Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Λοβερδος ο "μνημονιολατρης"

Tου Αντώνη Γαλανόπουλου
Πως γινεται ενα πρωην μελος σκληρης ομαδας στο εσωτερικο του Κ.Κ.Ε. με τα χρονια να φτανει να παριστανει τον τοποτηρητη/επαρχο του Δ.Ν.Τ.;
Ο Ανδρεας Λοβερδος περασε τα φοιτητικα του χρονια στο Κ.Κ.Ε. και για την ακριβεια σε μια εσωτερικη ομαδα που ονομαζόταν «αριστερά του ΚΚΕ» ενω το 1973 ηταν μελος της Αντι-ΕΦΕΕ.Αργοτερα το κομμα διεγραψε την ομαδα του Λοβερδου στη Θεσσαλονικη.Η πρωτη επαφη με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. εγινε το 1992 μεσω του Ο.Π.Ε.Κ. του Σημιτη.Το 1994 οργανωνεται στο κομμα και πολυ γρηγορα,το 1996 αναλαμβανει Γενικος Γραμματεας του Υπουργειου Εσωτερικων.Το 2000 εκλεγεται πρωτη φορα βουλευτης του Πα.Σο.Κ.Στη νυν κυβερνηση Πα.Σο.Κ. ο Ανδρεας Λοβερδος ανελαβε το Υπουργειο Εργασιας.Απο τοτε κι οχι παντα για το (καθαρα) εργο του,δεν εχει σταματησει να απασχολει τη κοινη γνωμη και τα Μ.Μ.Ε.
Εχει αναδειχθει σε προσωπο των δελτιων ειδησεων,παρουσιαζεται συχνα ανενημερωτος με πολλες υπεκφυγες κι αοριστολογιες.Ενω εχουν μεινει αξεχαστα σε ολους μας τα show που εδωσε πριν αλλα και μετα τη ψηφιση του νεου ασφαλιστικου.Τα θεατρικα του υπουργου ειχαν ξεκινησει νωρις με το αμιμητο "δεν υπαρχει σαλιο" που ειπε σε ραδιοφωνικο σταθμο τον Ιανουαριο.Απο νωρις αποτελεσε το alter ego του Γ.Παπακωνσταντινου στη μετατροπη του μνημονιου στη Βιβλο της κυβερνησης.Με τη τελευταια του κινηση ομως ξεπερασε καθε οριο.Ο Λοβερδος προανήγγειλε στη βουλη οτι θα προχωρησει σε νομοθετικη παρεμβαση με την οποια θα καταργουνται αποφασεις διαιτησιας που δινουν αυξησεις στον ιδιωτικο τομεα περαν των προβλεπομενων στο μνημονιο.Ισως η απροθυμια στελεχων της κυβερνησης να υπερασπιστουν δημοσια το μνημονιο ωθει τον υπουργο αγωνιζεται να ξεπερασει σε σκληροτητα τον κ.Τομσεν ο οποιος σε τελευταια του δηλωση επεσημανε οτι "εσεις στην Ελλαδα κανατε πραγματα που δεν εχουν κανει αλλοι στην Ευρωπη".Ο Λοβερδος κινδυνευει να δει το υπουργειο του να μετατρεπεται σε Υπουργειο Ανεργιας και Κοινωνικης Ανασφαλειας!
Οι αυξησεις στον ιδιωτικο τομεα αλλα και -εν μερει- το ασφαλιστικο δεν αφορουν ση διαχειριση των δημοσιονομικων ελλειμματων.Η σταση του Λοβερδου επιβεβαιωνει και τους σκληροτερους επικριτες της κυβερνησης Παπανδρεου."Δεν σταματω να υποστηριζω οτι η κυβερνηση λαμβανει μετρα που δεν εχουν να κανουν με τις αναγκες αντιμετωπισης της κρισης.Τα αντιλαϊκα μετρα μονοπλευρης λιτοτητας δεν λαμβανονται κατάναγκη,αλλα επ'ευκαιριας".(Νικος Κοτζιας,17 Ιουλιου 2010).Ακομη κι ο ΟΟΣΑ προτεινει οι οποιες αλλαγες στην εργασιακη σχεση να γινονται οταν οι συνθηκες ανακαμψης στην οικονομια εχουν εδραιωθει.Κατι που ασφαλως δεν ισχυει στη δικη μας περιπτωση αυτη τη περιοδο.Ο Λοβερδος μπορει να ειναι η προσωπογραφια της κρισης και της συγχησης τοσο στο εσωτερικο του Πα.Σο.Κ. οσο και στο πολιτικο συστημα συνολικα.
Πρεπει αμεσα να απεγκλωβισουμε τη πολιτικη μας απο το μνημονιο και να σταματησουμε τη προσεγγιση του μνημονιου με θρησκευτικη ευλαβεια.Οσο πιο γρηγορα αντιληφθουμε οτι το κειμενο που υπογραψαμε ειναι ενα μνημονιο,μια δανειακη συμβαση που προσδιοριζει ενα πλαισιο κινησεων και καποιους συγκεκριμενους στοχους και δεν υπογραψαμε κανενα αιωνιο ευαγγελιο,τοσο πιο γρηγορα θα μπορεσουμε να ασκησουμε σοβαρη πολιτικη.Η αναπτυξη ειναι το μονο ρεαλιστικο μετρο κοινωνικης προστασιας υπο αυτες τις συνθηκες.Η καθυστερηση στη ληψη αναπτυξιακων μετρων ή ακομη στην αξιοποιηση κονδυλιων αποτελει εθνικο εγκλημα.

Υ.Γ. Κι ακριβως επειδη η κυβερνηση εχει τρεξει κι εχει εξασφαλισει τους δανειστες της σε περιπτωση υφεσης της ελληνικης οικονομιας,το αιτημα της αναπτυξης θα μπορουσε να θεωρηθει λαϊκο αιτημα.

2 σχόλια:

stefanos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
stefanos είπε...

Ε, δεν νομίζω το πέρασμα κάποιου από το ΚΚΕ να αποτελεί τίτλο τιμής ή σφραγίδα εγγύησης για την αριστεροσύνη του: ίσως να είναι και το αντίθετο...
Παραλείπω λοιπόν τα «άλλα» που αφορούν την "ταυτότητα" και τη διαγωγή του κ. Λοβέρδου και θα μείνω μόνο στην παρέμβαση κατά των αποφάσεων του ΟΜΕΔ.

Εδώ τι να πει κανείς για τον στρουθοκαμηλισμό κάποιων που τους ενοχλεί η παρέμβαση Λοβέρδου (αυτού του ελεεινού υπουργού της δεξιονεοφιλελεύθερης και προδοτικής κυβέρνησης του ΓΑΠ) και όχι η ανάλογη πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου του αριστερού ΠΑΣΟΚ του 1985!

Αυτό γιατί παραλείπεται (αναρωτιέμαι): από άγνοια ή σκοπιμότητα;
Η άγνοια συγχωρείται (αν και ήδη τα ΜΜΕ αναφέρθηκαν στην σταθεροποιητική πολιτική 85-87). Η σκοπιμότητα όμως; Και έχει δύο - τουλάχιστον - πλευρές αυτή σκοπιμότητα στην κριτική: είτε κάποιοι είναι σχιζοφρενικά ενταγμένοι στη συνεχή λαϊκίστικη αντιΠΑΣΟΚ πολιτική, είτε δεν θέλουν να χάσουν το βολικό μανδύα της "από μέσα" κριτικής: στο ΠΑΣΟΚ ανήκω κι εγώ αλλά είμαι της αριστερής πτέρυγας και οπωσδήποτε Τριτοσεπτεμβριστής"...

Αλλά και μερικά επί της ουσίας…
Η πρακτική του "πάρτα από το παράθυρο", μέσω ΟΜΕΔ ή όποιου άλλου τρόπου είναι 1ον) προσβλητική και άδικη πράξη
έναντι όσων θα αρκεστούν σε αύξηση 1-1,2% με βάση την ΕΓΣΣΕ, και είναι 2ον) πράξη όμοια με εκείνες που έσπρωξαν τα πράγματα μέχρις εδώ, δηλαδή την πτώχευση της χώρας.

Τρανό παράδειγμα τα όσα επί σειρά ετών συνέβαιναν στον εργασιακό χώρο των εθνικών αθλητικών κέντρων (ΟΑΚΑ και ΣΕΦ) όπου οι εκεί «πασκίτες» πετύχαιναν αυξήσεις 8% ενώ την ίδια στιγμή η ΓΣΕΕ υπέγραφε για 4%...
Δηλαδή αυξήσεις έξω από τις δυνατότητες του κράτους και αυξήσεις προκλητικές σε σχέση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους!

Δυστυχώς οι παλαιότερες κομματικές ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ μέσα από το Εκτελεστικό Γραφείο (όπως είχε καταγγείλει στο Συνέδριο του 2006 και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης) αντί της διεύρυνσης της αλλαγής και της ουσιαστικής μεταρρύθμισης
του ρουσφετολογικού και τουρκομπαρόκ κράτους, προτίμησαν να καβαλήσουν το τραίνο το "κομματικού κράτους"... μέσα από τους κάθε λογής Πολυζωγόπουλους, Παπασπύρους, Παναγόπουλους και δε συμμαζεύεται...

Σήμερα ο ΓΑΠ επιχειρεί αντί του κομματικού κράτους τη θέσπιση του ανοιχτού, δίκαιου και σύγχρονου κράτους με μια σειρά μέτρων έστω και υπό τις δημοσιονομικές δυσκολίες της χώρας...
Ίσως αυτό δεν γίνεται με τον καταλληλότερο τρόπο από πλευράς οργάνωσης, όμως είναι η ώρα να επιλέξουμε...
Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού!