Κυριακή 13 Μαΐου 2012

Σοφία Σακροάφα: Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ανάγκη των καιρών...

Η Σοφία Σακοράφα τιμήθηκε από τους πολίτες που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ στη Β' Αθηνών ξεπερνώντας τους 70.000 σταυρούς και περιμένουμε την τελική - καταμέτρηση για να δούμε αν θα πιάσει τους 74.200 σπάζοντας το παγκόσμιο ρεκόρ που είχε κάνει στον ακοντισμό με 74,20μ. Μετά από αυτή την πολιτική επιτυχία θέσαμε τρία ερωτήματα στη Σοφία Σακοράφα.
* Οι πολίτες που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ σε τίμησαν αναδεικνύοντάς σε τη βουλευτή με τους περισσότερους σταυρούς προτίμησης σε όλη τη χώρα.
Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πρόσωπό μου είναι εξαιρετικά τιμητική, ταυτόχρονα δημιουργεί τη μεγάλη πολιτική ευθύνη, προκειμένου να αντεπεξέλθουμε με απόλυτη συνέπεια σε αυτά για τα οποία δεσμευθήκαμε. Εκτιμώ ότι εδράζεται στην έκφραση από την πλευρά μου των πολιτικών μου θέσεων, με όποιο πολιτικό κόστος, όλα αυτά τα χρόνια. Στην κατάθεση αυτών των θέσεων πάντα στην κρίση των πολιτών, από τη θέση της αιρετής, της υποψήφιας δηλαδή.
* Οι ευθύνες είναι μεγάλες;
Η εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν είναι πρόσκαιρη ούτε αντανακλά μια ψήφο αγανάκτησης, μια ψήφο δηλαδή που έχει αρνητικό χαρακτήρα. Εδράζεται στην πολιτική συνειδητοποίηση του λαού μας ότι αφενός τα Μνημόνια και η συνταγή της λιτότητας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη καταστροφή της ζωής μας ...
και στην ισοπέδωση κάθε κεκτημένου, αφετέρου ότι η μόνη διέξοδος απέναντι σε αυτή τη μεθοδευμένη λεηλασία είναι μια αριστερή διακυβέρνηση, ώστε να αντιμετωπίσουμε την κρίση με λύσεις που θα υπερασπίζονται τα συμφέροντα του λαού και όχι των πιστωτών.
Για το ζήτημα της αριστερής διακυβέρνησης, όλοι μας έχουμε μεγάλη πολιτική ευθύνη σε τρία επίπεδα:
Το πρώτο, να βρισκόμαστε σε διαρκή πολιτική και ζωντανή σχέση με το λαϊκό κίνημα, γιατί αριστερή διακυβέρνηση χωρίς τον λαό σύμμαχο και πρωταγωνιστή δεν οικοδομείται.
Το δεύτερο, να βρισκόμαστε σε διαρκή συζήτηση με τους συντρόφους μας του κεντροαριστερού φάσματος, αλλά και με τις δυνάμεις της οικολογίας και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, γιατί αριστερή διακυβέρνηση χωρίς ευρύ συνασπισμό εξουσίας δεν μορφοποιείται.
Το τρίτο και το κυριότερο, να απαλλαγούμε από την αγωνία του αυτοπροσδιορισμού ως ριζοσπαστική ή κομμουνιστική ή ανανεωτική ή δημοκρατική ή όποιο άλλο επίθετο... Αριστερά και να κατανοήσουμε την αγωνία του λαού μας για αριστερά μεγάλη, μαχητική, διεκδικητική και ανατρεπτική. Γιατί η αριστερή διακυβέρνηση τα προϋποθέτει όλα αυτά.

* Ο λαός έχει πλέον μεγάλες απαιτήσεις από την Αριστερά και της ζητάει να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες. Είσαστε έτοιμοι;
Θα επιχειρήσω κάτι παράδοξο. Θα μιλήσω για προοπτική χρησιμοποιώντας ένα απόσπασμα από τα παλιά. Ένα απόσπασμα από την ομιλία του Χαρίλαου Φλωράκη στο 16 Συνέδριο του ΚΚΕ:
"Η ιστορική συγκυρία κάνει αναγκαία και δυνατή τη δημιουργία του λαϊκού Μετώπου, όχι μόνο διαμαρτυρίας, αλλά και εξουσίας. Στο Μέτωπο πρόκειται να συμμετάσχουν -και αντικειμενικά αυτό είναι δυνατόν- και μικροαστικά στρώματα.
Η δική τους θετική στάση και η συμμετοχή τους στο Μέτωπο θα ενθαρρύνει την προσέλευση σ' αυτό ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων. Οι θέσεις, και σωστά, δεν θέτουν σαν όρο για τη συμμαχία τη συμφωνία για τον σοσιαλισμό. Αυτό σημαίνει ότι δε ζητάμε από τους συμμάχους να δεσμευτούν, στο πλαίσιο του Μετώπου, με τις γνωστές προγραμματικές θέσεις του Κόμματός μας για την εξουσία της εργατικής τάξης και το πέρασμα στον σοσιαλισμό.
Στη βάση αυτής της αντίληψης, θα ασκείται και η κυβερνητική εξουσία του Μετώπου, που θα παλεύει για την εφαρμογή του προγράμματός του, την κατάργηση των αντιδραστικών θεσμών κ.λπ.".
Αυτή είναι η μόνη προοπτική, η οποία μάλιστα διατυπώθηκε από τον Χαρίλαο Φλωράκη, το 2000, σε μια εποχή δηλαδή που δεν συγκρίνεται με τη σημερινή βάρβαρη επίθεση, με τη σημερινή κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση του λαού μας.
Η προοπτική λοιπόν είναι η ισχυροποίηση αυτού του μετώπου, που δεν μεταθέτει τη λύση των προβλημάτων σε ένα χρόνο ύστερο και αβέβαιο, παρά τα αντιμετωπίζει, τα διαχειρίζεται και τα επιλύει σε χρόνο ενεστώτα. Και αυτό το μέτωπο είναι η μόνη προοπτική, ακριβώς γιατί απαντά στις ανάγκες του λαού μας, που δεν επιζητεί λύση των προβλημάτων στην "άλλη ζωή", αλλά διεκδικεί και αξιώνει αξιοπρέπεια, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη για το παρόν του.
avgi

Δεν υπάρχουν σχόλια: