Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Η ΑΟΖ είναι ….μόδα!

του Γιάννη Σιδέρη 
Το ακούσαμε  κι αυτό: η ΑΟΖ είναι …μόδα!  Όχι δεν το είπε κάποιος αντιεξουσιαστής, κάποιος αντιεθνικιστής ή  κάποιος μεταμοντέρνος, θιασώτης του συνθήματος «το αιγαίο ανήκει στα ψάρια».   Το είπε ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας! Και το είπε, εμπλουτίζοντας με ένα ακόμη  στοιχείο αμέλειας, αν όχι κυνισμού, στην, νέας κοπής,  θεώρηση της εξωτερικής μας πολιτικής, παραγνωρίζοντας έτσι την άποψη ειδικών επιστημόνων και διπλωματών που εισηγούνται την κατοχύρωση από την Ελλάδα της ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη).
Σε συζήτηση με δημοσιογράφους ο κ. Δρούτσας  δήλωσε ότι η Ελλάδα δεν προτίθεται να οριοθετήσει ΑΟΖ με την Τουρκία, θεωρώντας ότι αυτό δεν προσφέρει τίποτα σε σχέση με την διευθέτηση της υφαλοκρηπίδας -  κάτι που φυσικά επουδενί τεκμηριώνεται.( σ.σ. Με την υφαλοκρηπίδα μια χώρα μπορεί να εκμεταλλευτεί τον βυθό και το υπέδαφος της θάλασσάς της,  ενώ με την ΑΟΖ μπορεί να εκμεταλλευτεί σε μεγαλύτερη έκταση  - και -  την επιφάνειά της, όπως π.χ. αιολική ενέργεια, αλιεία κ.λ.π.)  Κατά την νεοπαγή ρητορική  Δρούτσα, «Επειδή οι διερευνητικές επαφές για την υφαλοκρηπίδα συνεχίζονται, το να τις επιβαρύνει κάποιος με έναν …νέο όρο, δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω». Μόνο που ο «νέος» αυτός όρος  έχει την …αγένεια να συνοδεύει την εθνική κυριαρχία και τα δικαιώματα που απορρέουν από το δίκαιο της θάλασσας! Ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι η ΑΟΖ ενοχλεί την Τουρκία, και γιαυτό  προκειμένου η Ελλάδα να μην επιβαρύνει το  φορτισμένο κλίμα … υποχωρεί από ένα δικαίωμα που..
παρέχει το διεθνές δίκαιο! Δυστυχώς ο φόβος, και ίσως η νεωτερική, «όλοι καρντάσια είμαστε»,  πολιτική που διέπει την κυβέρνηση Παπανδρέου, παράγει ένα εις βάρος μας πολιτικό αποτέλεσμα, παρέχοντας  ζωτικό διπλωματικό χώρο στην επιθετική στάση της γείτονος.

Αν ο κ. Δρούτσας,  βρει να παρουσιάσει και εισηγήσεις ειδικών επί των διεθνών σχέσεων, οι οποίοι θα προτείνουν τον ορισμό υφαλοκρηπίδας και όχι  ΑΟΖ, τότε η ταπεινότητά μας, θα είναι υποχρεωμένη  να το … βουλώσει!   Η συγκεκριμένη δήλωσή  του πάντως δημιουργεί προβληματισμούς για την θεώρηση που εισάγει στην εθνική πολιτική. Δείχνει να μην συμμερίζεται τις θέσεις της επιστημονικής κοινότητας, η οποία στην συντριπτική της πλειοψηφία, προτείνει τον καθορισμό της ΑΟΖ. Εμπειροι διπλωμάτες δεν κατανοούν την αιτία μιας τέτοια θεώρησης. Η μόνη εξήγηση που δίνουν είναι ότι η ελληνική πλευρά  επιλέγει την απώλεια ενός δικαιώματος επειδή καθορισμός της ΑΟΖ θα σήμαινε όξυνση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Θα ήταν προφανώς η αιτία ενός  νέου τύπου «κάζους μπέλι», όπως έχει συμβεί ήδη στο Αιγαίο. Η συγκεκριμένη απειλή αδρανοποίησε την ελληνική διπλωματία και παρέλυσε την ελληνική εξωτερική πολιτική επί χρόνια, με συνέπεια η Τουρκία σταδιακά να επεκτείνεται στο διπλωματικό υπό τον αριστοτέχνη Νταβούτογλου, και να  φέρει τα πάντα στα μέτρα της. Το μήνυμα το έχει δώσει άλλωστε ο τούρκος ΥΠΕΞ, λέγοντας ότι το Καστελόριζο …δεν ανήκει το Αιγαίο αλλά στην Μεσόγειο! (Μεγάλος βραχνάς για την Τουρκία το γεγονός ότι η ύπαρξη ΑΟΖ του Καστελόριζου, τέμνει την αντίστοιχη κυπριακή,  και εξ΄ αυτού η Αγκυρα δεν θα είχε πρόσβαση σε μια τεράστια περιοχή για έρευνες πετρελαίου και φυσικού αερίου, που λέγεται ότι υπάρχει - αν υπάρχει- σε μεγάλες ποσότητες στην περιοχή.

Στους ισχυρισμούς του έλληνα ΥΠΕΞ διαφαίνεται ένα ακόμη μειονέκτημα της κυβέρνησης Παπανδρέου. Αυτό του αυτοσχεδιασμού. Τα εθνικά δόγματα  απορρέουν από εισηγήσεις ειδικών - πολύ ειδικών - και νομιμοποιούνται μετά από επεξεργασία σε συλλογικά κυβερνητικά όργανα όπως η …Κυβερνητική Επιτροπή (σ.σ. τα αποσιωπητικά επειδή  ...δεν υπάρχει τέτοιο όργανο, ενώ θα έπρεπε…), το Υπουργικό Συμβούλιο και το ΚΥΣΕΑ. Ελείψει αυτών ο κ. Δρούτσας αυτοσχεδιάζει, μετά του πρωθυπουργού, ερήμην των θεσμικών οργάνων της κυβέρνησης και τελικά ερήμην του λαού. Το συνολικό σκηνικό προκαλεί ερωτηματικά και ανησυχίες, καθώς τα ζητήματα αυτά είναι  δυνατόν να καθορίσουν το μέλλον της χώρας για τις  επόμενες δεκαετίες . Ωστόσο από το αρμόδιο υπουργείο αντιμετωπίζονται ως ζητήματα πολιτικής ρουτίνας σε μια ατμόσφαιρα, που θα μπορούσε να έχει και στοιχεία  παρακμής, καθώς τα διαχειρίζεται ένας υπουργός Εξωτερικών  …αγνώστων λοιπών στοιχείων, χωρίς πολιτική και ιδεολογική ταυτότητα, αλλά με έπαρση ελέω πρωθυπουργικής φιλίας!
protagon.

1 σχόλιο:

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ είπε...

Είναι το χρέος αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, ή είναι η κρίση αποτέλεσμα του χρέους;

http://redwildwind.blogspot.com/2011/05/blog-post_2463.html