Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Η Δημοκρατία δεν παζαρεύεται με τους εχθρούς της

“ Ο ελληνικός λαός πιστός πάντοτε στο ραντεβού του με την Ιστορία και τις δημοκρατικές του παραδόσεις καλείται να αντισταθεί σε μια δράκα ακροδεξιών που δεν υπηρετεί ούτε τον λαό μα ούτε και την πατρίδα. ”
Του Κώστα Καπνίση
Τελικά το έκαναν. Προέβησαν στο απονενοημένο για αυτούς διάβημα. Περί αυτού πρόκειται. Όχι μόνο έκλεισαν την εικόνα και τη φωνή της δημόσιας τηλεόρασης κουρελιάζοντας το Σύνταγμα της χώρας με μια ακόμα Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου αλλά έκαναν και κάτι χειρότερο. Πριν ακόμα εκπνεύσει η προθεσμία που οι ίδιοι έδωσαν, έριξαν με μανία όλους τους πομπούς αναλογικού σήματος σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και τους ψηφιακούς πομπούς. 
Ναι, είναι αλήθεια. Η χώρα πια βαδίζει και επίσημα σε σκοτεινά μονοπάτια του παρελθόντος. Μαύρες σελίδες της Ιστορίας ξεπηδούν στο ούτως ή άλλως κομματιασμένο παρόν των Ελλήνων. Η αλήθεια είναι ότι ένας λαός μπορεί να αντέξει τη φτώχεια και την οικονομική δυσπραγία για ένα συγκεκριμένο βέβαια χρονικό διάστημα.
Την αλλαγή πολιτεύματος δε μπορεί να την καταπιεί και να τη χωνέψει με τίποτε. Κανείς δημοκρατικός και προοδευτικός πολίτης δεν πρόκειται να ανεχτεί αυτή την κατάσταση. Πρόκειται για εκτροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Το ακόμα χειρότερο στον νου και την σκέψη είναι το ποιοι τόλμησαν και προχώρησαν σε αυτές τις πράξεις. Δεν είναι μόνο άρρωστα μυαλά. Δεν είναι απλά ανίατες περιπτώσεις. Πρόκειται για κάτι χειρότερο. Είναι αποφασισμένοι να τσακίσουν τον οποιονδήποτε σηκώσει το ανάστημά του. Είναι αποφασισμένοι να συντρίψουν τη Δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε. Ποιοι όμως είναι αυτοί;

Είναι εκείνοι που λυμαίνονται εδώ και δεκαετίες πια το ΑΕΠ της χώρας. Πως; Νόμιμα βέβαια ή για να γίνει ακόμα πιο ακριβές νομότυπα ή αλλιώς «νόμιμα» και «ηθικά». Μέσα από χιλιάδες νόμους, τροπολογίες και εγκυκλίους που οι ίδιοι ψήφισαν για καθαρά ιδιοτελείς σκοπούς. Η Ελλάδα πεθαίνει μέρα με την ημέρα. Όχι εξαιτίας τους. Τη δουλειά τους κάνουν και μάλιστα ανενόχλητοι. Εντολές εκτελούν. Δεν είναι μόνο η ΕΡΤ. Όπως τόνιζαν με αγωνία κάποιοι ευσυνείδητοι δημοσιογράφοι δεν είναι οι δικές τους θέσεις εργασίας που χάνονται. Έχουν άλλωστε χαθεί κοντά στα 2 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Είναι ο τρόπος. Είναι η απροκάλυπτη βία και τρομοκρατία.

Το πώς λειτούργησε όλα αυτά τα χρόνια η ΕΡΤ είναι γνωστό σε όλους και δεν είναι της παρούσης στιγμής να αναλυθεί. Δεν ήταν ποτέ το απλό προσωπικό της ΕΡΤ αυτό που διοικούσε και έπαιρνε τις αποφάσεις. Αυτοί που το έπρατταν ήταν διορισμένοι με παχυλούς μισθούς από την εκάστοτε κυβέρνηση της συναλλαγής με τη διαπλοκή. Είναι όλοι αυτοί που τώρα σιωπούν. Είναι όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι, τα χαμερπή κομματόσκυλα παντός καιρού και χρώματος. Η ΕΡΤ λοιπόν σίγησε. Πρωτοφανές στα παγκόσμια χρονικά. Ακόμα και τα πιο σκληρά και απολυταρχικά καθεστώτα δεν τόλμησαν να αγγίξουν αυτό που λέγεται δημόσια τηλεόραση. Ο πραγματικός διασυρμός της χώρας τώρα αρχίζει και παίρνει σάρκα και οστά. Το καθεστώς όπως έχει ειπωθεί και γραφτεί χιλιάδες φορές τώρα αρχίζει να δείχνει τα δόντια του.

Η νέα ΥΕΝΕΔ τώρα ξεκινά να χτίζεται. Έρχεται και αυτή μαζί με την «ανάπτυξη» προφανώς. Κακά τα ψέματα. Αυτό που άνοιξε το θλιβερό απομεινάρι της άλλοτε ΝΔ με την πλήρη ανοχή του «ΠΑΣΟΚ» και της «αριστερής» ΔΗΜΑΡ δεν είναι τίποτε άλλο από τις πύλες της κολάσεως.

Ο ελληνικός λαός πιστός πάντοτε στο ραντεβού του με την Ιστορία και τις δημοκρατικές του παραδόσεις καλείται να αντισταθεί σε μια δράκα ακροδεξιών που δεν υπηρετεί ούτε τον λαό μα ούτε και την πατρίδα. Προσοχή όμως. Δείχνουν ότι είναι αδίστακτοι. Ο λαός καλείται πέρα από κόμματα να δηλώσει την πίστη του στο Σύνταγμα και την πατρίδα. Χρέος και ιερό καθήκον κάθε δημοκρατικού και προοδευτικού πολίτη είναι η υπεράσπιση του υψίστου αγαθού. Της ίδιας της Δημοκρατίας. Οι Έλληνες ενωμένοι έχουν αποδείξει αμέτρητες φορές ότι ο αγώνας για ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη είναι υπεράνω όλων. Οι δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις του τόπου καλούνται τώρα στις επάλξεις. Η λευτεριά άλλωστε δε χαρίζεται. Κατακτάται. Κερδίζεται με κοινωνικούς αγώνες, με διάλογο, με ψυχή και θέληση να ζήσουν όλοι ελεύθεροι. Πραγματικά και όχι εικονικά ελεύθεροι.

Τίποτε και κανείς δεν πρόκειται να σταματήσει το δημοκρατικό ποτάμι. Ίσως αγριέψουν. Ίσως χτυπήσουν στο ψαχνό. Το έργο έχει ξαναπαιχτεί. Ο λαός είναι προορισμένος να ζήσει και θα ζήσει. Χαμογελώντας, θα τραβήξει ειρηνικά μπροστά βάζοντας τα στήθη του μπροστά στον εχθρό. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Η Ιστορία δε μπορεί να περιμένει. Κόντρα στον αυταρχισμό, στον φασισμό, στο «αποφασίζουμε και διατάζουμε», στο «σκασμός, εγώ μιλάω» έχει πάντα έτοιμη την απάντηση. Οφείλει να πλημμυρίσει τους δρόμους και τις πλατείες και να ζητήσει την προσφυγή στις κάλπες. Η αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της ομαλότητας δεν είναι ένα απλό αίτημα. Είναι λαϊκή απαίτηση. Ακόμα και ανάμεσα σε ανθρώπους που διαφωνούν πολιτικά. Η κατεδάφιση των ανθρωπίνων και εργασιακών δικαιωμάτων οφείλει να λάβει τέλος εδώ και τώρα.

Οι μισάνθρωποι που κυβερνούν και σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό στους πολίτες θα πρέπει να λάβουν τώρα ισχυρή και συντριπτική απάντηση. Η Δημοκρατία δε δέχεται απειλές. Η ελευθερία του λόγου δε φιμώνεται. Η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού οφείλει να πάψει αν θέλει να έχει παρόν και μέλλον να στέκεται με σταυρωμένα χέρια και να επιρρίπτει τις ευθύνες σε άλλους. Ο Καζαντζάκης έλεγε ότι : «Ο λαός δε σώζεται. Σώζει». Αυτό είναι κάτι που δεν επιδέχεται ερμηνειών αλλά βούλησης για ένα καλύτερο αύριο για όλους. Σε αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει καμιά πραγματική δημοκρατική και προοδευτική δύναμη του τόπου. Αν δε γίνει αντιληπτό τότε οι επόμενες γενιές ή ότι έχει περισωθεί από αυτές που θα βρίσκονται διασκορπισμένες στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη δε θα το συγχωρήσουν.

Τα είκοσι σχεδόν τελευταία χρόνια οι Έλληνες ανέχτηκαν πολλά. Τα τελευταία τρία ακόμα περισσότερα. Κάθε εφιάλτης όμως έχει και ένα τέλος. Η κατάσταση αυτή δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Η ώρα των μεγάλων αποφάσεων είναι τώρα. Άλλος χρόνος δεν υπάρχει. Σε λίγο θα είναι πια αργά και για δάκρυα αλλά και για πράξεις. Αυτό που έγινε στην ΕΡΤ ήταν απλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Τώρα πια η οποιαδήποτε σιωπή ή ανοχή θα είναι συνενοχή σε ένα έγκλημα χωρίς τέλος. Η πορεία του λαού προς την απελευθέρωσή του από τα δεσμά του αλλά και προς τη μεγάλη νίκη είναι πια ποτάμι που δε γυρίζει πίσω. Η Δημοκρατία δεν παζαρεύεται με τους εχθρούς της μα ούτε και με τους τρομοκράτες…
periodista.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: