Ύπουλος και χαμερπής αποδείχθηκε ο μονάρχης Χαμάντ μπιν Ισά αλ-Χαλίφα του μικροσκοπικού νησιωτικού βασιλείου Μπαχρέιν του Κόλπου, το οποίο έχει έκταση μόλις 665 τετραγωνικά χιλιόμετρα (200 φορές μικρότερο από την Ελλάδα) και πληθυσμό περίπου 500.000 ντόπιους και άλλους τόσους ξένους εργάτες.
Την Τρίτη, μόλις η κτηνώδης αστυνομία σκότωσε εν ψυχρώ ένα άτομο από τα 10.000 που συμμετείχαν στην κηδεία ενός διαδηλωτή που η αστυνομία είχε δολοφονήσει την προηγούμενη μέρα, ο βασιλιάς του Μπαχρέιν βγήκε στην τηλεόραση και εξέφρασε δημοσίως τα συλλυπητήριά του για τον «θάνατο δύο από τους αγαπημένους μας γιους», όπως είπε. Υποσχέθηκε μάλιστα ότι θα ζητήσει από τους βουλευτές «να ερευνήσουν τα γεγονότα και να προτείνουν τους αναγκαίους νόμους για να μην επαναληφθεί κάτι τέτοιο».
Αυτή η στάση του μονάρχη και η διαβεβαίωσή του ότι «οι ειρηνικές διαδηλώσεις είναι νόμιμες και σεβαστές» οδήγησαν σε δύο πράγματα. Πρώτον, όλες οι πολιτικές δυνάμεις να υπογραμμίζουν ότι δεν ζητούν την ανατροπή της μοναρχίας, αλλά μόνο πολιτικές μεταρρυθμίσεις που θα μετατρέψουν την ψευδοβουλή σε κοινοβούλιο με πραγματικές νομοθετικές εξουσίες, απομονώνοντας τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία που ζητούσαν δημοκρατία.
Δεύτερον, οι διαδηλωτές καθησύχασαν από τις βασιλικές διαβεβαιώσεις και έτσι χιλιάδες γυναίκες και παιδιά συνέρρευσαν στην πλατεία του Μαργαριταριού, στο κέντρο της πρωτεύουσας Μανάμα, όπου ενώθηκαν με τους άντρες διαδηλωτές. Οι βασιλικές υποσχέσεις αποδείχθηκαν παγίδα. Στις τρεις μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη, ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις έκαναν αιφνιδιαστικά επιδρομή εναντίον των ανύποπτων διαδηλωτών που κοιμόντουσαν και άρχισαν την ανθρωποσφαγή.
Τρεις τουλάχιστον από τους διαδηλωτές έπεσαν νεκροί, εκατοντάδες τραυματίστηκαν από τα πυρά της αστυνομίας, πάνω από 60 στελέχη της αντιπολίτευσης «εξαφανίστηκαν», εκατοντάδες συνελήφθησαν.
Οι αστυνομικές δυνάμεις διέλυσαν τους διαδηλωτές, οι οποίοι έφυγαν πανικόβλητοι από την πλατεία καθώς δεν ήταν καθόλου προετοιμασμένοι να δεχθούν επίθεση.
Δεκάδες τανκς κατέλαβαν στη συνέχεια την πρωτεύουσα, με τον στρατό να διατάζει τους κατοίκους να παραμείνουν κλεισμένοι στα σπίτια τους και να στήνει οδοφράγματα με αγκαθωτά συρματοπλέγματα σε στρατηγικά σημεία, κηρύσσοντας στρατιωτικό νόμο. Η μοναρχία του Μπαχρέιν έδειξε και πάλι το αποκρουστικό πρόσωπό της. Δεν είναι η πρώτη φορά που σφάζει τους υπηκόους της.
Το 70% των κατοίκων του Μπαχρέιν είναι σιίτες. Η βασιλική οικογένεια των αλ-Χαλίφα όμως, η οποία κυβερνά το εμιράτο από το 1783, είναι σουνιτική και διατηρεί την εξουσία με τη βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας. Το Μπαχρέιν, άλλωστε, είναι τόπος διασκεδάσεων και απολαύσεων απαγορευμένων στη χώρα τους για τους Σαουδάραβες, οι οποίοι πηγαινοέρχονται διαρκώς εκεί για να γλεντοκοπήσουν. Από το 1986 μάλιστα έφτιαξαν και τη «γέφυρα του βασιλιά Φαχντ», που ένωσε τη Σαουδαραβία με το Μπαχρέιν για να μη χάνουν χρόνο με τα φέρι μποτ!
Η σουνιτική μοναρχία καταπιέζει τη σιιτική πλειοψηφία πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά. Δεν κάνει κανονικές εκλογές για να μην πάρουν την πλειοψηφία στη Βουλή και στην κυβέρνηση οι σιίτες.
Το 1996 ξέσπασε «ιντιφάντα» των σιιτών, σε πολύ χαμηλότερη ένταση βεβαίως από εκείνη της Παλαιστίνης. Το καθεστώς σκότωσε 40 σιίτες συνολικά. Ακόμη περισσότερους είχε εξοντώσει τη δεκαετία του 1980.
Το Μπαχρέιν, έδρα του 5ου Στόλου των ΗΠΑ, φάνηκε να παίρνει μια ανάσα όταν πέθανε το 1999 ο εμίρης Ισά μπιν Σουλμάν αλ-Χαλίφα και τον αντικατέστησε ο γιος του Χαμάντ, ο οποίος στις 14 Φεβρουαρίου του 2002 αυτοαναγορεύθηκε σε βασιλιά.
Στην αρχή ο Χαμάντ υιοθέτησε μερικά μέτρα εκδημοκρατισμού προς την κατεύθυνση μιας συνταγματικής μοναρχίας. Το 2002 μάλιστα επέτρεψε να γίνουν βουλευτικές εκλογές για πρώτη φορά μετά από... τριάντα (!) χρόνια. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε κάθε περαιτέρω εκδημοκρατισμό και μάλιστα άρχισε να αναιρεί σταδιακά μέτρα που είχε ήδη πάρει, με το καθεστώς να γίνεται πάλι όλο και πιο καταπιεστικό.
Ο μονάρχης Χαμάντ έβαψε κι αυτός τα χέρια του στο αίμα του λαού του. Θα κατορθώσει άραγε με τη σφαγή αυτή να σώσει προσωρινά τον θρόνο του; Το επόμενο διάστημα θα δείξει.
Μπράβοι... εισαγωγής για το καθεστώς!
Αδίστακτοι μαχαιροβγάλτες αποτελούν κατά παράδοση την αστυνομία της μοναρχίας του Μπαχρέιν και μάλιστα... εισαγόμενοι! Με εκπαιδευτές απόστρατους Βρετανούς, το Μπαχρέιν εισάγει κατά εκατοντάδες αστυνομικούς από άλλες χώρες που συνήθως δεν μιλούν καν Αραβικά και έρχονται στη χώρα ως μισθοφόροι. Το καθεστώς τους εξασφαλίζει πλήρη ασυλία και ατιμωρησία, ώστε να μπορούν να δέρνουν, να βασανίζουν ή να δολοφονούν αδίστακτα αντιπάλους του καθεστώτος! Με το που άρχισαν οι διαδηλώσεις, την πρώτη κιόλας μέρα η αστυνομία αυτή συνέλαβε 500 (!) θρησκευτικούς ηγέτες και στελέχη οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επαγγελματικών ενώσεων, πολιτικών ομάδων κ.λπ. «εξαφανίζοντας» και μερικές δεκάδες από αυτούς.
από «Έθνος», της Παρασκευής 18/02/11
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου