Το να έχω ευρώ δεν ειναι στοιχείο πολιτισμού

Σήμερα για την Ελλάδα η επιλογή είναι είτε μέσα στο κλουβί όπου σε ταΐζουν οπότε σε θυμηθούν και σε δόσεις ή στην ελευθερία όπου κινδυνεύεις από τα γεράκια. Η πόρτα του κλουβιού είναι ανοιχτή!
Τμήμα της ελληνικής διανόησης εισάγει πολιτισμικά στοιχεία στο ευρώ παρουσιάζοντας το δίλημμα Ευρώ η Αφρική. Έτσι προσπαθεί να δημιουργήσει στο Ελληνικό κοινό την αίσθηση της απειλής κατά του ευρωπαϊκού τμήματος της ταυτότητας του από πιθανή έξοδος από το ευρώ.
Πρέπει να ειπωθεί ότι η κατοχή του ευρώ δεν είναι πολιτισμικό στοιχείο ή στοιχείο ευρωπαϊκής ταυτότητας. Υπάρχουν εκατομμύρια Ευρωπαίοι που δεν είναι μέλη του ευρώ και η ταυτότητα τους δεν απειλείται και είναι φαιδρό να πεις απολίτιστους όσους δεν κατέχουν το ευρώ.
Το ευρώ δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα οικονομικό σύστημα με μια κοινή τράπεζα και ένας μηχανισμός κλειδωμένων νομισματικών ισοτιμιών στην βάση μιας συνθήκης. Όλο αυτό είτε σε βολεύει είτε δεν σε βολεύει. Τόσο απλά.
Ούτε καν στοιχείο πολιτικής ενοποίησης μπορείς να το πεις καθώς δεν έχει κοινό εκλογικό σώμα -δηλαδή κοινό πολιτικό υποκείμενο -πάνω στο οποίο θα χτιστεί η κοινή ευρωπαϊκή οικονομία ως εποικοδόμημα. Το ευρώ πολιτικά σταματά στο Γαλλογερμανικό άξονα και απηχεί την ισορροπία δυνάμεων και τα συμφέροντα των Γαλλογερμανών πολιτών που αποφασίζουν για τους υπολοίπους

Πρέπει να τονιστεί ότι όλο αυτό που γίνεται με την ταύτιση της ευρωπαϊκής ταυτότητας των Ελλήνων με το ευρώ, πέρα από το ότι είναι ως ιδέα ρηχό, λειτουργεί σε βάρος του εθνικού συμφέροντος. Στην Ιστορία της ενωμένη ευρώπης έχει φανεί ότι στην Ιεράρχηση των συμφερόντων των λαών πρώτα πρέπει να μπαίνει το εθνικό και μετά το ευρωπαϊκό συμφέρον. Αυτό είναι θεμιτό και όχι ανευθυνότητα.

Και αφού η χώρα έχει χρεοκοπήσει πια, η παραμονή στο ευρώ ανευ όρων λειτουργεί σε βάρος του εθνικού συμφέροντος από το πρώτο Μνημόνιο και μετά. Από τότε η ευρώπη δεν πρόσφερε στην Ελλάδα τίποτα χωρίς θυσίες και δάκρυα για τους Έλληνες πολίτες. Τίποτα από όσα ζούμε δεν θα είχε συμβεί αν αντί για το πρώτο μνημόνιο είχαμε ξεπεράσει τις έμμονες και τις φοβίες μας και εγκαταλείπαμε το ευρώ τον Μάιο του 2010. Θα είχαμε διασωθεί ή Τουλάχιστον θα είχαμε διαπραγματευτεί τότε αντί να παρακαλάμε τώρα. Ενώ επιπλέον όλοι θα ήταν απροετοίμαστοι.

Αντί για αυτό αφεθήκαμε -και η ελληνική διανόηση έδωσε την κατάφαση της- ώστε να γίνουμε απόβλητο και χλεύη της Ιστορίας. Σήμερα περιμένουμε πλέον την έξοδο μας μοιρολατρικά και μαζί τον Ιστορικό μας στιγματισμό.

Άξιοι…

papaioannou