"Ομιλία της Σοφίας Σακοράφα για το ασφαλιστικό
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,Στη διάρκεια της πορείας του ελληνικού κράτους, συνέβησαν πάρα πολλά, ώστε να ασκηθούμε ως λαός, να ξεχωρίζουμε ποιο δίκιο είναι δίκαιο και ποιο γίνεται άδικο.
Σε γενικές γραμμές αυτή η αντίληψη, μας ορίζει, όπως ορίζει και τις αντιδράσεις μας στα γεγονότα.
Και η αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στο σημερινό νομοσχέδιο, η αποφασιστικότητα και η μαχητικότητα που επιδεικνύουν χιλιάδες απεργοί, το 70% της κοινής γνώμης που το χαρακτηρίζει αντιασφαλιστικό αποτελούν τα πολιτικά αντανακλαστικά μιας κοινωνίας που υπερασπίζεται το δίκαιο.
Μιας κοινωνίας που αισθάνεται ότι διολισθαίνει, που γνωρίζει ότι κινδυνεύουν κεκτημένα χρόνων,
που τρομάζει γιατί επαναδιεκδικεί τα αυτονόητα, που παραδίδει μια ....
επώδυνη κληρονομιά εργασιακού μεσαίωνα και ασφαλιστικού χάους στη νέα γενιά.
Οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, η ΓΕΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας ξέρουν πια, πως τα 154 άρθρα του νομοσχεδίου θίγουν άμεσα ή έμμεσα τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.
Ξέρουν πια, πως πρόκειται για ένα νομοσχέδιο κοινωνικού κανιβαλισμού, για ένα νομοσχέδιο που δημιουργεί το νέο κοινωνικό εφιάλτη.
Γιατί είναι εφιάλτης να αυξάνεται ο χρόνος ασφάλισης που είναι αναγκαίος για τη χορήγηση βιβλιαρίου υγείας από 50 σε 100 ένσημα το χρόνο, με αποτέλεσμα να ακυρώνεται ουσιαστικά η υγειονομική περίθαλψη για εκατοντάδες χιλιάδες ελαστικά και περιστασιακά εργαζόμενους και μετανάστες.
Eίναι εφιάλτης να αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης κατά δύο χρόνια σε όσους εντάσσονται στα βαρέα και ανθυγιεινά, από τα 58 στα 60 για όσους έχουν συμπληρώσει 35 χρόνια ασφάλισης, από 50 σε 55 για τις μητέρες με ανήλικο παιδί.
Eίναι εφιάλτης για τις τρίτεκνες, που υποτίθεται ότι θα ετύγχαναν κυβερνητικής κάλυψης, η έξοδος από την εργασία στα 55.
Eίναι εφιάλτης να δίδεται κίνητρο στους άνω των 65 χρόνων να παραμένουν στην εργασία μέχρι τα 68, την ίδια ώρα που μαίνεται η ανεργία των νέων.
Eίναι εφιάλτης για τους νέους ανθρώπους να εξακοντίζεται η πραγματική ηλικία συνταξιοδότησης πολύ πάνω από τα 65.
Eίναι εφιάλτης ο δραστικός περιορισμός των πρόωρων συντάξεων.
Eίναι εφιάλτης η ενοποίηση 133 ταμείων σε 13 με τρόπο που συρρικνώνει δικαιώματα και ισοπεδώνει προς τα κάτω τις παροχές και μάλιστα με τρόπο που θα καθορίζεται από απλές υπουργικές αποφάσεις, χωρίς καν τον ελάχιστο κοινοβουλευτικό έλεγχο.
Eίναι εφιάλτης να χρησιμοποιούνται υγιή ταμεία για να κλείσουν τρύπες ελλειμματικών ταμείων ώστε το κράτος να μην χρειαστεί να καταβάλει επιπλέον χρήματα.
Είναι εφιάλτης για τη δημοκρατία ο ισχυρισμός της κ.Πετραλιά περί διαλόγου με τους κοινωνικούς φορείς, όταν οι κοινωνικοί φορείς, εδώ μέσα στη βουλή μίλησαν για «προχειρότητα και έλλειψη διαλόγου», για «απουσία αναλογιστικών μελετών», για επιλογή «διαδικασιών εξπρές» , για «αρπαγή των αποθεματικών των ταμείων».
Είναι εφιάλτης για μια γυναίκα εργάτρια στα κλωστουφανουργεία να ακούει το νέο δόγμα Πετραλιά, ότι εξορθολογισμός και πρόοδος είναι να δουλεύεις, να δουλεύεις και να δουλεύεις, στο εργοστάσιο, στο σπίτι και ξανά...
Eίναι εφιάλτης η φιέστα στη βουλή για τη γυναίκα αγρότισσα, όταν η αγρότισσα Μαρία Μπότσιου, ετών 81, από την Ζίτσα λέει: «Από τα 12 μου είμαι στα πρόβατα. Ο πατέρας μου είχε πρόβατα, ο άντρας μου επίσης και τώρα πρόβατα έχει ο γιος μου. Είμαι 65 χρονών και παίρνω 330 ευρώ σύνταξη».
Τελικά είστε εφιάλτες, κύριοι της κυβέρνησης!!!!
Και δεν υπάρχει μεγαλύτερος εφιάλτης από τον ίδιο τον πρωθυπουργό που εξαπάτησε συνειδητά αυτούς τους πολίτες, που παραπλάνησε συγγνωστά το εκλογικό σώμα με τα περιβόητα προεκλογικά τρία "δεν".
Τα οποία τι έγιναν λίγους μήνες μετά;
Εγιναν αλοιφή στο ψωμί των συμφερόντων που υπηρετεί.
Κι ενώ ολόκληρο το νομοσχέδιο διαπνέεται από αυτή την αντικοινωνική λογική, ενώ όλο το νομοσχέδιο αντανακλά την ωμή και απροκάλυπτη μεθοδολογία εξαπάτησης του ελληνικού λαού, δε διαβάσαμε σε αυτά τα 154 άρθρα το ελάχιστο για το ότι ένας στους πέντε εργαζόμενους είναι ανασφάλιστος και το 70% των συνταξιούχων παίρνει σύνταξη κάτω από 600 ευρώ.
Δεν περιλαμβάνει ούτε μία δέσμευση για την απρόσκοπτη χορήγηση των ήδη θεσμοθετημένων κρατικών πόρων.
Για την επιστροφή των καταληστευθέντων χρημάτων.
Για την απόδοση των ανείσπρακτων οφειλών.
Για την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών των ταμείων.
Για την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής και της ανασφάλιστης εργασίας, και ας είναι αυτοί οι κυρίαρχοι λόγοι που έχουν οδηγήσει τα ταμεία στην κατάσταση που βρίσκονται.
Γιατί δε προβλέπει τίποτε το νομοσχέδιο για αυτά;
Γιατί δε μας λένε ότι τα χρήματα που θα εξοικονομήσει το ΙΚΑ για παράδειγμα με αυτές τις επαίσχυντες περικοπές είναι περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ, όσα δηλαδή θα απέδιδαν οι φαρμακοβιομηχανίες με την επιστροφή του 4% στην τιμή του φαρμάκου;
Γιατί δε μας λένε ότι σήμερα έχουμε εισφοροδιαφυγή 4,5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως;
Γιατί ;
Πρόκειται για διαχειριστική ανικανότητα;
Για πολιτική αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης;
Όχι.
Πρόκειται για άλλη φιλοσοφία. Πρόκειται για μια ολόκληρη ιδεολογική και πολιτική αντίληψη της κυβέρνησης που θέλει η ασφάλιση από κοινωνικό δικαίωμα και κεκτημένο να μετατραπεί σε ατομική υποχρέωση και ατομική ευθύνη του εργαζόμενου απέναντι στον εαυτό του.
Μέχρι πρότινος η ασφαλιστική προστασία θεωρούνταν υποχρέωση και ευθύνη της πολιτείας και ταυτόχρονα θεμελιωμένο δικαίωμα του εργαζόμενου.
Σήμερα η επιδίωξη της Νέας Δημοκρατίας είναι το σύνολο της ασφαλιστικής προστασίας να παρέχεται με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και όρους αγοράς.
Σήμερα ο πυλώνας της νέας ασφαλιστικής πραγματικότητας που φέρνει η Ν.Δ είναι να περάσουμε από το "κράτος πρόνοιας" στην "αγορά πρόνοιας", με στόχο ο δημόσιος χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος να μοιάζει με ένα πουκάμισο αδειανό, με στόχο την αποψίλωση από τα κοινωνικά του χαρακτηριστικά, με στόχο την ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος.
Για να φτάσουμε πού; Στην Αμερική του 2008 που έχει ξεπεράσει τα 46 εκατομμύρια ανασφάλιστους, στην κατάρρευση ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων και στη συντριβή των υπεσχημένων ασφαλιστικών- συνταξιοδοτικών παροχών.
Το ξέρουμε, το βλέπουμε και το αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι εκεί οδηγούμαστε.
Και αντιστεκόμαστε εντός βουλής και εκτός.
Στα πεζοδρόμια,
στα μέτωπα των κοινωνικών αγώνων,
στη λεκάνη της Πτολεμαίδας,
στα Ορυχεία και στους σταθμούς παραγωγής,
σε όλους τους Δήμους της Ελλάδας,
στα σχολεία,
στην Τράπεζα της Ελλάδας και την Τετάρτη στη μεγάλη απεργία.
Και βέβαια εσχάτως πληθαίνουν οι θεωρίες ανταπάντησης από την πλευρά της Ν.Δ που ανακαλύπτουν ότι η διεκδίκηση είναι αναχρονισμός, ότι η τοποθέτηση με την πλευρά των αδικημένων είναι αναχρονιστική προσέγγιση της ιστορίας.
Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι απέναντι στην κυβέρνηση.
Ο,τι κερδήθηκε, ακόμα κι αυτά που απολαμβάνουν οι ίδιοι, είναι προϊόν της ανυπακοής εκείνων που εξεγέρθηκαν, που βγήκαν στους δρόμους, «που πολιόρκησαν το κοίταζε τη δουλειά σου, με την αγωνία τους».
Εμείς στο ΠΑΣΟΚ το ξέρουμε, γιατί εμείς ήμασταν οι ανυπάκουοι, όταν πριν το 1981 δεν αναγνωριζόταν καν το επάγγελμα του αγρότη!
Εμείς βγήκαμε στους δρόμους, όταν απειλήθηκαν ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα του ελληνικού λαού!
Και να υπενθυμίσουμε και κάτι άλλο στον Πρόεδρο των εμποροβιομηχάνων, με το από οικογενειακής καταβολής δημοκρατικό ιστορικό, που ενθυμούμενος ημέρες δόξας του πατέρα του επί 7ετίας , υπέβαλε μηνύσεις στους απεργούς.
Να υπενθυμίσουμε και κάτι άλλο στη συγχορδία των "αντικειμενικών πολιτών" και εντολοδόχων που βγήκαν στα παράθυρα τούτες τις μέρες, υποστηρίζοντας ότι καλό είναι το δικαίωμα της απεργίας, αρκεί να μην προσβάλλει κανέναν.
Όταν κάνεις απεργία, ιδιαίτερα σε οργανισμούς κοινής ωφέλειας, όχι απλώς δε γίνεται να μην προσβάλλεις κανένα, αλλά η βαρύτητα σου και η πίεσή σου στην εκάστοτε κυβέρνηση εκεί ακριβώς μετριέται, εκεί ακριβώς κρίνεται.
Γιατί δεν το λένε ανοικτά ότι μαζί με την κατάργηση ζωτικών κοινωνικών κεκτημένων, θα βόλευε πάρα πολύ και η κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας!!!!
Ε λοιπόν τους απαντάμε με το στίχο του Σεφέρη :
"Μας έλεγαν θα νικήσετε, όταν υποταχθείτε.
Υποταχθήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη"
Τον ξέρουμε το δρόμο, κυρίες και κύριοι συνάδερφοι, έχουμε μακρά ιστορία και την Τετάρτη το ρεύμα του κοινωνικού αγώνα θα αναμετρηθεί με το νεοφιλελεύθερο μπλακ άουτ των εργασιακών δικαιωμάτων.
Και ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος για την κυβέρνηση.
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Το ΠΑΣΟΚ ως γνήσιο κίνημα θα βρίσκεται στα μέτωπα των αγώνων, υπερασπιζόμενο το δικαίωμα της απεργίας, για να ανατρέψει μαζί με όλες τις δυνάμεις της κοινωνικής αριστεράς το αντιασφαλιστικό χάος.
Το ΠΑΣΟΚ ως δύναμη εξουσίας έχει ολοκληρωμένη πρόταση ασφαλιστικής βιωσιμότητας και κοινωνικής πρόνοιας.
Το ΠΑΣΟΚ ως αυριανή κυβέρνηση θα καταργήσει τούτο το επαίσχυντο νομοσχέδιο .
Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι,
Γνωρίζουμε ότι η βασική αρχή της προόδου είναι ό,τι κερδήθηκε πρέπει κάθε μέρα να ξανακερδίζεται με όρους πιο ποιοτικούς.
Και η προσέγγισή μας απέναντι στο ασφαλιστικό αυτή είναι:
ό,τι με αγώνες και δικαιώσεις κέρδισε ο ελληνικός λαός στην εργασία του είναι για μας το αναφαίρετο δικαίωμα πάνω στο οποίο θα οικοδομήσουμε τη λύση του μέλλοντος.
Μια λύση η οποία δε θα διασφαλίζει μόνο τη βιωσιμότητα του συστήματος, αλλά και την κοινωνική του επάρκεια.
Και αυτό δεν είναι απλώς υποχρέωση, αλλά η πάγια αξία που απορρέει από τη σοσιαλιστική μας ταυτότητα.
Άλλωστε ο καθένας ανάλογα με το τι πιστεύει επιλέγει και τις αξίες που υπερασπίζεται.
Πηγή: www.sakorafa.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου