Τα όρια κράτους και παρακράτους στη χώρα μας πάντα ήταν δυσδιάκριτα. Στη μετεμφυλιακή Ελλάδα η εθνικοφροσύνη και η ταύτιση των στενών κομματικών συμφερόντων της δεξιάς και της ακροδεξιάς με αυτά των κρατικών, ήταν και είναι θεωρία και δόγμα ακατάλυτο. Αντίπαλος διαχρονικά και εσωτερικός εχθρός ο οποίος απειλεί τα θέσφατα και τα άγια των αγίων της πατριδοκάπηλης δεξιάς σε όλες τις εκδοχές της, αναγορεύτηκε το λαϊκό κίνημα και φυσικά οι πολιτικοί της αντίπαλοι.
Έτσι στις δεκαετίες μετά τον πόλεμο χτίστηκε το βαθύ κράτος, αποτελούμενο από ένα συνονθύλευμα μυστικών υπηρεσιών, κατασταλτικών μηχανισμών και θυλάκων φασίζουσας νοοτροπίας εντός του στρατεύματος και της αστυνομίας, με σκοπό την προστασία της…πατρίδος από τον εσωτερικό ερυθρό κίνδυνο. Στην αγκαλιά του επίσημου κράτους γαλουχήθηκε και τράφηκε ο σιδηρούς βραχίονας. το παρακράτος, το οποίο όμως σύντομα απογαλακτίστηκε από τη μητρική στοργή και ανέλαβε μόνο του και ανεξέλεγκτο τις δικές του πρωτοβουλίες.
Οι ένοπλες παρακρατικές συμμορίες μετεμφυλιακά της υπαίθρου και οι ομάδες δράσης στα αστικά κέντρα, έγιναν οργανώσεις τύπου ΄΄καρφίτσα΄΄ και ΄΄κόκκινη προβιά΄΄ με στόχους δημοκράτες, συνδικαλιστές και άλλες συλλογικές οντότητες που πάλευαν για ελευθερίες και δικαιώματα σε μια αστυνομοκρατούμενη κοινωνία, σαν κι αυτή της δεκαετίας του 50 και του 60. Ποιος δεν θυμάται την περίφημη προβοκάτσια με τη ζάχαρη στα τανκς του Έβρου από τον μετέπειτα δικτάτορα και πράκτορα της ΣΙΑ Παπαδόπουλο. Το 1958 η ΕΔΑ είχε το… θράσος να αναδειχτεί με την ψήφο του λαού σε αξιωματική αντιπολίτευση. Η πατρίς σε…κίνδυνο και τότε συμπαραταγμένο βαθύ κράτος και παρακράτος αυτονομημένα και τα δύο, επί τω έργω. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις, οι προβοκάτσιες, οι αντισυγκεντρώσεις…αγανακτισμένων εθνικοφρόνων, οι αυθαίρετες συλλήψεις, οι ξυλοδαρμοί, και στο τέλος το 1963 η δολοφονία του αγωνιστή της ειρήνης Γρ. Λαμπράκη. Για να αναφωνήσει το επίσημο κράτος δια στόματος του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή ΄΄ποιος επιτέλους κυβερνά αυτό το τόπο΄΄. Ανιστόρητη και αεί μη διδασκόμενη από το παρελθόν η σημερινή δεξιά και σε αγαστή κρυφή συνεργασία με την φασιστική δεξιά, στήνει ανεύθυνη και μοιραία ένα ανάλογο σκηνικό. Με πρόσχημα τους χρήσιμους ηλίθιους ψευτοεπαναστάτες αριστεριστές που απεγνωσμένα προσφεύγουν σε πράξεις βίας που δεν παράγουν κανένα πολιτικό αποτέλεσμα και λειτουργούν ως αφορμή για την επέλαση της μαύρης προπαγάνδας, στοχοποιεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, φωτογραφίζοντας το ως έμμεσο η άμεσο συνεργό τους. Η
Κατηγορηματική καταδίκη αυτών των επεισοδίων από το ΣΥΡΙΖΑ, μια που αυτά καμιά σχέση δεν έχουν με τους επιδιωκόμενους στόχους και την πολιτική και πολιτιστική του κουλτούρα, ουδόλως λαμβάνονται υπόψη από τη συγκυβέρνηση και τον εσμό των προπαγανδιστικών της μηχανισμών, κρατικών και ιδιωτικών. Πως αλλιώς να χαρακτηριστούν εκτός από προβοκάτσιες τα γεγονότα που έλαβαν χώρα τον τελευταίο καιρό είτε πρόκειται για τις βίλες Αμαλία, Ιουλία…Ουρανία, είτε για τις σφαίρες με καλάσνικοφ στα γραφεία της ΝΔ, είτε για τη βόμβα στο MALL, όταν ταυτόχρονα στη βουλή έφθαναν σωρηδόν οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου από την κυβέρνηση Σαμαρά και αφορούσαν το σκότωμα της δημόσιας περιουσίας και την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στους δανειστές;
Οι ιδεολογικοί απόγονοι του Μεταξά και του Παπαδόπουλου, Βορίδηδες, Δένδιες, Κεδίκογλοι, Κρανινιδιώτηδες και μια σειρά μυστικοσυμβούλων της τρικομματικής κυβέρνησης έχουν επιδοθεί σε μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση αποδόμησης του πολιτικού προφίλ τόσο του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και του προέδρου του, επιστρατεύοντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Η προβοκάτσια, η λάσπη, οι ανιστόρητοι και αισχροί υπαινιγμοί, τα κατασκευασμένα βίντεο με δηλώσεις δήθεν ύποπτες βουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης-Διαμαντόπουλος-, όλα στο λασποπόλεμο τον οποίο κήρυξε ο ίδιος ο Α. Σαμαράς κατά του Α. τσίπρα.
Οι ρακένδυτοι και περιθωριακοί παρακρατικοί της δεκαετίας του 60. Γκοτζαμάνηδες, Εμμανουηλίδηδες, και φον Γιοσμάδες, οι φτωχοδιάβολοι της λαχαναγοράς και του λιμανιού που έκαναν επάγγελμα την εθνικοφροσύνη για να επιβιώσουν, σήμερα αντικαθίστανται από τους ραφιναρισμένους του Μαξίμου με τα κασμίρια, τις ακριβές γραβάτες και τα πολυτελή αυτοκίνητα.
Άλλοι τότε οι καιροί, ίδιοι όμως οι στόχοι. Να φραγεί πάση θυσία ο δρόμος στη…θρασύτατη αριστερά που διεκδικεί την διακυβέρνηση της χώρας. Να τρομοκρατηθεί ένας ολόκληρος λαός, να δεχθεί αδιαμαρτύρητα τις υποτελείς και ανθρωποκτόνες πολιτικές της κατάπτυστης τρικομματικής συγκυβέρνησης, να κατανοήσει άπαξ δια παντός ότι στο κράτος-παρακράτος Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, η διαμαρτυρία, η απεργία, η πορεία στο δρόμο, οι κραυγές απελπισίας του άγρια χειμαζόμενου Έλληνα, αποτελούν αδίκημα και μάλιστα τρομοκρατικό που τιμωρείται αυστηρότατα.
Οι ηθικοί αυτουργοί του χαμού χιλιάδων συμπολιτών μας, που δεν άντεξαν την απώλεια της αξιοπρέπειας τους και της αδυναμίας τους να επιβιώσουν λόγω των βαθύτατα αντιλαϊκών πολιτικών των καταγέλαστων γκαουλάιτερ που παριστάνουν την κυβέρνηση, με θράσος χιλίων πιθήκων κουνούν ακόμη το δάχτυλο επιτιμητικά, τρομοκρατούν και απειλούν μια κοινωνία που βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης. Η υιοθέτηση από την κυβέρνηση της ακατάσχετης ψευδολογίας, της διαστρέβλωσης της αλήθειας, η γενίκευση της δίκης προθέσεων και η αυθαίρετη και κατά το δοκούν ερμηνεία δηλώσεων η ενεργειών πολιτικών της αντιπάλων, είναι τακτικές και μέθοδοι που προσιδιάζουν σε ολοκληρωτικά και δη φασιστικά καθεστώτα.
Ας μη ξεχνά το Μαξίμου και τα πολιτικά γκρουπούσκουλα όλου του φάσματος της νεοδεξιάς, μη εξαιρουμένης και της χιτλερικής αυγής, ότι τα μέσα πολιτικής αλητείας που μετέρχονται, προκειμένου να εκμηδενίσουν την αριστερά, θα στραφεί όπως κατ επανάληψη έδειξε και η ιστορία, μπούμερανγκ εναντίον τους.
lefteria.blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου