Έμεινε στη Γάζα 50 ημέρες. Αποκαλυπτικές οι αφηγήσεις στο ημερολόγιό της. Η έκπλήξή της για τα γαλάζια αστέρια του Δαυίδ ζωγραφισμένα στις παλαιστινιακές πόρτες της Αραβικής συνοικίας έρχεται να αποτυπώσει την άλλη πλευρά του νομίσματος της ιστορίας. Η εθνική καθαρότητα τώρα στοχεύει τους Παλαιστινίους. Έξι χιλιάδες Άραβες δούλευαν το 2001 στην Ιερουσαλήμ και το 2003 μόνο γύρω στους 600. Μια διαδρομή 40 λεπτών μπορούσε να διαρκέσει πάνω από 12 ώρες. Απέναντι στην πολεμική μηχανή του Γολιάθ, την τέταρτη στρατιωτική δύναμη του κόσμου, η 23χρονη Ρέιτσελ θα ενωθεί στις ανθρώπινες ασπίδες. Θα δει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Παλαιστίνιοι, θα δει τις δολοφονίες που διαπράττονται πλάι της, θα δει τα παιδιά που μεγαλώνουν με τον φόβο του θανάτου και τον χειρότερο ακόμα φόβο, αυτόν που καταπίνει κάθε αύριο, κάθε μέλλον. Θα ζήσει μαζί με οικογένειες σε μισογκρεμισμένα σπίτια από τις μπουλντόζες του ισραηλινού στρατού, θα γευτεί τα φαγητά και τις φροντίδες τους. "Μένω κατάπληκτη από τη δύναμη τους να υπερασπίζονται σε τέτοιο βαθμό την ανθρωπιά τους, σε αντιπαράθεση με τον απίστευτο τρόμο που περιβάλλει τη ζωή τους και τη συνεχή παρουσία του θανάτου. Νομίζω ότι η λέξη είναι αξιοπρέπεια" γράφει. Σ' αυτές τις 50 ημέρες της διαμονής της στη δυτική όχθη η Ρέιτσελ δεν θα γνωρίσει μόνο όσα συμβαίνουν σ' αυτή τη μικρή λωρίδα γης. Θα δει τον ίδιο της τον εαυτό να αλλάζει σ' αυτό το τραγικό ταξίδι αυτοσυνείδησίας και ενηλικίωσης. Από το ανέμελο κορίτσι που ονειρευόταν όταν μεγαλώσει να γίνει "από περιπλανώμενη ποιήτρια έως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος" μετατρέπεται μέσα σε 50 ημέρες σε μια συνειδητοποιημένη γυναίκα που ως Δαυίθ θα σταθεί απέναντι στον Γολιάθ πολεμώντας για τα δικά της τέρατα και για τα τέρατα που στοιχειώνουν τις ζωές όλων αυτών των παιδιών χωρίς αύριο. "Τώρα ξέρω ποιος νοιάζεται. Το ξέρω, είτε πεθάνω στις 11.15 το πρωί, είτε πεθάνω στα 97 μου- ξέρω. Και ξέρω ότι αυτός που νοιάζεται είμαι εγώ. Αυτή είναι η δουλειά μου". Η Ρέιτσελ Κόρι δεν πέθανε στα 97 της.
Η Ρέητσελ Κόρι ..δολοφονείται από ισραηλινή μπουλντόζα...10/4/79 - 16/3/2003 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου