Ειλικρινά σας λέω… Εχουν πολύ πλάκα οι αμερικανοί, ειδικά αυτοί οι γραφειοκράτες που «κατασκευάζουν» την εξωτερική πολιτική της μόνης υπερδύναμης. Είστε τυχεροί που δεν τους γνωρίζετε αγαπητοί αναγνώστες διότι θα χάσετε κάθε καλή ιδέα που είχατε για την Αμερική και τους μηχανισμούς του Λευκού Οίκου, του Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, του Πενταγώνου και των μυστικών υπηρεσιών. Τις πλείστες φορές είναι τόσο ερασιτέχνες όσοι...
οι ομόλογοί τους των τριτοκοσμικών χωρών. Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα είναι ότι δεν πρέβλεψαν την κρίση στηνΑίγυπτο, την πλέον σημαντική σύμμαχο τους στον αραβικό κόσμο.Και το δεύτερο, ότι δεν είχαν κανένα απολύτως σχέδιο για να τηναντιμετωπίσουν, στην περίπτωση που εμφανιζόταν. Βέβαια, ειδικά εάν δοθεί «ένα καλό τέλος», σύμφωνα με τις επιθυμίες τους,θα φλομώσετε μεαναλύσεις για τους αξιωματούχους του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας που δήθεν ενημέρωσαν και συμβούλευσαν ορθά τον ηγέτη της υπερδύναμης, αλλά και για την ακρίβεια της πληροφόρησης των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στον Πρόεδρο της Αμερικής.
Δεν συνέβη τίποτα απ’ όλα αυτά και να μην έχετε καμία αμφιβολία. Δεν πρόβλεψαν τίποτα, δεν περίμεναν τίποτα και δεν είχαν κανένα σχέδιο. Και ο λόγος για τον οποίο συνέβησαν τα παραπάνω είναι απλός: Ηταν βολεμένοι και γνώριζαν πως την Αίγυπτο την διοικούσε ένας «παραδοσιακός σύμμαχος», όπως θεωρούσαν τον Χόσνι Μουμπάρακ, τον οποίο χαρακτήριζε -πάντα κατά τους ίδιους- η γνησιότητα, η εμπιστοσύνη και η πίστη.
Ο πρόεδρος της Αιγύπτου ήταν ο πιό γνήσιος, ο πιό έμπιστος και ο πιό πιστός σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ηταν ο αγαπημένος τους ηγέτης από την δολοφονία του Σαντάτ μέχρι σήμερα.
Ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ είχε αναπτύξει μία σχέση αλληλοεκτίμησης και
σεβασμού με τον Μουμπάρακ. Το είχε ομολογήσει επανηλειμμένα στους συνεργάτες του και σε δημοσιογράφους. Και είναι χαρακτηριστικό ότι όταν προεκλογικά ακόμα οραματίστηκε να απευθυνθεί στον μουσουλμανικό κόσμο για να τους παρουσιάσει τη νέα Αμερική, επέλεξε ο ίδιος την Αίγυπτο, διότι θεωρούσε πως είναι πιό κοσμική και οπωσδήποτε πιό πιστή σύμμαχος από την
Τουρκία.
Οσοι γνωρίζουν τον τρόπο σκέψης στην Ουάσιγκτον και τους αρέσει να ψάχνουν και να αναζητούν μόνοι τους απαντήσεις για διπλωματικά προβλήματα και διλήμματα -και δεν αρκούνται στις έτοιμες ειδήσεις- θα σας απαντήσουν αβίαστα πως ο Μπάρακ Ομπάμα είχε ένα πάθος και μία αγάπη με την Αίγυπτο. Η στάση του των τελευταίων ημερών απέδειξε πως ήταν θανάσιμο το πάθος χωρίς κανείς να γνωρίζει αυτή την στιγμή τους λόγους.
Η απόφαση του να «καθαρίσει» με τον Μουμπάρακ ΤΩΡΑ, όπως φρόντισε να τονίσει εμφαντικά στην δημόσια του εμφάνιση την Τρίτη το απόγευμα (ώρα Αμερικής), δεν αποδεικνύει. κατά την γνώμη μου. ότι είχε σχέδιο και όραμα για να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό της Μέσης Ανατολής, όπως άρχισε να διαρρέει ο Λευκός Οίκος. Αντίθετα, δείχνει πως ο Ομπάμα αντέδρασε χωρίς σχέδιο διότι στην ουσία θέτει σε κίνδυνο τον συμμαχικό αραβικό ιστό που έστησαν με αίμα οι αμερικανοί την τελευταία πενηνταετία.
Ανεξάρτητα από το τί θα συμβεί στην Αίγυπτο, είτε επικρατήσει ο Μουμπάρακ και οι άνθρωποι του, είτε ταπεινωθεί όπως επιδιώκουν οι εχθροί του και εγκαταλείψει τη χώρα, η Αμερική θα είναι ο μεγάλος χαμένος. Πέραν της πιστοποίησης για την απώλεια του αμερικανικού στρατηγικού πλεονεκτήματος, το πλέον σημαντικό ζήτημα για την Αμερική και τον πρόεδρό της, αποτελεί η έλλειψη εμπιστοσύνης που αναπτύσσεται σε φιλικούς ξένους ηγέτες, στους οποίους η συμπεριφορά προς τον Μουμπάρακ αποδεικνύει πως δεν σημαίνει απολύτως τίποτα το να είσαι βολικός και «γιέσμαν» στους Αμερικανούς.
Από την στιγμή που ξεκίνησαν οι διαδηλώσεις. οι γραφειοκράτες που αποφασίζουν για τις τύχες των λαών από χιλιάδες μίλια μακρυά, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο πρόεδρος της Αιγύπτου δεν είναι πιά χρήσιμος. Και πρέπει να φύγει…
Υστερόγραφο: Εχω αλλεργία για τους ηγέτες που κυβερνούν με φωτιά και σίδερο. Ομως έχω μεγαλύτερο πρόβλημα με την Αμερική που ανδρώνει αυτούς τους ηγέτες επειδή την εξυπηρετούν και προωθούν τα στρατηγικά της συμφέροντα άσχετα εάν έχουν γεμάτες τις φυλακές και παραβιάζουν τα
ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών τους.
http://www.aixmi.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου