- Ένα ερώτημα βασικό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον κόσμο είναι γιατί κατατέθηκε αυτή τη στιγμή η πρόταση δυσπιστίας που αιφνιδίασε τους πάντες χθες το απόγευμα…
Θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η πρόταση δυσπιστίας είναι ένα σοβαρό κοινοβουλευτικό όπλο το οποίο πρέπει να το χρησιμοποιούμε με περίσκεψη και σε κρίσιμες στιγμές.
Η στιγμή είναι περισσότερο από κρίσιμη. Αυτή τη στιγμή σχεδιάζονται νέα μέτρα ενάντια στην ελληνική κοινωνία, επιβάλλονται μέτρα και συγχρόνως καταλύεται κάθε έννοια νομιμότητας με την έννοια ότι η κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι έχει περάσει ο χρόνος, δεν έχει φέρει μια ΠΝΠ στη Βουλή, δηλαδή την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που έκλεισε την ΕΡΤ και αντίθετα, θάλεγα χαριτολογώντας, για να λειτουργήσει το λογιστήριο, επεμβαίνει με 8 διμοιρίες ΜΑΤ ενάντια στην ΕΡΤ και είναι γνωστή η φωτογραφία με την αλυσίδα και τις χειροπέδες.
Άρα είναι μια κρίσιμη στιγμή ώστε να κληθεί η κυβέρνηση να απολογηθεί ενώπιον της Βουλής και του ελληνικού λαού και από την άλλη μεριά να κρίνει ο ελληνικός λαός και να διαπιστωθεί η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διαθέτει.
- Πάντως φαίνεται λίγο παράτολμο να αποφασιστεί να κατατεθεί πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης με αφορμή την ΕΡΤ, όταν υπάρχουν τόσα μέτρα επί πόσο καιρό που εφαρμόζονται στις πλάτες του ελληνικού λαού. Από την άλλη μεριά υποστηρίζουν ότι ο κ. Τσίπρας ίσως έριξε αυτό το πολύ ισχυρό χαρτί στο τραπέζι αυτή τη χρονική στιγμή, γνωρίζοντας όμως την αποτυχία στην έκβαση αυτής της υπόθεσης… γιατί δεν θέλει στην πραγματικότητα να αναλάβει τα ηνία αυτής της χώρας. Δηλαδή το κάνει για επικοινωνιακούς λόγους…
Όπως ξέρετε η πρόταση δυσπιστίας δεν αφορά μόνο την ΕΡΤ, αλλά αφορά το σύνολο της οικονομικής καταστροφής που έχει γίνει στη χώρα και βεβαίως τα θέματα δημοκρατίας, ένα από τα κορυφαία είναι η ΕΡΤ, με την έννοια του συμβολισμού, ότι στην ΕΡΤ όπως παλιότερα στην Ελληνική Χαλυβουργία ή ακόμη παλιότερα στη ΛΑΡΚΟ συμβολίζεται ο αγώνας αντίστασης του ελληνικού λαού. Άρα τα οικονομικά μέτρα έχουν κυρίαρχο λόγο στην πρόταση δυσπιστίας. Αυτό είναι το ένα.
Το δεύτερο. Εκπλήσσομαι πραγματικά που βλέπουν μόνο επικοινωνιακούς λόγους κόμματα που έχουν αξιοποιήσει την πρόταση δυσπιστίας πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, από τον Κων/νο Μητσοτάκη μέχρι τον Ανδρέα Παπανδρέου, μέχρι τον Μιλτιάδη Έβερτ, μέχρι τον Κώστα Καραμανλή, μέχρι τον Γ. Παπανδρέου δύο φορές ενάντια στον Κ. Καραμανλή και δύο φορές ο Κ. Καραμανλής ενάντια στον Κ. Σημίτη και πάει λέγοντας. Δηλαδή τι λένε; Ότι η πρόταση δυσπιστίας πρέπει να υποβάλλεται σε ήσυχες κοινοβουλευτικές περιόδους που δεν συμβαίνει τίποτα στην κοινωνία και όχι την στιγμή που παίζεται η ζωή της κοινωνίας, η ζωή αυτής της χώρας; Μια πρόταση δυσπιστίας διευκολύνει στο να απολογηθεί η κυβέρνηση και να πάρει και την ατομική του ευθύνη απέναντι στο λαό ο κάθε βουλευτής αλλά και ο λαός να συνειδητοποιήσει με τι κυβέρνηση έχει να κάνει. Άρα, μ΄ αυτή την έννοια, δεν μας ενδιαφέρει τόσο ιδιαίτερα η κυβερνητική συνοχή, αλλά η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική συνειδητοποίηση ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει.
- Υπάρχει μια άποψη, η οποία διατυπώνεται και στις εφημερίδες σήμερα και στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις, ότι αυτή η κίνηση Τσίπρα έχει κι έναν στόχο κατευνασμού εσωτερικά στον ΣΥΡΙΖΑ μετά τις αναταράξεις που υπήρξαν από τις δηλώσεις στο Τέξας περί μη αποχώρησης ποτέ και θα ήταν τραγικό λάθος για την Ελλάδα να φύγει από το ευρώ. Μπορεί κανείς να δώσει μια τέτοια εξήγηση στην κίνηση αυτή;…
Κατ΄ αρχήν ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του στο Πανεπιστήμιο στο Όστιν ανέφερε τις συνεδριακές αποφάσεις, και μάλιστα θα έλεγα ότι τις προχώρησε και ένα βήμα παραπέρα, βάζοντας το ζήτημα ότι η σύγκρουση στην Ευρώπη θα πρέπει να γίνει και σε επίπεδο ιδεών, άρα να φύγουμε από τον ανταγωνισμό των κοινωνιών και να πάμε προς μια Ευρώπη συνεργασίας και αλληλεγγύης, σε επίπεδο πολιτικής, δηλαδή να ακολουθήσουμε αναπτυξιακές πολιτικές και όχι πολιτικές λιτότητας και σε επίπεδο θεσμών, με την έννοια να δοθεί μεγαλύτερη δύναμη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να παίξει το ρόλο της η Κομισιόν και διαφορετικό ρόλο η ΕΚΤ. Αυτό είναι το πλαίσιο.
Το δεύτερο εγώ καταλαβαίνω ότι θα χρησιμοποιήσουν όλη τη φιλολογία που χρησιμοποιούν εδώ και μήνες. Όμως είμαι υπερήφανος για το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φέρει στην πολιτική ζωή, το δημόσιο διάλογο και κριτική, την ανταλλαγή απόψεων και θα επιμείνω ότι αυτά και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για την ελληνική κοινωνία είναι δύναμη η οποία μας ωθεί σε μια ενιαία πολιτική και αποτελεσματική δράση του ΣΥΡΙΖΑ και στην κοινωνία και στην πολιτική.
- Βεβαίως κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας της Κυριακής.. Ενδείξεις υπάρχει ότι θα απορριφθεί.. Εγώ όμως σας ρωτώ το εξής, εάν υπάρξει μια απόρριψη της πρότασης ΣΥΡΙΖΑ, τι θα πείτε τη Δευτέρα το πρωί στον ελληνικό λαό, με το δεδομένο ότι αυτή η απόφαση, εάν είναι αρνητική στην πρότασή σας, σημαίνει και μία θα έλεγα πολιτική εξασθένηση του ΣΥΡΙΖΑ γιατί έκανε μια κίνηση που δεν είχε το θετικό αποτέλεσμα…
Η δική μας η εκτίμηση βεβαίως είναι ότι είναι ένα όπλο που χρησιμοποιείται για να βοηθήσει και τις κοινωνικές και τις πολιτικές αντιστάσεις. Ένα ζήτημα είναι αυτό. Το δεύτερο, εάν απορριφθεί, που είναι και το πλέον πιθανό, άλλωστε μπορεί να σας διαβάσω. 8 προτάσεις που απέτυχαν μεν, όμως πέτυχαν τον πολιτικό τους στόχο, οδήγησαν μετά από ένα χρονικό διάστημα τη χώρα σε αλλαγές, ακόμα και σε κυβερνητικές και πολιτικές. Άρα, ακόμα κι αν αποτύχει, εμείς θα συνεχίσουμε τον πολιτικό και τον κοινωνικό μας αγώνα.
Και επιτρέψτε μου να διατυπώσω μια άποψη. Σε αυτή την ψηφοφορία δεν μπορεί να υπάρχουν –κι αυτή είναι δική μου άποψη- λευκά και παρών. Ή είσαι με την πολιτική της κυβέρνησης ή είσαι ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης. Αυτή η λογική ότι, κάθομαι και βλέπω, συνεχίστε κι εγώ κάθομαι σαν ουδέτερος παρατηρητής και απλά κάνω κριτική νομίζω ότι δίνει λάθος σήμα και όποιος την επιλέξει θα έχει και το μέτρο της ευθύνης του απέναντι στην κοινωνία και απέναντι στην ιστορία.
- Ποια θα είναι η ευθύνη της ΔΗΜ.ΑΡ. .. γιατί είναι σαφές ότι φωτογραφίζετε τη ΔΗΜΑΡ….
Φωτογραφίζω τους πάντες. Φωτογραφίζω κι αυτούς τους βουλευτές που περιφέρονται στα κανάλια και τα ραδιόφωνα, διαμαρτυρόμενοι και τονίζοντας με όλους τους τρόπους ότι δεν πρόκειται να ψηφίσουν αυτό, δεν πρόκειται να ψηφίσουν το άλλο και μόλις μπαίνουν στην αίθουσα του Κοινοβουλίου σιωπούν και λένε ναι σε όλα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου