Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για να προωθήσει την πολιτική της, που έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των εισοδηματικών ανισοτήτων, τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών και την αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους χρησιμοποιεί με επιτυχία μέχρι σήμερα τους πιο κάτω τρόπους:
-Τον εκφοβισμό και πανικό των πολιτών: Τιτανικός, πτώχευση.
-Την συλλογική ενοχή: όλοι μαζί τα φάγαμε.
-Τον κοινωνικό αυτοματισμό, στρέφοντας την μια κοινωνική όμάδα εναντίον της άλλης και υποδαυλίζοντας τον κοινωνικό φθόνο (δημόσιοι υπάλληλοι). Ασφαλώς και υπάρχει βάση για να το κάνει και είναι η πελατειακή πολιτική που εφαρμόστηκε από την ίδρυση του ελληνικού κράτους.
-Την περιθωριοποίηση των αντιδράσεων των πολιτών και τη συκοφάντηση τους:
Άλλοτε υποστηρίζει ότι είναι μειοψηφικές.
Άλλοτε στηρίζεται στον υπαρκτό συντεχνιασμό και βαπτίζει όλες τις κινητοποιήσεις και όλα τα αιτήματα ως συντεχνιακά.
Άλλοτε προσπαθεί να καταστήσει τις κοινωνικές κατακτήσεις γραφικές και γελοίες, αναδεικνύοντας ως κυρίαρχο το μερικό, πχ το επίδομα του πλυσίματος των χεριών.
'Ετσι το επιμέρους επιχειρεί να το κάνει γενικό και κανόνα και επομένως να δικαιώσει την επίθεσή της σε όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις.Οι απεργίες, το μποικοτάζ και ο ακτιβισμός όνομάζονται "αντικοινωνικές συμπεριφορές".
'Ομως η κυβέρνηση ξεχνά ότι συστατικό της δημοκρατίας δεν είναι μόνο η ψήφιση των νόμων από τη πλειοψηφία του κοινοβούλιου, αλλά και η κινητοποιήσεις, οι απεργίες, ο ακτιβισμός.
Η επίκληση της έκτακτης και ειδικής κατάστασης είναι επικίνδυνη για τη λειτουργία της δημοκρατίας, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε "έκτακτη" απαγόρευση του δικαιώματος της αντίδρασης των πολιτών. Πρέπει να προσέξει η κυβέρνηση, γιατί όλα τα φασιστικά καθεστώτα επικαλούνται έκτακτες περιστάσεις.
Η μη πληρωμή των διοδίων και των εισιτηρίων στα ΜΜΜ, όταν δεν είναι ατομική και μεμονομένη συμπεριφορά τζαμπατζίδων, αλλά ένα οργανωμένο κίνημα αντίδρασης είναι νόμιμη και θεμιτή σε μια δημοκρατική κοινωνία.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να την συκοφαντίσει εξομοιώνοντας τους μεμονομένους τζαμπατζίδες με το οργανωμένο κίνημα.
Επιχειρεί να στρέψει του "νοικοκυραίους και νομιμόφρονες πολίτες" εναντίον όσων κινητοποιούνται. Επιχειρεί να εκβιάσει, λέγοντας ότι αν συνεχισθεί η μη πληρωμή των διοδίων και εισιτηρίων θα αυξήσει το αντίτιμο.
Κατηγορεί ότι είναι υποκινούμενο, οι μεγαλύτεροι θυμόμαστε τις εκφράσεις παραφιάδες, συνοδοιπόροι και εγώ τουλάχιστον ανατριχιάζω.
Και βέβαια σπεύδει να το ποινικοποιήσει.
Η μοναδική σε ταχύτητα εξαγγελία της κυβέρνησης ότι θα μετατρέψει το αδίκημα μη πληρωμής σε πλημμέλημα είναι αξιοσημείωτη. Μάλιστα με την μη πληρωμή των εισιτηρίων στα ΜΜΜ βρίσκει ευκαιρία να προστατέψει και τα έσοδα των εργολάβων στις εθνικές οδούς.
Έτσι αποδεικνύει ότι η λιτότητα αφορά λίγους. Οι εκλεκτοί όλων των κυβερνήσεων εργολάβοι θα συνεχίσουν όχι μόνο να έχουν τα ίδια έσοδα αλλά και να τα αυξάνουν.
Στην εποχή της λιτότητας δεν είναι δυνατόν να αυξάνεται το αντίτιμο των κοινωνικών παροχών, ενώ τα εισοδήματα μειώνονται. Η κυβέρνηση έπρεπε πρώτα να ελέγξει την απώλεια εσόδων από τα εισιτήρια που υπήρχε πριν την τωρινή αντίδραση των πολιτών και φυσικά να συμφωνήσει με τους εργολάβους στη μείωση των διοδίων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου