Β. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ («ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΝΕΤ»): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ρωτήσω με βάση τις οικονομικές εξελίξεις και τη διαπιστωμένη μη μετακύλιση της ρευστότητας στην αγορά από το πακέτο των 28 δισεκατομμυρίων, εάν θεωρείτε ότι έχει έρθει η στιγμή να εθνικοποιηθεί μια τράπεζα, να αποτελέσει έναν ισχυρό πιστωτικό οργανισμό που θα εγγυηθεί δάνεια, θα καλύψει το πρόβλημα των ακάλυπτων επιταγών άμεσα, θα μπορέσει να διασφαλίσει τη ρευστότητα και εάν πιστεύετε ότι αυτό μπορεί να συμβεί με κάποιο συγκεκριμένο τρόπο, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το άμεσο ζήτημα των ακάλυπτων επιταγών, που είναι και το βασικότερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή σε όλη την αγορά.
Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δύο αλήθειες για τις τράπεζες. Πρώτα απ’ όλα, οι ελληνικές τράπεζες, επειδή δεν είχαν επενδύσει σε τοξικά, κατάφεραν και έμειναν σχετικώς έξω από την κρίση. Σχετικώς, διότι η κρίση βεβαίως ήταν γενικευμένη.
Όμως, το τραπεζικό σύστημα και διεθνώς έχει μεγάλες αδυναμίες. Έχει τεράστιες ευθύνες γι’ αυτή την κρίση, για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκαν χρήματα, για τον τρόπο με τον οποίο έδωσαν χρήματα, για τον τρόπο με τον οποίο επεκτάθηκαν, για την έλλειψη ελέγχου και εποπτείας.
Και βεβαίως, δεν μπορώ να πω ότι εγώ είμαι ευχαριστημένος με το πώς λειτουργούν οι ελληνικές τράπεζες. Ελληνικές τράπεζες, που έχουν τεράστια κέρδη. Ελληνικές τράπεζες, που σήμερα δεν είναι ο πρωταρχικός τους στόχος η επένδυση στην ανάπτυξη. Ελληνικές τράπεζες, που βλέπουν τους ισολογισμούς τους, τους οποίους πρέπει να βλέπουν βεβαίως, αλλά που δεν βλέπουν και την ουσιαστική επένδυση στο μικρομεσαίο επιχειρηματία για να κινηθεί η αγορά.
Ελληνικές τράπεζες, με υπέρογκες εισφορές απ’ τις πιστωτικές κάρτες, ή τα μικρά γράμματα, από τους διαφόρους δανειολήπτες. Τράπεζες, οι οποίες δεν έχουν συλλογική λογική απέναντι στους εργαζόμενους, δηλαδή συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Τράπεζες, όπου υπάρχουν πολλοί εργαζόμενοι, νέοι άνθρωποι, που παλεύουν και δεν παίρνουν καν υπερωρίες. Μπορεί να δουλεύουν 14 ώρες την ημέρα. Τράπεζες, που δίνουν ακόμα αυτά τα προκλητικά bonus σε διάφορα στελέχη, όταν ζητάμε από την άλλη το πάγωμα των μισθών τού εργαζόμενου, τού μισθωτού.
Είναι απαραίτητο, ο τραπεζικός κόσμος και οι τράπεζες στη χώρα μας, να αναπροσανατολιστούν, να στηρίξουν την ανάπτυξη και να συμβάλουν σε μια δίκαιη αναδιανομή του πλούτου.
Και βέβαια, για να στηριχθεί το σύστημα σε αυτή την κατεύθυνση, πρέπει να έχουμε πιστεύω έναν ισχυρό πυλώνα, όπου θα έχει λόγο το Δημόσιο και θα μπορεί να συμβάλει και στον ανταγωνισμό, και στον καθορισμό της στρατηγικής μας σε αυτό τον τομέα.
ΣΧΟΛΙΟ....1/5 ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ... ΑΛΛΑ 100 δις ΕΝΥΣΧΙΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΜΕ ΤΗ ΣΤΡΟΦΙΓΓΑ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΗ - ΚΑΙ.....ΑΝΤΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ Ο ΠΕΡΙΒΟΗΤΟΣ ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΠΥΛΩΝΑΣ ΟΠΩΣ ΛΕΓΑΜΕ...ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΥΠΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου