Μιχάλης Καράπας
Όλη η χώρα έχει μετατραπεί σ' ένα απέραντο σκηνικό τραγωδίας.
Παντού στην κοινωνία, δίπλα μας, παίζονται καθημερινά τα πιο σκληρά δράματα.
Άνθρωποι μένουν άνεργοι και αδυνατούν να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Μαγαζάκια, μικρές και μεγαλύτερες επιχειρήσεις κλείνουν. Κι όσες παραμένουν υπολειτουργούν μέχρι να κλείσουν κι αυτές.
Άνθρωποι διαλύουν σχέσεις φιλικές και οικογενειακές μέσα στην παραζάλη της επιβίωσης.
Άνθρωποι χωρίζουν από ανέχεια και κατηγορούν ο ένας τον άλλον.
Άνθρωποι τρέφονται για μέρες ολόκληρες με φακές, πατατάκια τσίπς, ή δεν τρέφονται καθόλου.
Άνθρωποι δεν έχουν λεφτά για τα φάρμακά τους και δεν τα παίρνουν.
Όσο αντέξουν,λένε.. '' Έτσι κι αλλιώς ζωή είναι αυτή;''.
Άνθρωποι μένουν χωρίς ρεύμα και νερό γιατί δεν έχουν να πληρώσουν.
Άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια.
Άνθρωποι πουλάνε τις βέρες τους και τα ενθυμήματα των γονιών τους.
Άνθρωποι σταματούν τις σπουδές των παιδιών τους, κι ετοιμάζονται να τα στείλουν έξω για να βρουν δουλειά ως ανειδίκευτοι εργάτες.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΗΜΙΟΙ !
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ! ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ…
Άνθρωποι αυτοκτονούν. Σπίτια κλείνουν.
Το ανθρώπινο και το κοινωνικό αίμα τρέχει πια παντού.
Και τα Κτήνη κυβερνούν.
Τα ανθρωπόμορφα Κτήνη λένε ότι μας καταλαβαίνουν κι ότι μας νοιάζονται!
Το μόνο που νοιάζονται τα καθάρματα είναι να γίνουν πρωθυπουργοί, αντιπρόεδροι, υπουργοί, ΕΞΟΥΣΙΑ.
Τα Κτήνη δεν νοιάζονται για τον ανθρώπινο πόνο και το αίμα. Αρκεί να μην είναι το δικό τους. Άλλωστε τα Κτήνη με αίμα τρέφονται.
Τα περιθώρια των Ανθρώπων δεν στένεψαν. ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ !
Ο δρόμος είναι ένας:
Οι Άνθρωποι ή τα Κτήνη…
Όλη η χώρα έχει μετατραπεί σ' ένα απέραντο σκηνικό τραγωδίας.
Παντού στην κοινωνία, δίπλα μας, παίζονται καθημερινά τα πιο σκληρά δράματα.
Άνθρωποι μένουν άνεργοι και αδυνατούν να θρέψουν τις οικογένειές τους.
Μαγαζάκια, μικρές και μεγαλύτερες επιχειρήσεις κλείνουν. Κι όσες παραμένουν υπολειτουργούν μέχρι να κλείσουν κι αυτές.
Άνθρωποι διαλύουν σχέσεις φιλικές και οικογενειακές μέσα στην παραζάλη της επιβίωσης.
Άνθρωποι χωρίζουν από ανέχεια και κατηγορούν ο ένας τον άλλον.
Άνθρωποι τρέφονται για μέρες ολόκληρες με φακές, πατατάκια τσίπς, ή δεν τρέφονται καθόλου.
Άνθρωποι δεν έχουν λεφτά για τα φάρμακά τους και δεν τα παίρνουν.
Όσο αντέξουν,λένε.. '' Έτσι κι αλλιώς ζωή είναι αυτή;''.
Άνθρωποι μένουν χωρίς ρεύμα και νερό γιατί δεν έχουν να πληρώσουν.
Άνθρωποι ψάχνουν στα σκουπίδια.
Άνθρωποι πουλάνε τις βέρες τους και τα ενθυμήματα των γονιών τους.
Άνθρωποι σταματούν τις σπουδές των παιδιών τους, κι ετοιμάζονται να τα στείλουν έξω για να βρουν δουλειά ως ανειδίκευτοι εργάτες.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙΑ, ΔΗΜΙΟΙ !
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ ! ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ…
Άνθρωποι αυτοκτονούν. Σπίτια κλείνουν.
Το ανθρώπινο και το κοινωνικό αίμα τρέχει πια παντού.
Και τα Κτήνη κυβερνούν.
Τα ανθρωπόμορφα Κτήνη λένε ότι μας καταλαβαίνουν κι ότι μας νοιάζονται!
Το μόνο που νοιάζονται τα καθάρματα είναι να γίνουν πρωθυπουργοί, αντιπρόεδροι, υπουργοί, ΕΞΟΥΣΙΑ.
Τα Κτήνη δεν νοιάζονται για τον ανθρώπινο πόνο και το αίμα. Αρκεί να μην είναι το δικό τους. Άλλωστε τα Κτήνη με αίμα τρέφονται.
Τα περιθώρια των Ανθρώπων δεν στένεψαν. ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ !
Ο δρόμος είναι ένας:
Οι Άνθρωποι ή τα Κτήνη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου