Η σημερινή απεργιακή ομοβροντία στις συγκοινωνίες, τα πλοία, τη ΔΕΗ και τα νοσοκομεία προϊδεάζει για το κλίμα των κινητοποιήσεων, καθώς τους επόμενους τρεις μήνες η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να επιβάλει τα σκληρά μέτρα που ψήφισε τον Νοέμβριο με τον εκβιασμό της δόσης και την επαπειλούμενη χρεωκοπία.
Η κυβερνητική προπαγάνδα επιστρατεύει και το επιχείρημα ότι "φάγαμε τον γάιδαρο, απομένει η ουρά", προκειμένου να συντηρηθεί ένα κλίμα τεχνητής ευφορίας για την ανάπτυξη που θα έρθει το 2014 και δεν πρέπει να διαταραχθεί με "τη βία των κινητοποιήσεων" τώρα. Πρόκειται για ψέματα! Ο Στουρνάρας βλέπει ανάπτυξη στο τέλος του 2013, όταν διεθνείς οίκοι, όπως η Citigroup, βλέπουν ύφεση 11,5% το 2014 και η Moody's 5,5%. Aκόμη και όσοι τοποθετούν την αναιμική ανάπτυξη το 2015 σημειώνουν ότι και τότε η ανεργία θα είναι σε υψηλά επίπεδα. Δηλαδή θα πρόκειται για εύθραυστη "ανάπτυξη" με τεράστιες κοινωνικές αδικίες.
Οι κινητοποιήσεις δεν κάμπτονται διότι δεν είναι υποκινούμενες από τα κόμματα, αλλά από τη σκληρότητα των μέτρων. Οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι υφίστανται ανυπολόγιστες θυσίες χωρίς προοπτική. Η αποτυχία των τροϊκανών σχεδίων είναι προδιαγεγραμμένη, καθώς μάλιστα ομολογείται και από τους ίδιους τους αρχιτέκτονες του ΔΝΤ. Η ομολογία Μπλανσάρ για τον λαθεμένο πολλαπλασιαστή με τον οποίο υποπολλαπλασιάζεται η ύφεση στην Ελλάδα αποδεικνύει πόσο καταστροφική είναι η επιμονή στο δόγμα της εσωτερικής υποτίμησης και πόσο ψεύτικη ήταν η ρητορική περί του μονόδρομου.
Πιο σοφοί εξαιτίας της κρίσης, πιο απελπισμένοι εξαιτίας της ανάλγητης κυβερνητικής στάσης, οι εργαζόμενοι αναζητούν διεξόδους αντίστασης και αλληλεγγύης. Η απεργία που γίνεται σήμερα αποτελεί βήμα συντονισμού κατά της ισοπέδωσης των μισθών. Η διάσταση της αλληλεγγύης προς τους επιστρατευμένους απεργούς του μετρό προσδίδει, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, μια διαφορετική ποιότητα στην απεργία. Προειδοποιεί την κυβέρνηση ότι δεν θα είναι εύκολη υπόθεση η μεθόδευση του κοινωνικού αυτοματισμού κατά των απεργιών. Η σημερινή απεργία έχει μια ισχυρή διάσταση διεκδίκησης όχι μόνο των κοινωνικών, αλλά και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ακόμη κι αν καμφθεί ένα απεργιακό μέτωπο, η σπίθα παραμένει.
Θα προχωρήσει άραγε η κυβέρνηση στη γενίκευση της επιστράτευσης; Θα ντύσει στο "χακί" εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους; Θα κλιμακώσει την ένταση, καταφεύγοντας στην ανοιχτή καταστολή και στην ποινικοποίηση των αγώνων; Θα επιχειρήσει να μετατρέψει τους ανέργους σε εφεδρικό στρατό κατά των απεργών; Η κυβέρνηση πιστεύει ότι, αν "πηδήξει" την άνοιξη, θα μακροημερεύσει. Δεν θα συμβεί τίποτε από τα δύο. Η επιλογή της να ανοίξει τώρα μέτωπο στο σύνολο της Αριστεράς θα ενεργοποιήσει δυνάμεις λαϊκής συμπαράταξης, που θα υπερβούν τους διαχωρισμούς που επιχειρεί η ηγεσία του ΚΚΕ για λόγους κομματικής αυτοσυντήρησης.
avgi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου