Οι λέξεις και οι φράσεις που χρησιμοποιούμε στην καθημερινή μας για να εκφράσουμε η να προσδιορίσουμε τι θέλουμε να πράξουμε, είναι σαφώς αρκετές, η ελληνική γλώσσα είναι η πλέον πλούσια και παγκόσμια μοναδική σ’ αυτό τον τομέα.
Παρακολουθώντας καθημερινά την συγκυβέρνηση στην εκφορά του λόγου της, βλέπουμε μια θλιβερή και απέλπιδα προσπάθεια να ωραιοποιήσει μια κατάσταση μέσω καλλωπισμένων φράσεων στην προσπάθειά της να περάσει πιο εύπεπτα ακραίες πολιτικές αποφάσεις.
Ονομάζει αποκρατικοποιήσεις τις Ιδιωτικοποιήσεις με σκοπό από τη μια να αποσυνδέσει μ’ αυτό τον τρόπο τον όρο Ιδιωτικοποίηση (αποενοχοποιώντας πολιτικά και τους δυο εταίρους της) που παραπέμπει και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον νεοφιλελευθερισμό και το νεοφιλελεύθερο δόγμα, την ασύδοτη επικράτηση των αγορών έναντι των κυβερνήσεων.
Από την άλλη, χρησιμοποιεί τη λέξη αποκρατικοποίηση, σε μια προσπάθεια να τη συνδέσει με τον «κακώς» εννοούμενο κρατισμό, (πελατειακό κράτος, κακή λειτουργία, λειτουργικές δαπάνες, μίζες κ.α., λες και δεν είναι δημιούργημα των δικών τους κυβερνήσεων!!)
Ξεκάθαρα όμως , στην ουσία μιλάμε για μια και μόνο απόφαση: τη μεταφορά δημόσιας περιουσίας και υγιών κερδοφόρων επιχειρήσεων του δημοσίου σε ιδιώτες.
Όσο ξεκάθαρο είναι και το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών, μιας και τα παγκόσμια παραδείγματα των ιδιωτικοποιήσεων, είναι τραγικά για τους πολίτες.
Πρώτον, το δημόσιο θα χάσει τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία που διαθέτει και που δημιουργήθηκαν με τις θυσίες του ελληνικού λαού τις προηγούμενες δεκαετίες και μάλιστα σε εξευτελιστικές τιμές. (βλέπε ΟΠΑΠ που το 2011 προσέφερε στο ελληνικό δημόσιο, 935 εκ. ευρώ)
Μάλιστα, δεν φτάνει που Ιδιωτικοποιούν χωρίς καμία αιδώ το ξεπούλημα αυτό, έχει και μια ελληνική ευρεσιτεχνία. Και φυσικά αναφέρομαι στον σκανδαλώδη διαχωρισμό των υγιων κομματιων από τα ζημιογόνα!! (βλέπε Αγροτικη,Τ.Τ.,ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ.α.)
Για την ΔΕΗ δε, ετοιμάζουν ένα ακόμη πιο διαστροφικό στην εκτέλεση σχέδιο. Εκποίηση των λιγνητικών και υδροηλεκτρικών μονάδων και άρα άμεση κερδοφορία από την πρώτη μέρα. Οι εγκαταστάσεις όμως και τα δίκτυα της επιχείρησης, η συντήρηση δηλαδή παραμένει στο κράτος. Τα κέρδη στον ιδιώτη, η ζημία στον Έλληνα πολίτη φορολογούμενο!.
Με παρόμοιους σχεδιασμούς ετοιμάζουν σήμερα και το ξεπούλημα του ΟΣΕ αλλά και άλλων οργανισμών η ΔΕΚΟ.
Δεύτερον, και σημαντικότερο, είναι ότι πλήττεται ανεπανόρθωτα ο πυρήνας της υπόστασης του κράτους και της ίδιας της πολιτικής, ως ουσία της Δημοκρατίας.
Γιατί όταν μιλούν για μικρότερο και λιγότερο κράτος, δεν εννοούν λιγότερους φόρους η γραφειοκρατία, αλλά λιγότερα σχολεία και νοσοκομεία. Εννοούν ανύπαρκτο κράτος!
Ουσιαστικά, μιλάμε για την παράδοση και τον πλήρη αφοπλισμό του παρεμβατικού ρόλου που οφείλει να έχει το κράτος υπό την προϋπόθεση φυσικά, να ελέγχει εκείνα τα εργαλεία που θα του επιτρέπουν να ασκεί πολιτική, να μπορεί να καθορίζει τα αυτονόητα: την ισορροπημένη ανάπτυξη (υπέρ των πολλών και όχι των εκλεκτών), τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, την κοινωνική οικονομία, τον καθορισμό της τιμολογιακής πολιτικής σε θεμελιώδη αγαθά και υπηρεσίες, όπως ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, νερό, υποδομές κ.α. και φυσικά το δικαίωμα-υποχρέωση να αναπτύσσει κοινωνικές δομές - κοινωνική πρόνοια, εν τέλει , το δικαίωμα να ασκεί κοινωνική πολιτική!
Δυστυχώς, σε λίγο θα δούμε αυτόν το ρόλο να τον παίζει ο κάθε λογής κερδοσκόπος ιδιώτης εις βάρος μιας ολόκληρης κοινωνίας και ολα αυτά μέσα στα πλαίσια ενός (νέου) αδηφάγου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου