Αν σε αυτούς προστεθούν και οι συμβασιούχοι της ΕΡΤ (900 άτομα από το 2010 ως το τέλος Ιανουαρίου εκπαραθυρώνονται), 130 της Απογευματινής και 100 του «Επενδυτή» – για να αναφέρουμε μόνο τα «χοντρά» παραδείγματα- ο αριθμός τωνθέσεων εργασίας που έχουν χαθεί μέσα σε δύο χρόνια φτάνει τις 4.100.
Σε αυτούς δεν υπολογίζονται αθρόες απολύσεις και λουκέτα στον περιοδικό Τύπο (ιδίωγς στον Λυμπέρη και την ΙΜΑΚΟ), στη διαφημιστική αγορά- όπου κοντεύουν να κρασάρουν τέσερεις διαφημιστικές εταιρείες και αναμένονται άλλες δύο- και βεβαίως στις εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικών, όπου οι αναθέσεις έχουν πέσει κάτω από το μισό.
Οι απολύσεις προσωπικού πάσης φύσεως -δημοσιογράφων, τεχνικών, διοικητικού προσωπικού- προκρίνεται από τις επιχειρήσεις ως κίνηση «εξυγίανσης» μπροστά στη δραματική πτώση του κύκλου εργασιών, τη μείωση της διαφημιστικής δαπάνης κατά 50% τα τελευταία τρία χρόνια, τις αυξανόμενες ζημιές, τη δραματική μείωση της δυνατότητας δανεισμού και τα τεράστια χρέη, που υπερβαίνουν κατά πολύ τους ετήσιους τζίρους. Παρά τη μείωση των θέσεων εργασίας, είτε με απευθείας απολύσεις, είτε μέσω συνταξιοδότησης και μηδενικών προσλήψεων, είτε με την εφαρμογή «ευέλικτων» μορφών εργασίας, φαίνεται πως οι «αναδιαρθρώσεις» κυρίως σε μισθολογικό κόστος και προσωπικό δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα.
Σκηνικό τρόμου στα Media
Σε κατάρρευση το σύστημα που διαμορφώθηκε από το 1990
Σκηνικό συνολικής κατάρρευσης στα media διαμορφώνεται στις πρώτες μέρες του 2012. Μεγάλο μέρος των Μέσων έχουν ήδη προσφύγει για ένταξη στη διαδικασία του αρ. 99 “για προστασία από τους πιστωτές τους”: η «Ελευθεροτυπία», το ALTER, ο ραδιοφωνικός σταθμός του πρώην Δήμου Άνω Λιοσίων «Ξένιος», η διαφημιστική «Leo Burnett», η «Alapis», βασικός επιχειρηματικός βραχιόνας του Λ.Λαυρεντιάδη με ευρύ φάσμα επενδύσεων στα ΜΜΕ και πριν από ένα χρόνο η «Απογευματινή», η «Mototeck» (περιοδικά Drive, Moto, Autocar, Burn Out) η «Περιοδικός Τύπος Α.Ε.» του Ανεμοδουρά (περιοδικά Κατερίνα, Γρίφος, Αφισόραμα, Μπλεκ, Μικρός Ήρως κ.ά.) Από αυτούς κανένας δεν λειτουργεί και βεβαίως οι εργαζόμενοι- «πιστωτές» των εταιρειών δεν πληρώνονται.
Την ίδια ώρα, όλες οι επιχειρήσεις έχουν προχωρήσει σε εκτεταμένες κινήσεις αναδιαρθρώσεων, κυρίως σε μισθολογικό κόστος και προσωπικό, σε μειώσεις κόστους με κάθε τρόπο -πώληση συμμετοχών, περικοπές σε μισθούς, επιδόματα και προσωπικό μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων, κλείσιμο ζημιογόνων δραστηριοτήτων και σημείων πώλησης, συρρίκνωση των δαπανών διοίκησης, απομείωση αξίας επενδύσεων και συμμετοχών, μηδενικές προσλήψεις, “ευέλικτες” συνθήκες εργασίας. Στις περισσότερες παρατηρούνται καθυστερήσεις πληρωμών στο προσωπικό και στους συνεργάτες.
Μέσα σε δύο χρόνια έχουν κλείσει σειρά επιχειρήσεων -εκτός των παραπάνω του αρ. 99 που πρακτικά βρίσκονται εκτός αγοράς. Οι εφημερίδες “Ελεύθερος”, “Φίλαθλος”, “Veto, “Άποψη”, “Χώρα” -παρά την προνομιακή μεταχείριση με κρατική διαφήμιση στην κυβέρνηση Καραμανλή- ”Ώρα των Σπορ” και “Κιτρινόμαυρη Ώρα”, αναμένεται η “Εξέδρα”, ο “Ελεύθερος Τύπος” παλαιότερα και το καθημερινό “Βήμα” που αποσύρθηκε από τα περίπτερα και εξοικονόμησε το κόστος εκτύπωσης και διανομής.
Ο «ξαφνικός θάνατος» της εφημερίδας «ο Κόσμος του Επενδυτή» την περασμένη Τετάρτη, είναι το κομμάτι μιας εικόνας που είναι πολύ περισσσότερο ζοφερή απ’ όσο φαίνεται. Όμως δείχνει την κατεύθυνση ραγδαίας ύφεσης της “αγοράς” των Μέσων, αλλά και τον τρόπο που οι επιχειρηματίες των media, τουλάχιστον ορισμένοι, αντιλαμβάνονται το ρόλο τους.
Με αφορμή απεργία των εργαζομένων για καταβολή δεδουλευμένων δύο μηνών, ο ιδιοκτήτης Κ.Γιαννίκος αποφάσισε να αναστείλει την έκδοση του Επενδυτή. Εάν είναι αλήθεια ή μπλόφα θα φανεί στο επόμενο διάστημα. Έμπειροι παρατηρητές δεν αποκλείουν την -προσπάθεια έστω- επανέκδοσης του Κόσμου του Επενδυτή στο μέλλον, σε άλλη βάση, με νέους εργαζόμενους και οπωσδήποτε χαμηλότερου κόστους. Θα πρόκειται για το… “Φάντασμα του Επενδυτή”.
Αυτό όμως που είναι πραγματικά άξιο απορίας είναι το πώς αποφασίζεται εν μία νυκτί να κλείσει η πρώτη σε κυκλοφορία εβδομαδιαία εφημερίδα, η οποία είναι σε θέση να καλύψει το κόστος παραγωγής της. Η μέση κυκλοφορία της το διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου 2011, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΙΗΕΑ είναι 37.000 στο τεύχος, και παρότι είχε πέσει στα 22.000 το τελευταίο διάστημα, παρέμενε πρώτη με διαφορά από τις υπόλοιπες. Η τιμή της παρέμενε υψηλή, στα 4 ευρώ το φύλλο, γεγονός που της έδινε σημαντικά έσοδα από πωλήσεις. Τα έσοδά της το 2011 από διαφήμιση ανήλθαν, σύμφωνα με τη Media Services σε 5 εκ. ευρώ. Οι εργαζόμενοι δεν ξεπερνούν τους 90, ενώ οι αμοιβές τους κινούνται στη Συλλογική Σύμβαση ή και χαμηλότερα.
Σε αυτούς δεν υπολογίζονται αθρόες απολύσεις και λουκέτα στον περιοδικό Τύπο (ιδίωγς στον Λυμπέρη και την ΙΜΑΚΟ), στη διαφημιστική αγορά- όπου κοντεύουν να κρασάρουν τέσερεις διαφημιστικές εταιρείες και αναμένονται άλλες δύο- και βεβαίως στις εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικών, όπου οι αναθέσεις έχουν πέσει κάτω από το μισό.
Οι απολύσεις προσωπικού πάσης φύσεως -δημοσιογράφων, τεχνικών, διοικητικού προσωπικού- προκρίνεται από τις επιχειρήσεις ως κίνηση «εξυγίανσης» μπροστά στη δραματική πτώση του κύκλου εργασιών, τη μείωση της διαφημιστικής δαπάνης κατά 50% τα τελευταία τρία χρόνια, τις αυξανόμενες ζημιές, τη δραματική μείωση της δυνατότητας δανεισμού και τα τεράστια χρέη, που υπερβαίνουν κατά πολύ τους ετήσιους τζίρους. Παρά τη μείωση των θέσεων εργασίας, είτε με απευθείας απολύσεις, είτε μέσω συνταξιοδότησης και μηδενικών προσλήψεων, είτε με την εφαρμογή «ευέλικτων» μορφών εργασίας, φαίνεται πως οι «αναδιαρθρώσεις» κυρίως σε μισθολογικό κόστος και προσωπικό δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα.
Σκηνικό τρόμου στα Media
Σε κατάρρευση το σύστημα που διαμορφώθηκε από το 1990
Σκηνικό συνολικής κατάρρευσης στα media διαμορφώνεται στις πρώτες μέρες του 2012. Μεγάλο μέρος των Μέσων έχουν ήδη προσφύγει για ένταξη στη διαδικασία του αρ. 99 “για προστασία από τους πιστωτές τους”: η «Ελευθεροτυπία», το ALTER, ο ραδιοφωνικός σταθμός του πρώην Δήμου Άνω Λιοσίων «Ξένιος», η διαφημιστική «Leo Burnett», η «Alapis», βασικός επιχειρηματικός βραχιόνας του Λ.Λαυρεντιάδη με ευρύ φάσμα επενδύσεων στα ΜΜΕ και πριν από ένα χρόνο η «Απογευματινή», η «Mototeck» (περιοδικά Drive, Moto, Autocar, Burn Out) η «Περιοδικός Τύπος Α.Ε.» του Ανεμοδουρά (περιοδικά Κατερίνα, Γρίφος, Αφισόραμα, Μπλεκ, Μικρός Ήρως κ.ά.) Από αυτούς κανένας δεν λειτουργεί και βεβαίως οι εργαζόμενοι- «πιστωτές» των εταιρειών δεν πληρώνονται.
Την ίδια ώρα, όλες οι επιχειρήσεις έχουν προχωρήσει σε εκτεταμένες κινήσεις αναδιαρθρώσεων, κυρίως σε μισθολογικό κόστος και προσωπικό, σε μειώσεις κόστους με κάθε τρόπο -πώληση συμμετοχών, περικοπές σε μισθούς, επιδόματα και προσωπικό μέσω επιχειρησιακών συμβάσεων, κλείσιμο ζημιογόνων δραστηριοτήτων και σημείων πώλησης, συρρίκνωση των δαπανών διοίκησης, απομείωση αξίας επενδύσεων και συμμετοχών, μηδενικές προσλήψεις, “ευέλικτες” συνθήκες εργασίας. Στις περισσότερες παρατηρούνται καθυστερήσεις πληρωμών στο προσωπικό και στους συνεργάτες.
Μέσα σε δύο χρόνια έχουν κλείσει σειρά επιχειρήσεων -εκτός των παραπάνω του αρ. 99 που πρακτικά βρίσκονται εκτός αγοράς. Οι εφημερίδες “Ελεύθερος”, “Φίλαθλος”, “Veto, “Άποψη”, “Χώρα” -παρά την προνομιακή μεταχείριση με κρατική διαφήμιση στην κυβέρνηση Καραμανλή- ”Ώρα των Σπορ” και “Κιτρινόμαυρη Ώρα”, αναμένεται η “Εξέδρα”, ο “Ελεύθερος Τύπος” παλαιότερα και το καθημερινό “Βήμα” που αποσύρθηκε από τα περίπτερα και εξοικονόμησε το κόστος εκτύπωσης και διανομής.
Ο «ξαφνικός θάνατος» της εφημερίδας «ο Κόσμος του Επενδυτή» την περασμένη Τετάρτη, είναι το κομμάτι μιας εικόνας που είναι πολύ περισσσότερο ζοφερή απ’ όσο φαίνεται. Όμως δείχνει την κατεύθυνση ραγδαίας ύφεσης της “αγοράς” των Μέσων, αλλά και τον τρόπο που οι επιχειρηματίες των media, τουλάχιστον ορισμένοι, αντιλαμβάνονται το ρόλο τους.
Με αφορμή απεργία των εργαζομένων για καταβολή δεδουλευμένων δύο μηνών, ο ιδιοκτήτης Κ.Γιαννίκος αποφάσισε να αναστείλει την έκδοση του Επενδυτή. Εάν είναι αλήθεια ή μπλόφα θα φανεί στο επόμενο διάστημα. Έμπειροι παρατηρητές δεν αποκλείουν την -προσπάθεια έστω- επανέκδοσης του Κόσμου του Επενδυτή στο μέλλον, σε άλλη βάση, με νέους εργαζόμενους και οπωσδήποτε χαμηλότερου κόστους. Θα πρόκειται για το… “Φάντασμα του Επενδυτή”.
Αυτό όμως που είναι πραγματικά άξιο απορίας είναι το πώς αποφασίζεται εν μία νυκτί να κλείσει η πρώτη σε κυκλοφορία εβδομαδιαία εφημερίδα, η οποία είναι σε θέση να καλύψει το κόστος παραγωγής της. Η μέση κυκλοφορία της το διάστημα Ιανουαρίου- Οκτωβρίου 2011, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΙΗΕΑ είναι 37.000 στο τεύχος, και παρότι είχε πέσει στα 22.000 το τελευταίο διάστημα, παρέμενε πρώτη με διαφορά από τις υπόλοιπες. Η τιμή της παρέμενε υψηλή, στα 4 ευρώ το φύλλο, γεγονός που της έδινε σημαντικά έσοδα από πωλήσεις. Τα έσοδά της το 2011 από διαφήμιση ανήλθαν, σύμφωνα με τη Media Services σε 5 εκ. ευρώ. Οι εργαζόμενοι δεν ξεπερνούν τους 90, ενώ οι αμοιβές τους κινούνται στη Συλλογική Σύμβαση ή και χαμηλότερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου