'' Είναι δηλητηριασμένο το χώμα που θα μας σκεπάσει η θα μας εξορίσει...

Δεν υπάρχει πια αέρας, παρά μόνο δυσαρέσκεια. 
Δεν υπάρχει πια βροχή παρά μόνο όξεινη βροχή. 
Δεν υπάρχουν πια πάρκα παρά μόνο parkings. 
Δεν υπάρχουν πια κοινωνίες παρά μόνο ανώνυμες εταιρείες. Εταιρίες στη θέση των εθνών. Καταναλωτές στη θέση των πολιτών. Πολεοδομικές περιοχές αντί για πόλεις. 
Δεν υπάρχουν πια άνθρωποι παρά μόνο κοινό. 
Δεν υπάρχει πραγματικότητα παρά μόνο διαφήμιση. 
Δεν υπάρχουν οράματα παρά μόνο τηλεοράσεις. Όταν θαυμάζουμε ένα λουλούδι, συνήθως λέμε: τι ωραίο είναι σαν πλαστικό.''
Εδουάρντο Γκαλεάνο