Θέμης Τζήμας: Σύντροφε Πρόεδρε,

..πριν αναλάβετε τα καθήκοντα του πρωθυπουργού θα έπρεπε να έχετε διαβάσει την ιστορία του Κερένσκι. Θα σας είχε διδάξει ότι όταν σε εκλέγουν οι προοδευτικές- ή επαναστατικές τότε- δυνάμεις- και κυβερνάς με τις συντηρητικές ή αντιδραστικές δυνάμεις, οι τελευταίες αφού σε αξιοποιήσουν σε ανατρέπουν με το χυδαιότερο και πιο βάρβαρο τρόπο. Και το πρόβλημα δεν είναι η ανατροπή του ενός αλλά το ποιοι αναλαμβάνουν την εξουσία, ειδικά όταν λείπει το ιστορικό αντίστοιχο των σοβιέτ και του Λένιν.
Θα έπρεπε επίσης να είχατε εξετάσει πιο ενδελεχώς πως οι Άγγλοι χρησιμοποίησαν το Γεώργιο Παπανδρέου, εκμεταλλευόμενοι το μοιραίο και εγκληματικό αντικομμουνισμό του, πετώντας τον εν τέλει στην άκρη, με τεράστιο κόστος για τον ελληνικό λαό.
Το 2007 σύντροφε Πρόεδρε δε σας εξέλεξε η βάση του κινήματος ούτε γιατί εμφανιζόσασταν ως ο καταλληλότερος για να κερδίσετε το Σαμαρά, ούτε γιατί σας λένε Παπανδρέου ή γιατί διαθέτατε κάποιου είδους “ηθικό πλεονέκτημα”. Αυτές είναι οι προσεγγίσεις των συντηρητικών και μικροαστικών πολιτικά στοιχείων που άγονται και φέρονται πίσω από δήθεν ατακαδόρους, δήθεν ρήτορες, που εμφορούνται από τη λογική του οπαδού ποδοσφαιρικής ομάδας, που αναζητούν έναν εξιδανικευμένο από τα καθεστωτικά ΜΜΕ ηγέτη για να εκχωρήσουν σε αυτόν όλες τις δημοκρατικές τους ευθύνες.

Τα παραπάνω στοιχεία εν πολλοίς προσχώρησαν στο ρεύμα νίκης που άλλες δυνάμεις διαμόρφωσαν υπέρ σας, αφού η έκβαση της εσωκομματικής διαδικασίας του 2007 είχε πολιτικά κριθεί.
Αυτοί που διαμόρφωσαν το ρεύμα νίκης, ήταν οι δυνάμεις του μεγάλου, πλειοψηφικού, δημοκρατικού, προοδευτικού και σοσιαλιστικού τμήματος του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης. Οι δυνάμεις αυτές στήριξαν εσάς το 2007 ως εκφραστή της σύγκρουσης με το παρασιτικό κεφάλαιο της χώρας, τη διαπλοκή που εκφράζεται μέσω των καθεστωτικών ΜΜΕ, ως υπερασπιστή μιας έστω κεϋνσιανής οικονομικής πολιτικής και ως επικεφαλής μιας προσπάθειας δημοκρατικού, προοδευτικού μετασχηματισμού των παραγωγικών σχέσεων και του κράτους.
Ωστόσο σύντροφε πρόεδρε ήδη πριν την εκλογική κατάληξη της σύγκρουσης του 2007 το Νοέμβριο εκείνο, ακριβώς τα συντηρητικά και μικροαστικά στοιχεία που είχαν προσχωρήσει στο ρεύμα νίκης σας, πήραν και τον έλεγχο. Πήραν τον έλεγχο, διότι εσείς τους τον δώσατε και διότι εσείς τα επιλέξατε ως προνομιακούς σας συνομιλητές, ως πιο βολικούς, απολίτικους και υπάκουους συνοδοιπόρους σας.
Με τα στοιχεία αυτά ή καλύτερα με τις δυνάμεις αυτές τρία πράγματα συνέβησαν: πρώτον, κάθε πολιτική, δημοκρατική, κομματική λειτουργία που θα μπορούσε να ζωντανέψει το ΠΑΣΟΚ νέκρωσε. Δεν υπήρχε ΠΑΣΟΚ, μόνο Κοινοβουλευτική Ομάδα, “κορυφαίοι”, παράγοντες, “μαγαζάτορες” και περιβάλλοντα, με προεξάρχον το δικό σας.
Δεύτερον, κάθε προοδευτική φωνή φιμώθηκε ή χλευάστηκε. Το προεκλογικό πρόγραμμα- πολύ προοδευτικότερο φυσικά της μετεκλογικής κυβερνητικής πολιτικής- αποτέλεσε μια σούπα που κυμαινόταν από τον έωλο αστικό εκσυγχρονισμό, περνούσε από έναν κεϋνσιανισμό τύπου Ομπάμα και κατέληγε στο συμπονετικό συντηρητισμό των Ρεμπουπλικανών. Πάνω δε από όλα κυριαρχούσε ένας συντηρητικός ηθικισμός, συσκοτιστικός και αντί- πολιτικός.
Τρίτον κυριάρχησε το ιδεολόγημα του “όλου ΠΑΣΟΚ”. Όλοι μαζί, δεξιοί και αριστεροί, πολιτικοποιημένοι και απολίτικοι, έντιμοι και ανέντιμοι, διαπλεκόμενοι και μη, όλοι σε ένα τσουβάλι σε έναν αχταρμά γιατί τα καθεστωτικά ΜΜΕ σας ψιθύρισαν ότι μόνο έτσι κερδίζει το ΠΑΣΟΚ εκλογές.
Και φτάσαμε στην καταστροφική διαφορά των 11 περίπου μονάδων του 2009. Καταστροφική διότι τύφλωσε, γέμισε αλαζονεία και θράσος όλους εκείνους που είχαν πάρει τον έλεγχο πια μέσα στο ΠΑΣΟΚ: τους απολίτικους, τους ρηχούς και τους αδυνάμους ιδεολογικά και πολιτικά, τους τηλεβουλευτές και τηλευπουργούς, τα φερέφωνα του παρασιτικού κεφαλαίου, τους χρυσοκάνθαρους των λογής “περιβαλλόντων” τους Ηρακλείς του στέμματος, τους πολιτικά μικροαστούς.Και δίπλα σε αυτούς τους “μαγαζάτορες”, αυτούς δηλαδή που ασχέτως τι λένε ή τι λέγανε αυτά τα δύο χρόνια- “αντιμνημονιακούς”, “μεταρυθμιστές” κλπ- ένα πράγμα έχουν κατά νου: τη διαπραγμάτευση μιας καλής συμφωνίας με την όποια νέα ηγεσία.
Επί δύο χρόνια ασκήσατε μαζί με τους υπουργούς σας και τους δελφίνους σας μια καταστροφική, νεοφιλελεύθερη στρατηγική που βάθυνε την κρίση στη χώρα, εις βάρος του λαού και υπέρ του παρασιτικού κεφαλαίου, της διαπλοκής. Τα στοιχεία το μαρτυρούν: δείτε για παράδειγμα τη συνεισφορά κάθε μιας κοινωνικής τάξης και ομάδας στα φορολογικά έσοδα αυτά τα δύο χρόνια, τις χαριστικές ρυθμίσεις ακόμα και σήμερα υπέρ συγκεκριμένων, ηγεμονικών μερίδων του κεφαλαίου, θυμηθείτε σε ποιους επιβάλλατε πολιτικές και με ποιους διαπραγματευόσασταν ή συζητούσατε πολιτικές. Δείτε τη σημερινή κατάσταση της εθνικής οικονομίας, της ελληνικής κοινωνίας, και της ευρωπαϊκής οικονομίας, όπου εφαρμόζουν δεξιές κυβερνήσεις την ίδια στρατηγική που εφήρμοσε η κυβέρνησή σας και πλέον η κυβέρνηση Παπαδήμου.
Τα επιχειρήματά σας ότι δεν υπήρχε άλλη στρατηγική και ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι χειρότερα είναι έωλα. Πρώτον, διότι και μέσα στο ΠΑΣΟΚ προσπαθήσαμε αρκετοί να περιγράψουμε άλλη στρατηγική εξόδου από την κρίση. Δεν τη συζητήσατε καν. Δεν αντλήσατε κανένα στοιχείο έγκαιρα. Κωφεύσατε προς κάθε άλλη στρατηγική και ενίοτε τη δυσφημήσατε ως ανεδαφική και επικίνδυνη, ασχέτως του αν μετά, καθυστερημένα, αποσπασματικά και ανεπαρκώς αποπειραθήκατε να υλοποιήσετε κάποιες εκ των εναλλακτικών πολιτικών.
Δεύτερον, διότι τα πράγματα πάντα μπορούν να γίνουν και χειρότερα αλλά μπορούν να γίνουν και καλύτερα. Την πρώτη εκδοχή μόνο, κοιτούν όσοι είναι αδύναμοι, ηττοπαθείς, συμβιβασμένοι και υποχωρούντες. Τη δεύτερη εκδοχή μόνο, κοιτούν οι αιθεροβάμονες, οι αφελείς, οι επικίνδυνοι. Και τις δύο, σταθμίζοντας τα διαφορετικά ενδεχόμενα, όσοι έχουν αναλυτική και προβλεπτική ικανότητα, σχέδιο και στρατηγική, αυτοπεποίθηση και ορθολογισμό. Αυτό το τελευταίο έπρεπε να πράξετε αλλά αρνηθήκατε ή αποτύχατε να το πράξετε.
Φυσικά τη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού, τη φίμωση και τη δυσφήμηση κάθε προοδευτικής φωνής, ειδικά αν προερχόταν από το ΠΑΣΟΚ δεν την πράξατε μόνος σας. Απολύτως συνυπεύθυνοι ήταν οι υπουργοί σας, η ανώτερη κομματική γραφειοκρατία, οι μαγαζάτορες εντός του ΠΑΣΟΚ, τα λογής περιβάλλοντα και φυσικά και το δικό σας. Ήταν δηλαδή και όσοι σήμερα θέλουν να σας διαδεχθούν και σας αναθεματίζουν με ιερή μανία ως μοναδικό υπεύθυνο της καταστροφής, όσοι ευγενικά ή αγενώς θέλουν να σας “τελειώσουν” αν μπορούν και σε ένα βράδυ.
Προκειμένου να υλοποιήσετε τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική επιλέξατε να απαξιώσετε έτι περαιτέρω το ΠΑΣΟΚ, να καταστείλετε τα κοινωνικά κινήματα, να συρρικνώσετε την ουσιαστική δημοκρατική λειτουργία και να συγκυβερνήσετε με τον παρασιτισμό και τη διαπλοκή.
Εν τέλει ο παρασιτισμός και η διαπλοκή όπως ήταν αναμενόμενο σας ανέτρεψαν, χρησιμοποιώντας τα ΜΜΕ που ελέγχουν και τους υπουργούς και βουλευτές εντός του ΠΑΣΟΚ που ήταν, είναι και θα είναι φερέφωνά τους.
Αλλά σύντροφε πρόεδρε κατάφερε ο παρασιτισμός, η ολιγαρχία να σας ανατρέψει γιατί εν τοις πράγμασι συμμαχήσατε μαζί της. Δε γίνατε άνθρωπός της μεν, αποξενωθήκατε και πολεμήσατε δε, όλες τις προοδευτικές δυνάμεις. Χωρίς ερείσματα, χωρίς καθαρή στρατηγική, χωρίς πολιτική ταυτότητα ήταν φυσικό ο κάθε Ψυχάρης να μπορεί να σας ανατρέψει.
Δε θα έπρεπε να σας απασχολεί ωστόσο αν ο χ Ψυχάρης ήθελε να σας ρίξει. Αλλά πως και γιατί μπόρεσε η διαπλοκή να πετύχει τώρα εκεί που παλιότερα και εναντίον σας αλλά και εναντίον άλλων ηγετών της δημοκρατικής παράταξης απέτυχε;
Διότι εσείς εγκαταλείψατε τις προοδευτικές δυνάμεις και εναποθέσατε προϊόντος του χρόνου την πολιτική επιβίωση της κυβέρνησής σας στις δυνάμεις του παρασιτισμού.
Δυστυχώς όμως σύντροφε πρόεδρε διαπράξατε άλλα δύο μεγάλα ολισθήματα για προοδευτικό ηγέτη που προδίδουν σύγχυση, συμβιβασμό και έλλειψη στρατηγικής: αφού καταγγείλατε πρώτη φορά το παρασιτικό κεφάλαιο κατόπιν ολόθερμα στηρίξατε την επιλογή του, την κυβέρνηση Παπαδήμου. Και αφού δεύτερη φορά καταγγείλατε τη διαπλοκή επικεντρώνοντας σε ένα πρόσωπο μάλιστα, επιλέξατε να κάνετε αυτό που η διαπλοκή σας ζήτησε: να φύγετε.
Να φύγετε μάλιστα ανοίγοντας το δρόμο σε στελέχη που έχουν ή είχαν ιστορικά εξαιρετική σχέση με τη διαπλοκή και την ίδια νεοφιλελεύθερη στρατηγική θα εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν. Στην πράξη δηλαδή ενώ καταγγέλλετε τη διαπλοκή ενισχύετε τη θέση της μέσα στο ΠΑΣΟΚ και άρα και στη χώρα, δια της ηττοπαθούς και υπό την πίεση της δεξιάς πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ αποχώρησής σας.
Οι προοδευτικοί και δημοκράτες ηγέτες σύντροφε πρόεδρε κρίνονται πάντα από αυτούς που τους εξέλεξαν, ειδικά εάν θεωρούν ότι έπραξαν το καθήκον τους και ότι οφέλησαν το λαό τους. Δεν αποχωρούν ανοίγοντας το δρόμο για την κυριαρχία εκείνων που καταγγέλλουν.
Και αν ακόμη νιώθουν ότι δεν μπορούν ή δε θέλουν πλέον να σταθούν στο ρόλο τους, φροντίζουν να δώσουν στοιχιζόμενοι πίσω από άλλους τη μάχη κατά της συντήρησης, του παρασιτισμού, ασκώντας έμπρακτα την αυτοκριτική τους.
Σήμερα όμως πρέπει να σταλεί ένα συλλογικό μήνυμα και στους “σαλταδόρους”, στους νεοφιλελεύθερους και στα φερέφωνα της διαπλοκής που θέλουν να σας διαδεχθούν. Μήνυμα που εσείς πια δεν μπορείτε ή δε θέλετε να στείλετε και που πρέπει να στείλει η πλειοψηφία των δημοκρατών, σοσιαλιστών, των προοδευτικών πολιτών που απαρτίζουν ή απαρτίζαν τη βάση του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ που επιδιώκουν, χωρίς δημοκρατικές, πολιτικές διαδικασίες, δεσμευμένο στη νεοφιλελεύθερη στρατηγική, όργανο της διαπλοκής, ρυθμιζόμενο από συμφωνίες ανάμεσα σε εσωκομματικούς μαγαζάτορες είναι ένα αντί- ΠΑΣΟΚ της παρακμής, που μοιραία θα απαξιωθεί οριστικά και αμετάκλητα. Μπορεί πρόσκαιρα να το ελέγξουν αλλά το μόνο που θα μείνει τα χέρια τους σύντομα θα είναι στάχτη, η πικρή γεύση της ήττας και της ματαίωσης, όπως και η οργή του λαού.
Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να διατηρήσει τον καίριο ρόλο του ως προοδευτική δύναμη μόνο εάν προτάξει τις πολιτικές δημοκρατικές διαδικασίες αποσαφήνισης της στρατηγικής του, του ιδεολογικού του στίγματος και της οργανωντικής του υπόστασης.
Μόνο αν έλθει σε ρήξη με τη μνημονιακή και νεοφιλελεύθερη στρατηγική που ασκήθηκε στο όνομα του ΠΑΣΟΚ, χωρίς ποτέ να ερωτηθούν τα μέλη και κόντρα στη βούληση της πλειοψηφίας αυτών.
Μόνο αν δομήσει προοδευτική, δημοκρατική και σοσιαλιστική στρατηγική εξόδου από την κρίση που θα υλοποιήσει σε συνεργασία με προοδευτικές και αριστερές πολιτικές δυνάμεις, με το λαό παρόντα στο προσκήνιο και τα κοινωνικά κινήματα ως αναγκαίους συμμάχους του.
Σε αυτή τη βάση θα πρέπει να επιλέξει το ΠΑΣΟΚ τη νέα του ηγεσία. Μια τέτοια ηγεσία μπορεί να είναι στο επίπεδο του προσώπου και ο άγνωστος χ, που οι σαλταδόροι, ο νυν πρόεδρος, οι νεοφιλελεύθεροι και τα φερέφωνα της διαπλοκής αδυνατούν να φανταστούν. Στο επίπεδο των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων ωστόσο, μια τέτοια ηγεσία θα είναι εκείνες οι δυνάμεις που θα πιάσουν το μίτο από τις μεγάλες, νικηφόρες μάχες της δημοκρατικής παράταξης, της αριστεράς και του πατριωτικού, σοσιαλιστικού χώρου στην Ελλάδα, που θα μπορούν και θα θέλουν να χτίσουν την Ελλάδα της δημιουργίας, της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της ισχύος, της ανάπτυξης και της αυτοπεποίθησης.
www.harta.