Με ένα υπεροπτικό ύφος σαράντα καρδιναλίων αποφάσισαν να
αντιμετωπίσουν αρκετοί αναλυτές αλλά και αναγνώστες και τηλεθεατές τα
πρώτα αποτελέσματα των Ιταλικών εκλογών και συγκεκριμένα την πολύ δυνατή
παρουσία που καταγράφει ο Μπερλουσκόνι και ο Γκρίλο.
Όπως σωστά σημείωνε και το Unfollow, σε μήνυμά του στο twitter, πολλοί θυμήθηκαν ότι ο Γκρίλο είναι πρώην κωμικός αλλά κανένας δεν θέλησε να σημειώσει ότι έχει ζητήσει δημοψήφισμα για την παραμονή της Ιταλίας στην ευρωζώνη. Το ίδιο έχει κάνει και η συμμαχία του Μπερλουσκόνι γεγονός που εξηγεί τη λύσσα με την οποία τον αντιμετώπισε το Βερολίνο.
Έχουμε εξηγήσει και στο παρελθόν ότι ο Μπερλουσκόνι φόρεσε τον αντιευρωπαϊκό μανδύα όχι προς όφελος του Ιταλικού λαού αλλά εκπροσωπώντας ένα τμήμα της ιταλικής αστικής τάξης που δυσφορεί με την οικονομική κυριαρχία του Βερολίνου. Ο Γκρίλο, αντίθετα, απλώς αφουγκράστηκε την οργή των Ιταλών για τη λειτουργία της ευρωζώνης και την επιβολή της καταστροφικής λιτότητας – για την οποία γελάει πλέον ακόμη και το ΔΝΤ.
Οι ιταλικές εκλογές λοιπόν μπορεί να μην έβγαλαν νικητή αλλά έβγαλαν ηττημένο – τις δυνάμεις της τεχνοκρατικής, αντιδημοκρατικής, αυταρχικής και οικονομικά αυτοκτονικής ΕΕ. Κρίνοντας από το αποτέλεσμα των εκλογών μπορούμε με σχετική βεβαιότητα να υποθέσουμε ότι εάν διεξαγόταν σήμερα δημοψήφισμα η Ιταλία, μια από τις πέντε ισχυρότερες οικονομίες της Ευρώπης, θα εγκατέλειπε το ευρώ. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο τα διεθνή και τα ελληνικά ΜΜΕ επιχειρούν να εξευτελίσουν τον Γκρίλο παρουσιάζοντάς τον, ούτε λίγο ούτε πολύ, σαν μια νέα Τσιτσιολίνα της ιταλικής πολιτικής σκηνής.
Για άλλη μια φορά, μετά την επιβολή ενός μη εκλεγμένου πρωθυπουργού και την ουσιαστική ακύρωση δημοψηφισμάτων κατά των ιδιωτικοποιήσεων, η αντίδραση των Βρυξελλών στο αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών αποδεικνύει ότι η ΕΕ έχει μετατραπεί σε μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τη δημοκρατία που έχει γνωρίσει η ήπειρος τους τελευταίους αιώνες.
Και καλά στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα πιστεύετε πραγματικά ότι μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον Γκρίλο; Στη χώρα που εδώ και μισό αιώνα εκλέγει τους γιους και τους εγγονούς πρωθυπουργών; Στην Ελλάδα που ο Γιωργάκης πήρε 43% και ο Παναγιώτης (Ζορό) Ψωμιάδης ήταν επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της ΝΔ για τη Βόρεια Ελλάδα; Θα συνεχίσουμε να αποκαλούμε «μαφιόζο» τον Μπερλουσκόνι γνωρίζοντας ποιοι αποτελούν το πρωθυπουργικό περιβάλλον του Σαμαρά;
Α.Χ
infowar
Όπως σωστά σημείωνε και το Unfollow, σε μήνυμά του στο twitter, πολλοί θυμήθηκαν ότι ο Γκρίλο είναι πρώην κωμικός αλλά κανένας δεν θέλησε να σημειώσει ότι έχει ζητήσει δημοψήφισμα για την παραμονή της Ιταλίας στην ευρωζώνη. Το ίδιο έχει κάνει και η συμμαχία του Μπερλουσκόνι γεγονός που εξηγεί τη λύσσα με την οποία τον αντιμετώπισε το Βερολίνο.
Έχουμε εξηγήσει και στο παρελθόν ότι ο Μπερλουσκόνι φόρεσε τον αντιευρωπαϊκό μανδύα όχι προς όφελος του Ιταλικού λαού αλλά εκπροσωπώντας ένα τμήμα της ιταλικής αστικής τάξης που δυσφορεί με την οικονομική κυριαρχία του Βερολίνου. Ο Γκρίλο, αντίθετα, απλώς αφουγκράστηκε την οργή των Ιταλών για τη λειτουργία της ευρωζώνης και την επιβολή της καταστροφικής λιτότητας – για την οποία γελάει πλέον ακόμη και το ΔΝΤ.
Οι ιταλικές εκλογές λοιπόν μπορεί να μην έβγαλαν νικητή αλλά έβγαλαν ηττημένο – τις δυνάμεις της τεχνοκρατικής, αντιδημοκρατικής, αυταρχικής και οικονομικά αυτοκτονικής ΕΕ. Κρίνοντας από το αποτέλεσμα των εκλογών μπορούμε με σχετική βεβαιότητα να υποθέσουμε ότι εάν διεξαγόταν σήμερα δημοψήφισμα η Ιταλία, μια από τις πέντε ισχυρότερες οικονομίες της Ευρώπης, θα εγκατέλειπε το ευρώ. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο τα διεθνή και τα ελληνικά ΜΜΕ επιχειρούν να εξευτελίσουν τον Γκρίλο παρουσιάζοντάς τον, ούτε λίγο ούτε πολύ, σαν μια νέα Τσιτσιολίνα της ιταλικής πολιτικής σκηνής.
Για άλλη μια φορά, μετά την επιβολή ενός μη εκλεγμένου πρωθυπουργού και την ουσιαστική ακύρωση δημοψηφισμάτων κατά των ιδιωτικοποιήσεων, η αντίδραση των Βρυξελλών στο αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών αποδεικνύει ότι η ΕΕ έχει μετατραπεί σε μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τη δημοκρατία που έχει γνωρίσει η ήπειρος τους τελευταίους αιώνες.
Και καλά στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα πιστεύετε πραγματικά ότι μπορούμε να κοροϊδεύουμε τον Γκρίλο; Στη χώρα που εδώ και μισό αιώνα εκλέγει τους γιους και τους εγγονούς πρωθυπουργών; Στην Ελλάδα που ο Γιωργάκης πήρε 43% και ο Παναγιώτης (Ζορό) Ψωμιάδης ήταν επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας της ΝΔ για τη Βόρεια Ελλάδα; Θα συνεχίσουμε να αποκαλούμε «μαφιόζο» τον Μπερλουσκόνι γνωρίζοντας ποιοι αποτελούν το πρωθυπουργικό περιβάλλον του Σαμαρά;
Α.Χ
infowar
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου