Λίγα σκαλοπάτια πιο πάνω, στην αίθουσα συναυλιών του δεύτερου, τα μουσικά σύνολα μας έκαναν να βουρκώσουμε και να ανατριχιάσουμε. Σε διαπερνούσε γνήσιο συναίσθημα. Ένιωθες τη σημασία της στιγμής. Πιο μετά στο προαύλιο ζευγάρια να χορεύουν ταγκό. Ο έρωτας κι η λαχτάρα για ζωή. Για ευτυχία. Η αντίσταση της αγάπης. Μια κυρία παραδίπλα να ψιθυρίζει: 'Ο Θεος μας ανταμοίβει για τις δυσκολίες που περνάμε'. Περνάει η ώρα, ο κόσμος λιγοστεύει αλλά παραμένει αρκετός. Χαμηλώνουν τα μικρόφωνα για να μην ενοχλούμε τους γείτονες (αφού σπίτι μας ήταν η ΕΡΤ και σήμερα) και συνεχίζουμε να τραγουδάμε για να κρατήσουμε τον κόσμο εκεί. Είμαστε ο κόσμος. Τραγουδάμε. Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Λεοντή, Μικρούτσικο, Κατσιμιχαίους, Θανάση..'Όσες κι αν χτίζουν φυλακές..ό νους μας είναι αληταριό κι όλο θα δραπετεύει' Τραγουδάμε. Μιλάμε. Χαμογελάμε. 'Εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο'. Περνάει η ώρα. Χαιρετάμε τους φίλους μας, τα αδέρφια μας και φεύγουμε....
Έξω από το ραδιομέγαρο το σκηνικό θυμίζει πανηγύρι. Οι μικροπωλητές πιάσαν και σημερα καλό μεροκάματο. Από αύριο δεν θα χρειάζονται οι πλανόδιοι σουβλατζήδες. Θα φέρει όποιος μπορεί και απο ένα τάπερ φαγητό. 'Θα φτιάξω μια πίτα' υπόσχεται μια γλυκιά ύπαρξη. Είναι 4..τρόπος να γυρίσεις σπίτι δεν υπάρχει άλλος εκτός από ταξί. Οι ταξιτζήδες έξω από την ΕΡΤ τσακώνονται ποιος είναι πρώτος στη σειρά και ποιος δεύτερος. Προσγειώνομαι απότομα. 'Βρείτε τα μεταξύ σας παιδιά και τα λέμε αύριο' Προχωράω. Λίγο πιο κάτω συνειδητοποιώ πως είναι κομματάκι δύσκολο να το κόψω με τα πόδια ως τη Νέα Σμύρνη. Σταματάω ταξί. 'Φίλε έκπτωση αλληλεγγύης θα κάνεις; Να μείνει κανα φράγκο στην τσέπη να έρθουμε κι αυριο' Μπαίνω μέσα. Ο Ταξιτζης ακούει αφιέρωμα στον Θεοδωράκη σε ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό. Μια ώρα αργότερα έχει ανοίξει ο φούρνος της γειτονιάς. Ξημέρωσε. Απίστευτη ομορφιά. Από τις στιγμές που δεν θέλεις να αλλάξεις τίποτα. Η φουρνάρισσα τοσο ευγενική και γλυκιά. Σοκολατούχο, ζαμπονκασέρι και σπίτι. Καταβροχθιζω το γεύμα..Ηρεμία. Ανοιγω ραδιόφωνο. Ακούω ΈΡΑ μέσω Κόκκινο. Κιθαρουλα. 'το πρωινό τσιγάρο' . Soundtrack κανονικό της στιγμής. Μπαίνω στο facebook. θέλω να τα μοιραστώ. Εθισμός να μοιράζεσαι; Ανάγκη να μοιράζεσαι; Νομίζω σήμερα αξίζε. Σας αγαπάω
υγ. Η Φωτογραφία στο τέλος της αποψινής βραδιάς -αρχή της νέας μέρας, σε ένα άνοιγμα της γειτονιάς. Ας πούμε πως ένιωθα σαν το πουλί τέρμα δεξιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου