Σήμερα που συμπληρώνονται 2,5 μήνες σκληρής απεργίας στην «Ελληνική Χαλυβουργία»
Σήμερα που ο καπιταλισμός αποπειράται να επαναθεμελιωθεί πάνω στα ερείπια των κοινωνικών κατακτήσεων και των εργατικών δικαιωμάτων
Σήμερα που η τρίδυμη κυβέρνηση Δεξιάς – Ακροδεξιάς – Νεοδεξιάς σχεδιάζει την επέκταση του εργασιακού μεσαίωνα σε όλους τους χώρους δουλειάς, με τις επιχειρησιακές συμβάσεις, τις απολύσεις, τις «ευελιξίες», την τρομοκρατία
Σήμερα που τα αφεντικά νομίζουν ότι ήρθε η ώρα να ξεμπερδεύουν με το «βάρος της μεταπολίτευσης», και –επισείοντας το φόβητρο της ανεργίας– να εξασφαλίσουν μισθούς Βουλγαρίας, εργασιακό πλαίσιο Κίνας και κέρδη Εμιράτων
Σήμερα που οι βαρόνοι των media, αυτοί που μπαινοβγαίνουν μόνον από τις πίσω πόρτες των μεγάρων, αυτοί που ως προχθές ούρλιαζαν πως μόνον οι προνομιούχοι υπάλληλοι του Δημοσίου απεργούν, τώρα δε λένε λέξη για τον αγώνα των βιομηχανικών προλετάριων, επί 75 μέρες ...
Σήμερα που η φούσκα των -παραταϊσμένων με τραπεζικό χρήμα- εταιριών των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σκάει με πάταγο, αφήνοντας πίσω της χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους και μια δεκάδα πάμπλουτων – “χρεοκοπημένων” εργοδοτών
Σήμερα, λοιπόν, είναι η ώρα
- να οργανώσουμε την αλληλεγγύη μας στις άγριες απεργίες
- να συζητήσουμε για το πώς τα διαφορετικά κομμάτια του ψηφιδωτού της Αντίστασης μπορούν να ενωθούν και να νικήσουν
- να προσεγγίσουμε (με πολύ πιο ευδιάκριτους όρους πια) το ζήτημα του ρόλου των Μ.Μ.Ε., χθες – σήμερα – αύριο
Σήμερα που ο καπιταλισμός αποπειράται να επαναθεμελιωθεί πάνω στα ερείπια των κοινωνικών κατακτήσεων και των εργατικών δικαιωμάτων
Σήμερα που η τρίδυμη κυβέρνηση Δεξιάς – Ακροδεξιάς – Νεοδεξιάς σχεδιάζει την επέκταση του εργασιακού μεσαίωνα σε όλους τους χώρους δουλειάς, με τις επιχειρησιακές συμβάσεις, τις απολύσεις, τις «ευελιξίες», την τρομοκρατία
Σήμερα που τα αφεντικά νομίζουν ότι ήρθε η ώρα να ξεμπερδεύουν με το «βάρος της μεταπολίτευσης», και –επισείοντας το φόβητρο της ανεργίας– να εξασφαλίσουν μισθούς Βουλγαρίας, εργασιακό πλαίσιο Κίνας και κέρδη Εμιράτων
Σήμερα που οι βαρόνοι των media, αυτοί που μπαινοβγαίνουν μόνον από τις πίσω πόρτες των μεγάρων, αυτοί που ως προχθές ούρλιαζαν πως μόνον οι προνομιούχοι υπάλληλοι του Δημοσίου απεργούν, τώρα δε λένε λέξη για τον αγώνα των βιομηχανικών προλετάριων, επί 75 μέρες ...
Σήμερα που η φούσκα των -παραταϊσμένων με τραπεζικό χρήμα- εταιριών των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σκάει με πάταγο, αφήνοντας πίσω της χιλιάδες απλήρωτους εργαζόμενους και μια δεκάδα πάμπλουτων – “χρεοκοπημένων” εργοδοτών
Σήμερα, λοιπόν, είναι η ώρα
- να οργανώσουμε την αλληλεγγύη μας στις άγριες απεργίες
- να συζητήσουμε για το πώς τα διαφορετικά κομμάτια του ψηφιδωτού της Αντίστασης μπορούν να ενωθούν και να νικήσουν
- να προσεγγίσουμε (με πολύ πιο ευδιάκριτους όρους πια) το ζήτημα του ρόλου των Μ.Μ.Ε., χθες – σήμερα – αύριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου