Τσίπρας εναντίον όλων

“ Όχι μόνος του, αλλά με σύμμαχο τον ελληνικό λαό.  ”

Periodista

Δεν υπάρχει, στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας τουλάχιστον, κόμμα και αρχηγός πολιτικού φορέα που να έχουν δεχθεί τέτοιου μεγάλου μεγέθους πόλεμο και εκστρατεία λάσπης όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας. 
Δεν υπάρχει από το 1974, άλλη περίπτωση κόμματος, που να έχει απέναντί του όλο το σύστημα της μιντιοκρατίας, εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα. Ίσως κάτι αντίστοιχο να είχε συμβεί πριν από το 1981 και έλευση του… αγνώστου τότε ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά ακόμη και το πάλαι ποτέ κραταιό κίνημα είχε στο πλευρό του ένα μέρος του δημοκρατικού Τύπου. 
Δεν υπάρχει πολιτικός αρχηγός τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα, ο οποίος να έχει δεχθεί τόσο λυσσαλέα επίθεση από το ευρωπαϊκό κατεστημένο και τμήματα της υπερεθνικής ελίτ, από εκείνα τα πολιτικά και οικονομικά κέντρα που επιδιώκουν την απόλυτη οικονομική εξάρτηση της πατρίδας μας, τον εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού, την μετατροπή της νεολαίας μας σε φθηνό εργατικό δυναμικό που θα στοιβαχθεί στα εργασιακά κάτεργα που λέγονται Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, την μετατροπή της Ελλάδας σε αποικία νέου Τύπου.


Τον Αύγουστο του 2012, το γερμανικό Spiegel, κατέτασσε τον Αλέξη Τσίπρα σε έναν από τους πιο επικίνδυνους πολιτικούς της Ευρώπης. Ο λόγος; Μία κυβέρνηση της Αριστεράς ήταν ,είναι και θα είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την μετατροπή της χώρας σε γερμανική ενδοχώρα, ήταν, είναι και θα είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τα ντόπια παρασιτικά δουλικά του γερμανικού τραπεζικού, βιομηχανικού και πολιτικού συμπλέγματος. 

Νωρίτερα στις εκλογικές του 2012, τα ΜΜΕ της διαπλοκής, λαμβάνοντας οδηγίες από τους ειδικούς επικοινωνιακούς συμβούλους του περιβάλλοντος Σαμαρά, υλοποίησαν την «στρατηγική του φόβου», προκειμένου να διατηρηθεί το «μνημονιακό μπλοκ» στην εξουσία, προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός ο πλέον επικίνδυνος πολιτικός που πέρασε ποτέ από αυτόν τον τόπο: Ο Αντώνης Σαμαράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ελληνικός λαός βρέθηκαν αντιμέτωποι με μία πρωτοφανή συντονισμένη, από ντόπια και ξένα κέντρα, προσπάθεια να τρομοκρατηθούν οι ψηφοφόροι: Σε εκείνες τις εκλογές αναμετρήθηκαν η ελπίδα με τον φόβο και τελικά, έστω και αν σημείωσε Πύρρειο νίκη το μνημονιακό μπλοκ, επικράτησε ο φόβος. Τότε το ντόπιο χρεοκοπημένο και παρασιτικό κατεστημένο στήριξε την εκστρατεία του φόβου στο τρομοκρατικό ψευτοδίλημμα «ευρώ ή δραχμή» ή σε αστείους ιστορικούς παραλληλισμούς της «Ελλάδας του ΣΥΡΙΖΑ» με την «Αλβανία του Χότζα» ή την «Βόρεια Κορέα». 

Εδώ και 17 μήνες η κυβέρνηση Σαμαρά καταγράφει δύο παράλληλες πορείες: Η μία – η καταστοφικότερη – σημειώνεται με τον Αντώνη Σαμαρά στο τιμόνι της διακυβέρνησης και οδηγεί την Ελλάδα στον γκρεμό. Η δεύτερη έχει να κάνει με την ίδια την υπόσταση της κυβέρνησης, μιας κυβέρνησης που ξεκίνησε το καταστροφικό της έργο ως τρικομματική (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) και συνεχίζει να οδηγεί τη χώρα στα βράχια ως δικομματική και έχοντας χάσει μέχρι τώρα 25 βουλευτές.

Η κυβέρνηση Σαμαρά, αποσταθεροποιημένη στο εσωτερικό της, με κοινοβουλευτική πλειοψηφία εύθραυστη, μην έχοντας να περιμένει τίποτα μέχρι τις διπλές εκλογές του Μαΐου (που μπορεί να είναι και τριπλές), έτοιμη να καταρρεύσει (και) υπό το βάρος της αποκάλυψης σειράς σκανδάλων θεωρείται ήδη πολιτικά τελειωμένη. Μαζί με την κατάρρευσης της κυβέρνησης Σαμαρά και την έλευση της Αριστεράς στην εξουσία θα δοθεί και οριστικό τέλος στο «πάρτι» που έχει στήσει εδώ και δεκαετίες η διαπλοκή, η τραπεζοκρατία και το ντόπιο παρασιτικό Κεφάλαιο. 

Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός ανάπτυξης της «στρατηγικής του φόβου», δεν απενεργοποιήθηκε με το τελικό αποτέλεσμα των τελευταίων βουλευτικών εκλογών. Η λάσπη στον ανεμιστήρα δεν σταμάτησε να πέφτει σε βάρος του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ με την έκβαση της εκλογικής μάχης του Ιούνη του 2012. Ο τρομοκρατικός προπαγανδιστικός μηχανισμός του καθεστώτος παραμένει ενεργοποιημένος και βρίσκεται στο οπλοστάσιο του κατεστημένου προς χρήση για ολόκληρο το χρονικό διάστημα της παραμονής του Αντώνη Σαμαρά και του μνημονιακού κυβερνητικού θιάσου στο τιμόνι της διακυβέρνησης της χώρας.  Έπιασε δουλειά ως μονταζιέρα με «κέντρο επιχειρήσεων» τα υπόγεια της λεωφόρου Συγγρού, ως «θεσμικός Τύπος» των μαυσωλείων της διαπλοκής, ως «κίτρινος Τύπος» των κομιστών, ως «τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων», ως «διαδικτυακός υπόκοσμος». Ανέπτυξε, παρήγαγε και αναπαρήγαγε την «θεωρία των δύο άκρων», κατηγόρησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι προσκαλεί βουλευτές στην αποστασία και ανέλαβε εργολαβικά τις βρώμικες επιθέσεις σε βάρος της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά. Ο μηχανισμός προπαγάνδας του καθεστώτος, επιχείρησε να πλήξει επικοινωνιακά ακόμη και την υποψηφιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για την προεδρία της Κομισιόν, την ίδια στιγμή που τα μίντια της διαπλοκής παρέχουν απόλυτη στήριξη στον πιο υποτελή και αποτυχημένο πρωθυπουργό που γνώρισε η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.

Εσχάτως, τα χρεοκοπημένα συγκροτήματα της διαπλοκής, διακρίνοντας στον κοντινό ορίζοντά την παράλληλη και ταυτόχρονή τους κατάρρευση με την δημοκρατική ανατροπή της κυβέρνησης Σαμαρά, έχουν εξαπολύσει λυσσαλέα επίθεση εναντίον του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα.  Προσπάθησαν δήθεν να παρουσιάσουν μια εικόνα εσωτερικών προβλημάτων στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χρησιμοποιώντας κατά το δοκούν τις δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο Όστιν των ΗΠΑ για την ευρωζώνη. Επιχείρησαν  να χρεώσουν στον ΣΥΡΙΖΑ "κυνήγι μαγισσών". Οι κιτρινοφυλλάδες των κομιστών εξαπέλυσαν βρώμικο πόλεμο εναντίον του Αλέξη Τσίπρα με αφορμή τις υποκλοπές των τηλεφωνικών συνομιλιών και αποκάλυψαν δήθεν την διασύνδεση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης με αμερικανικά think tanks, με αντικειμενικό σκοπό και μόνο να αποδομήσουν το ριζοσπαστικό προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον πρόεδρό του. Μέχρι και τις τηλεπερσόνες του life style επιστράτευσε το κατεστημένο. Το θετικό είναι ότι ο εγχώριος μιντιοκρατικός μηχανισμός είναι τόσο απαξιωμένος, ώστε η επιρροή του είναι ελάχιστη στην ελληνική κοινωνία. Ποιος εξάλλου μπορεί να εμπιστευθεί για την "ενημέρωσή" του, τους χρεοκοπημένους επαίτες που στιβάζονται έξω από τις τράπεζες και από τα κέντρα πολιτικής εξουσίας; Ποιος μπορεί να εμπιστευτεί τους κλόουν δούλους του χρήματος, που την περασμένη δεκαετία έγιναν εκδότες, πρωταγωνιστώντας σε βρώμικες υποθέσεις;

Όσο η χώρα θα οδεύει προς τις διπλές ή τις τριπλές εκλογές του Μαΐου του 2014, οπότε αναμένεται να σημειωθεί η συντριβή των δύο πολιτικών εταίρων του μνημονιακού μπλοκ εξουσίας, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, η επίθεση της διαπλοκής, των δομημένων συμφερόντων, των συγκροτημάτων του Τύπου, τμημάτων της ντόπιας και ξένης ελίτ θα κλιμακώνεται, με μεγαλύτερη λύσσα.

Αλέξης Τσίπρας εναντίον όλων λοιπόν. Όχι μόνος του, όμως. Με σύμμαχο τον ελληνικό λαό.