Το συνέδριο της Ν.Δ. χθες και σήμερα και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ σε λίγες μέρες συμβολίζουν δύο διαφορετικούς κόσμους και δύο διαφορετικές προοπτικές για το μέλλον της χώρας.
Ο Σαμαράς επενδύει στον φόβο, καθώς οι απόπειρές του για το περίφημο "success story" όχι μόνο προκαλούν γέλια, αλλά αναδίδουν οσμή σκανδάλων. Ο Σαμαράς κλέβει χρόνο από τη χώρα και, με αιχμάλωτο τον διαβλητό Βενιζέλο, προχωράει στο άνοιγμα προς τα ακροδεξιά. Τα "παπαγαλάκια" του μιλούν ακόμη και για "ψυχρό εμφύλιο πόλεμο" και καταφεύγουν σε ανιστόρητους παραλληλισμούς της κυβέρνησης Σαμαρά με εκείνη του Θ. Σοφούλη. Πρόκειται για παράκρουση νεοεθνικοφροσύνης, που μόλις και κρύβει την υποταγή στη Μέρκελ και τις αξιώσεις του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Νομίζουν ότι θα αντιμετωπίσουν την κοινωνική οργή διχάζοντας τον λαό. Ότι η κοινωνία θα ξεχάσει την ανεργία, τη φτώχεια και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, που επιταχύνεται με την επέκταση του "μοντέλου ΕΡΤ" σε ολόκληρο το Δημόσιο - αρχής γενομένης από τα σχολεία και τα νοσοκομεία.

Στον αντίποδα της Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ θέτει στο επίκεντρο της δημόσιας ζωής το πραγματικό δίλημμα: Μνημόνιο ή δημοκρατία. Δημοκρατία παντού, ατομικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, δουλειά και όχι ανεργία, εισοδήματα και όχι φιλανθρωπικά επιδόματα, αποκατάσταση της κοινοβουλευτικής λειτουργίας. Με το εμφυλιοπολεμικό παραλήρημα της Δεξιάς απειλείται η δημοκρατία. Στο συνέδριό του ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να δώσει χειροπιαστή προοπτική για τη ριζοσπαστική, λαϊκή και δημοκρατική μεταπολίτευση, που την έναρξή της σηματοδότησαν πέρυσι η ανάπτυξη των κινημάτων και η εκτίναξη του κόμματος στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τον Νοέμβριο η ψήφιση των νέων μνημονιακών μέτρων απογοήτευσε την κοινωνία και ενίσχυσε τις τάσεις αναδίπλωσης. Τώρα το "κίνημα ΕΡΤ" ξαναβγάζει τους πολίτες στο προσκήνιο. Αποκαθιστά το εύρος του αγώνα κατά του Μνημονίου, καθώς η δημοκρατία αποκτά κεντρική σημασία. Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι βαθιά πολιτική - ηθική. Υπάρχει ανάγκη δημοκρατικών πολιτισμικών - αξιακών προταγμάτων.
Η κατάρρευση της τρικομματικής κυβέρνησης, ως αποτέλεσμα της λαϊκής κινητοποίησης αλλά και των ενδοκυβερνητικών αντιφάσεων, δημιουργεί νέες προϋποθέσεις για την απομάκρυνση της τρόικας από την εξουσία συντόμως. Το Μνημόνιο διαθέτει εσωτερική συνοχή. Καμιά λύση δεν μπορεί να υπάρξει προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων μέσα στο Μνημόνιο. Χρειάζονται καθαρές λύσεις. Αναστοχασμοί και επανατοποθετήσεις. Όχι μισόλογα και αναζήτηση λύσεων στη "μέση των διλημμάτων", δηλαδή υπό την ιδεολογική ηγεμονία της τρόικας και της (ακρο-)Δεξιάς.
Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ αποτελεί αποφασιστικό βήμα συγκρότησης του αντιμνημονιακού - δημοκρατικού πόλου, στον οποίο με ισοτιμία και με σεβασμό στη διαφορετικότητά τους μπορούν να ενταχθούν και άλλες πολιτικές δυνάμεις. Κυρίως, όμως, πρέπει να δοθεί η δυνατότητα έκφρασης σε μεγάλα τμήματα του λαού και της νεολαίας, που η κρίση τα σπρώχνει εκτός πολιτικής διαδικασίας. Το ισχυρό ριζοσπαστικό - δημοκρατικό μήνυμα του περσινού Ιουνίου μπορεί να επικαιροποιηθεί, ώστε να δημιουργηθούν αυξημένες δυνατότητες για την κυβέρνηση της Αριστεράς. Σ' αυτόν τον στόχο θα κριθεί η συγκρότηση του ενιαίου κόμματος της Αριστεράς - του μόνου νέου κόμματος που η ιστορικότητά του δεν αποτελεί τροχοπέδη για τη δημοκρατική εκπροσώπηση των εκατομμυρίων θυμάτων του Μνημονίου.
ΑΥΓΗ