Όψιμο «αντάρτικο» στο Μνημόνιο έχουν κηρύξει ουκ ολίγοι υπουργοί επιδιώκοντας να θέσουν εαυτόν εκτός κάδρου πολιτικής φθοράς που νομοτελειακά θα καταγραφεί λόγω των επιπτώσεων από τα σκληρά οικονομικά μέτρα. Το πρόσφατο κρούσμα αντίδρασης, η άρνησή τους να δεχτούν τους ελεγκτές της τρόικας και τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου στα υπουργεία τους και η συμβιβαστική λύση τελικά που βρέθηκε, η ενημέρωση των «τροϊκανών» να γίνει σε… ουδέτερη ζώνη, στο υπουργείο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ήταν μία ακόμη συμβολική πράξη «αντίστασης».
«No Pasaran» σε… Παπακωνσταντίνου και ελεγκτές
Ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί αναζητούν τρόπους να στείλουν μήνυμα στους ψηφοφόρους τους και εν γένει στην κοινή γνώμη ότι δίνουν μικρούς και μεγάλου ηρωικούς καθημερινούς αγώνες για να περιορίσουν την «κατοχική» συμπεριφορά των ελεγκτών. Όταν ακόμα και ο βαθμολογητής-αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος δηλώνει προς τους συναδέλφους του στο Υπουργικό Συμβούλιο, με το γνωστό τοξικό χιούμορ του, ότι «δεν θα συγκυβερνήσουμε με τους “φον Φούφουτους”» είναι προφανές ότι υπάρχει… κλίμα. Κατόπιν τούτου, λογικό ήταν οι υπόλοιποι να πιάσουν το υπονοούμενο και να διαμηνύσουν στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου ότι δεν τον δέχονται στα υπουργεία τους μαζί με τους εκπροσώπους της τρόικας για έλεγχο και ότι η ενημέρωση για τους τομείς τους θα μπορούσε να γίνει από τους ίδιους στο δικό του υπουργείο, το οποίο προφανώς δεν θεωρούν πλέον ακριβώς ελληνικό έδαφος.
Βέβαια, από τη στιγμή που άπαντες πλην των «τριών» στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ έχουν υπερψηφίσει το Μνημόνιο θεωρώντας ότι αποτελεί απαραίτητη θυσία για να μην πτωχεύσει η χώρα, η εκ των υστέρων διαφοροποίηση απέναντι στις επιβαλλόμενες πολιτικές δεν είναι σίγουρο ότι θα επιφέρει το επιδιωκόμενο επικοινωνιακό αποτέλεσμα.
Το ερώτημα είναι αν η προσπάθεια να θέσουν, όσο αυτό είναι δυνατό, εαυτόν εκτός κάδρου Μνημονίου, τούς οδηγήσει και εκτός κάδρου κυβερνήσεως στον επικείμενο ανασχηματισμό.
Περιμένοντας τον ανασχηματισμο
Οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα θεωρούνται δεδομένες, αυτό που δεν είναι σαφές είναι το εύρος τους και ο ακριβής χρόνος λήψης των πρωθυπουργικών αποφάσεων. Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και με βάση τις πληροφορίες από ανθρώπους οι οποίοι συνομιλούν με τον πρωθυπουργό, ο ανασχηματισμός θα γίνει μέσα τις επόμενες λίγες εβδομάδες ενόψει και της ανακοίνωσης των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ στις περιφέρειες και στους μεγάλου δήμους, τα ονόματα των οποίων σχεδιάζεται να δοθούν στη δημοσιότητα περί τα τέλη Αυγούστου – αρχές Σεπτεμβρίου. Οι «καραμπόλες» που θα γίνουν, καθώς κυβερνητικά στελέχη θα κληθούν να δώσουν τη μάχη ως υποψήφιοι σε ορισμένες περιφέρειες και σε μεγάλους δήμους όπου η επιλογή πολιτικού προσώπου από την κεντρική σκηνή θεωρείται μονόδρομος, θα ανοίξουν το δρόμο για αλλαγές στη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου. Και εδώ τίθεται το δεύτερο ερώτημα για την έκταση των αλλαγών. Επ’ αυτού οι απόψεις αλλά και οι εισηγήσεις προς τον πρωθυπουργό διίστανται. Σύμφωνα με τη μία εκδοχή, είναι προτιμότερο οι αλλαγές να περιοριστούν στην κάλυψη των κενών που θα μείνουν απ’ όσους επιλεγούν για να κατέβουν οι υποψήφιοι στις τοπικές εκλογές και σε ορισμένες επιπλέον –περιορισμένες πάντα– διορθωτικές κινήσεις, κυρίως σε επίπεδο υφυπουργών, σε περιπτώσεις που υπάρχει πασίδηλη έλλειψη αποτελέσματος. Το σκεπτικό είναι ότι το χαρτί ένας ριζικού ανασχηματισμού θα μπορούσε να κρατηθεί για αργότερα, για το 2011, αφού θα έχει αναλυθεί το αποτέλεσμα των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών του Νοεμβρίου, όταν θα έχουν ήδη «τρέξει» για αρκετό καιρό τα μέτρα, θα έχουν διαπιστωθεί σε όλο τους το εύρος οι επιπτώσεις και θα έχουν καταγραφεί οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης και το μέγεθος του πολιτικού κόστους.
Θέμα νομιμότητας Μνημονίου
Η δυναμική κατά του Μνημονίου, εν τω μεταξύ, δεν εξασθενεί, αντιθέτως. Η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των οικονομικών μέτρων από φορείς όπως ο ΔΣΑ η ΑΔΕΔΥ, η Ομοσπονδία Πολιτικών Συνταξιούχων ακόμα και η ΕΣΗΕΑ αναμένεται να τροφοδοτήσει την πολιτική αντιπαράθεση και τις κοινωνικές αντιδράσεις. Το θέμα της αντισυνταγματικότητας του Μνημονίου, που εγείρεται από πολλές πλευρές, θα θέσει εκ νέου στο επίκεντρο της συζήτησης όχι μόνο το γνωστό πλέον ερώτημα της πολιτικής νομιμοποίησης των μέτρων με το επιχείρημα ότι το ΠΑΣΟΚ εξελέγη με εντελώς διαφορετική ατζέντα, αλλά και ζήτημα θεσμικής τάξης. Το Μνημόνιο υπερψηφίστηκε από απλή πλειοψηφία 151 βουλευτών, ενώ διατυπώνεται η άποψη ότι ως διεθνής σύμβαση θα έπρεπε να κυρωθεί από 180 βουλευτές. Επίσης, τίθεται ερώτημα νομιμότητας της δανειακής σύμβασης που συνήφθη με την τρόικα, η οποία δεν εγκρίθηκε από τη Βουλή.
Αναπτυξιακό έλλειμμα
Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να συνεχίσει επιβάλλοντας μόνο περιοριστικά μέτρα και ερχόμενη διαρκώς σε σύγκρουση με όλο και περισσότερες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες. Ο κοινωνικός αυτοματισμός στον οποίο έχει ποντάρει μπορεί να δίνει ευκαιριακά περιθώρια τακτικισμών, αλλά δεν συνιστά ιδεολογικό και πολιτικό καύσιμο. Τα νέα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν (αύξηση ΦΠΑ σε περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες, αύξηση αντικειμενικών αξιών κ.ά.) θα έρθουν σε μια περίοδο όπου η επιβάρυνση στην πραγματική οικονομία και στον προϋπολογισμό των νοικοκυριών είναι τεράστια, και τα «λουκέτα» στην αγορά μαζί με την ανεργία αυξάνονται. Μέσα σε όλο αυτό το καταθλιπτικό τοπίο δεν υπάρχει καμία σαφής ένδειξη για το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης, παρά μόνο αποσπασματικές δράσεις. Το επιχείρημα είναι ότι στην κατάσταση που βρισκόταν η οικονομία και ο κρατικός μηχανισμός, με τη χώρα ουσιαστικά χρεοκοπημένη, ήταν αδύνατο να εκπονηθεί αναπτυξιακός σχεδιασμός, διότι ουδείς ήταν πρόθυμος να επενδύσει σε καταρρέουσα χώρα. Το αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο. Αν δεν υπάρξουν αναπτυξιακά αντίμετρα για να εξισορροπηθούν οι υφεσιακές πιέσεις που δημιουργεί το Μνημόνιο, είναι δύσκολο να προβλεφθούν οι επιπτώσεις στο κοινωνικό πεδίο και την πολιτική σκηνή. Είναι αμφίβολο αν οι ίδιοι οι κυβερνητικοί βουλευτές θα μπορέσουν να υπερασπιστούν την οικονομική πολιτική στις περιφέρειές τους με επιχείρημα τη δημοσιονομική εξυγίανση. Όταν ο άλλος είναι άνεργος, κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του γιατί δεν έχει να πληρώσει το στεγαστικό ή αδυνατεί να καλύψει βασικές ανάγκες επιβίωσης διότι μειώθηκε η σύνταξή του και πρέπει επιπλέον να πληρώσει πιο ακριβή τη ΔΕΗ λόγω ΦΠΑ, ποσώς τον ενδιαφέρουν τα καλά λόγια του «φον Φούφουτου» για την καλή πορεία εκτέλεσης του Μνημονίου. Επανερχόμενοι στο αρχικό ερώτημα, μένει να αποδειχτεί πώς το κοινωνικό μήνυμα θα μεταφραστεί στο πολιτικό πεδίο.
TOY ΛΑΜΠΡΟΥ ΚΑΛΑΡΡΥΤΗ
m-epikaira.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου