.ο.κ.
Αξιόλογη προσπάθεια γίνεται και στον Κολωνό, όπου δίνονται φαγητά επίσης ανά δεκαπενθήμερο, ενώ ανάλογες πρωτοβουλίες παίρνουν ακόμα στο δίκτυο αλληλεγγύης του Χαλανδρίου με κεντρικό σύνθημα κατά παράφραση της διάσημη δήλωσης του Θεόδωρου Πάγκαλου, "Μαζί να τα... φάμε!".
Στον Πειραιά υπάρχει ενεργή σύνδεση του Δίκτυου Αλληλεγγύης με 60 οικογένειες, στις οποίες δίνονται τρόφιμα και ρούχα, ενώ υπάρχουν και άλλες παροχές. Το δίκτυο αλληλεγγύης Ενεργοί Πολίτες Ν. Ψυχικού - Φιλοθέης - Ψυχικού την Παρασκευή 14/12/2012 πραγματοποίησε με μεγάλη επιτυχία την πρώτη του δράση κοινωνικής αλληλεγγύης μαζεύοντας τρόφιμα με σκοπό να διατεθούν σε συμπολίτες μας που τα έχουν ανάγκη.
Παπαντωνίου Κ.-ΑΥΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια: