Διαβάζω για την συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στον γερμανό δημοσιογράφο
της «Frankfurter Allgemeine Zeitung», Μίχαελ Μάρτενς. Η συνέντευξη
διακόπηκε απότομα, αφού ο Αλέξης Τσίπρας θεώρησε κακόβουλο τον γερμανό
δημοσιογράφο και τον απέπεμψε.
Οι ερωτήσεις του γερμανού δημοσιογράφου είναι επιθετικές αλλά ο Αλέξης Τσίπρας έχει απαντήσει και σε πιο επιθετικές ερωτήσεις τα τελευταία χρόνια.
Βέβαια, δεν ξέρουμε ποιο ήταν το ύφος του γερμανού δημοσιογράφου. Άλλο μια επιθετική ερώτηση, άλλο το επιθετικό και ειρωνικό ύφος.
Ίσως, ο γερμανός δημοσιογράφος να επηρεάστηκε από το γεγονός ότι προσπαθούσε να κλείσει συνέντευξη με τον Τσίπρα επί έναν χρόνο. «Ψηνόταν» όλους αυτούς τους μήνες.
Πολλοί δημοσιογράφοι -και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό- έχουν χάσει την μπάλα. Έχουν ξεχάσει τι σημαίνει δημοσιογραφία και συμπεριφέρονται σαν εκλεγμένοι πολιτικοί.
Αν είσαι τόσο σίγουρος για τις απόψεις σου, δεν έχεις παρά να κατέβεις στις εκλογές και να ζητήσεις την ψήφο των πολιτών.
Όταν, όμως, η προσπάθεια επιβολής των απόψεών σου σε εκλεγμένους πολιτικούς αντλεί δύναμη από το μέσο στο οποίο εργάζεσαι -και όλοι ξέρουμε σε ποιους ανήκουν τα μεγάλα ΜΜΕ εδώ και αλλού- ή από την κυβέρνηση την οποία υποστηρίζεις, δεν είσαι τίποτε άλλο από ένα περαστικό μπάζο.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι εξαιρετικά ευγενής,φιλικός και χαλαρός στις συνεντεύξεις του -το έχω διαπιστώσει προσωπικά-, αλλά η ευγένεια δεν είναι αδυναμία ή δουλοπρέπεια, όπως, ατυχώς, νομίζουν πολλοί σύγχρονοι Έλληνες.
Γελάω πολύ με την υστερία που έχει καταλάβει τους συνεργάτες του Σαμαρά αλλά και πολλούς καθεστωτικούς δημοσιογράφους -δύσκολο να ξεχωρίσεις τους μεν από τους δε μερικές φορές-, για την αποπομπή του γερμανού δημοσιογράφου από τον Αλέξη Τσίπρα.
Η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να διακόψει τη συνέντευξη παρουσιάζεται σχεδόν σαν ιεροσυλία. Λες και ο γερμανός δημοσιογράφος είναι η Παναγία, η αγαπημένη φίλη του Αντώνη Σαμαρά.
Κι όμως, σημειολογικά, η αποπομπή του Γερμανού δημοσιογράφου αποτελεί επικοινωνιακή νίκη, δίνει πόντους στον Αλέξη Τσίπρα και -ακόμα κι αν αυτό δεν ήταν στις προθέσεις του- στέλνει ένα μήνυμα.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που γερμανοί πολιτικοί και απεσταλμένοι περιδιαβαίνουν τα τελευταία χρόνια υπουργεία και υπηρεσίες δίνοντας αβέρτα εντολές σε έλληνες υπουργούς και κυβερνητικούς υπαλλήλους, η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να διακόψει την συνέντευξη στον γερμανό δημοσιογράφο δείχνει άνθρωπο με τιμή και αξιοπρέπεια που δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί προσβολές.
Οι Έλληνες συνήθισαν στις προσβολές τα τελευταία χρόνια. Η αυτοεκτίμησή τους είναι στο ναδίρ.
Αυτό μπορεί να αλλάξει. Αλλά θα πρέπει να το θελήσουν οι ίδιοι.
Και για αρχή, θα πρέπει να δείξουν την πόρτα σε πολλούς ανθρώπους. Έλληνες και ξένους.
(Προσπαθώ να σκεφτώ ποιος Έλληνας πρωθυπουργός θα έκανε την κίνηση να δείξει την πόρτα σε ξένο δημοσιογράφο. Εύκολο, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου.)
pitsirikos.net
Οι ερωτήσεις του γερμανού δημοσιογράφου είναι επιθετικές αλλά ο Αλέξης Τσίπρας έχει απαντήσει και σε πιο επιθετικές ερωτήσεις τα τελευταία χρόνια.
Βέβαια, δεν ξέρουμε ποιο ήταν το ύφος του γερμανού δημοσιογράφου. Άλλο μια επιθετική ερώτηση, άλλο το επιθετικό και ειρωνικό ύφος.
Ίσως, ο γερμανός δημοσιογράφος να επηρεάστηκε από το γεγονός ότι προσπαθούσε να κλείσει συνέντευξη με τον Τσίπρα επί έναν χρόνο. «Ψηνόταν» όλους αυτούς τους μήνες.
Πολλοί δημοσιογράφοι -και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό- έχουν χάσει την μπάλα. Έχουν ξεχάσει τι σημαίνει δημοσιογραφία και συμπεριφέρονται σαν εκλεγμένοι πολιτικοί.
Αν είσαι τόσο σίγουρος για τις απόψεις σου, δεν έχεις παρά να κατέβεις στις εκλογές και να ζητήσεις την ψήφο των πολιτών.
Όταν, όμως, η προσπάθεια επιβολής των απόψεών σου σε εκλεγμένους πολιτικούς αντλεί δύναμη από το μέσο στο οποίο εργάζεσαι -και όλοι ξέρουμε σε ποιους ανήκουν τα μεγάλα ΜΜΕ εδώ και αλλού- ή από την κυβέρνηση την οποία υποστηρίζεις, δεν είσαι τίποτε άλλο από ένα περαστικό μπάζο.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι εξαιρετικά ευγενής,φιλικός και χαλαρός στις συνεντεύξεις του -το έχω διαπιστώσει προσωπικά-, αλλά η ευγένεια δεν είναι αδυναμία ή δουλοπρέπεια, όπως, ατυχώς, νομίζουν πολλοί σύγχρονοι Έλληνες.
Γελάω πολύ με την υστερία που έχει καταλάβει τους συνεργάτες του Σαμαρά αλλά και πολλούς καθεστωτικούς δημοσιογράφους -δύσκολο να ξεχωρίσεις τους μεν από τους δε μερικές φορές-, για την αποπομπή του γερμανού δημοσιογράφου από τον Αλέξη Τσίπρα.
Η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να διακόψει τη συνέντευξη παρουσιάζεται σχεδόν σαν ιεροσυλία. Λες και ο γερμανός δημοσιογράφος είναι η Παναγία, η αγαπημένη φίλη του Αντώνη Σαμαρά.
Κι όμως, σημειολογικά, η αποπομπή του Γερμανού δημοσιογράφου αποτελεί επικοινωνιακή νίκη, δίνει πόντους στον Αλέξη Τσίπρα και -ακόμα κι αν αυτό δεν ήταν στις προθέσεις του- στέλνει ένα μήνυμα.
Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που γερμανοί πολιτικοί και απεσταλμένοι περιδιαβαίνουν τα τελευταία χρόνια υπουργεία και υπηρεσίες δίνοντας αβέρτα εντολές σε έλληνες υπουργούς και κυβερνητικούς υπαλλήλους, η απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να διακόψει την συνέντευξη στον γερμανό δημοσιογράφο δείχνει άνθρωπο με τιμή και αξιοπρέπεια που δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί προσβολές.
Οι Έλληνες συνήθισαν στις προσβολές τα τελευταία χρόνια. Η αυτοεκτίμησή τους είναι στο ναδίρ.
Αυτό μπορεί να αλλάξει. Αλλά θα πρέπει να το θελήσουν οι ίδιοι.
Και για αρχή, θα πρέπει να δείξουν την πόρτα σε πολλούς ανθρώπους. Έλληνες και ξένους.
(Προσπαθώ να σκεφτώ ποιος Έλληνας πρωθυπουργός θα έκανε την κίνηση να δείξει την πόρτα σε ξένο δημοσιογράφο. Εύκολο, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου.)
pitsirikos.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου