το γαλάζιο.
Όπου η μνήμη
''άξιον εστί το χώμα που μυρίζει κεραυνό...''
Όπου η ψυχή μου
''αέρααα...'' και η τραγουδίστρια της νίκης.
Όπου το δάκρυ
'''... ο έφεδρος αξιωματικός κοιμάται μες το χιόνι...''
Μονάχα
εκείνο το μπαλκόνι με πληγώνει
όπου φτεροκοπά αγκυλωτός
κι έτσι
''χωρίς αιδώ, χωρίς περίσκεψιν''
την ιστορία αμαυρώνει.
Βέρα Βασιλείου
28 Οκτωβρίου 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου